Wytwarzanie szkła

wylanie na stopiony metal ma służyć tylko do wstępnego ostudzenia. Pływający glut szkła nie pływa na płaskiej powierzchni metalu tylko jedynie pływa jako jakaś bryla ,podobnie jak lód w wodzie, a powierzchnia styku jest taka jaka wynika ze spójności szkła(temperatura) tiksotropii, ciśnienia brzegowego kropli gluta, i różnych takich. Dlatego klepanie aby wstępnie rozpłaszczyć lepką bryłę do momentu gdy ostygnie i skrzepnie osiągając plastyczną spójność i umożliwiając przeniesienie na gorącą płytę stalową i dociśnięcie drugą - wtedy masz "szybę" Wcześniej się nie da bo temperatura gluta nadtopi powierzchnię formowania i się całość sklei na amen.

Jest mnóstwo filmów z rzemieślniczego wytwarzania szkła, choćby z warsztatów na Murano. I jeśli ktoś się wybiera do Wenecji to taką wycieczkę na Murano (często połączoną z wycieczką na Burano) mu polecam. Tyle, że to dotyczy szkła artystycznego.

Nie ma możliwości w domowych warunkach wyprodukować szyby. Jeśli ktoś obejrzy filmiki, jakie wstawia Pilkington, to zrozumie i tłumaczyć mu nie trzeba.

qqaz pisze: ↑

22 cze 2025, 09:16

wylanie na stopiony metal ma służyć tylko do wstępnego ostudzenia. Pływający glut szkła nie pływa na płaskiej powierzchni metalu tylko jedynie pływa jako jakaś bryla ,podobnie jak lód w wodzie, a powierzchnia styku jest taka jaka wynika ze spójności szkła(temperatura) tiksotropii, ciśnienia brzegowego kropli gluta, i różnych takich. Dlatego klepanie aby wstępnie rozpłaszczyć lepką bryłę do momentu gdy ostygnie i skrzepnie osiągając plastyczną spójność i umożliwiając przeniesienie na gorącą płytę stalową i dociśnięcie drugą - wtedy masz "szybę" Wcześniej się nie da bo temperatura gluta nadtopi powierzchnię formowania i się całość sklei na amen.

Pieprzysz takie głupoty, że zęby bolą kiedy się je czyta...
https://pl.wikipedia.org/wiki/Float_(szk%C5%82o)

Jak zwykle mamy zbyt mało informacji aby udzielić sensownej odpowiedzi.
Nie wiem co autor ma myśli - "jednakowa grubość".
Czy wystarczy np. 0,1 µm na 100 mm długości?
Czy ma być płasko-równoległe?
Takich pytań mógłbym zadać kilkadziesiąt, ale autor przypuszczam że już się nie pokaże więc sobie na razie daruję.

Staszek_Staszek pisze: ↑

22 cze 2025, 10:45

Jak zwykle mamy zbyt mało informacji aby udzielić sensownej odpowiedzi.

Informacji w pewnym sensie jest dość, tylko strikexp jak zwykle porywa się z motyką na słońce, nie wiedząc nawet na co się porywa.
Nie mam na myśli że nie wie że to trudne, choć to też. Tylko o to że On nawet nie wie na co konkretnie się porywa.
Jakby wiedział to by nam napisał. A nie napisał.
Napisał wyłącznie o wytwarzaniu szkła, a więc o stapianiu proszków. Nie było mowy o uzyskiwaniu szyby!
Dopiero po pociągnięciu go za język wyszło że chodzi o szybę.
A temat domieszek sprytnie pomija, bo nie chce się przyznać go głupoty jaką wymyślił.

Podsumowując: informacji jest dość żeby wiedzieć że to kolejna głupota.
Ale jest ich za mało żeby rzeczowo (choć tylko teoretycznie) porozmawiać.

Szanowny wszystkowiedzący kol.Tuxu.
Wrzucenie brylastego gluta do jeziorka nie jest tym samym co zasilanie stopionym szkłem ze szczelinowego wypływu i jeszcze przy zachowaniu ciągłości i równomierności tego procesu.
A taki inteligentny.

qqaz pisze: ↑

22 cze 2025, 12:06

Wrzucenie brylastego gluta do jeziorka nie jest tym samym co zasilanie stopionym szkłem ze szczelinowego wypływu i jeszcze przy zachowaniu ciągłości i równomierności tego procesu.

Oczywiście że nie jest.
Wrzucanie szklanego gluta do stopionego metalu pokrytego warstwą tlenków jest debilizmem, który nie wiadomo czemu miałby służyć...
A napieprzanie w to gazetą ma być chyba tylko po to, żeby się ochlapać stopionym metalem...
Przestań się już kompromitować.

strikexp pisze: ↑

21 cze 2025, 20:27

Czy ktoś na forum bawił się w produkcję szkła?
Już wyjaśniam o co mi chodzi. Chciałbym zrobić szkło domieszkowane konkretnym pierwiastkiem, aby nabyło określonych właściwości fizycznych. Wiem że szkło sodowe da się dość łatwo produkować lub topić. Ale jego uformowanie w szybę o stałej grubości to już nie jest takie łatwe.

Forum zaczyna odżywać? Nie przypuszczałem, że ktoś zada takie pytanie w 2025 roku. W dobie sztucznej inteligencji takie tematy na forum to rzadkość. Przynajmniej jest okazja wymienić się wiadomościami z prawdziwymi ludźmi.

Kiedyś, gdy byłem bardzo młody i dopiero poznawałem świat, stopiłem w piecu potłuczone szkło – powstał z tego taki „glut”. Szkło sodowo-wapniowe łatwo się formuje. Każdy, kto choć trochę bawił się chemią, pewnie nie raz wyginał szklane rurki nad palnikiem. Podobnie robiło się z lufkami od papierosów, żeby uformować z nich fajkę.

Być może dałoby się na tyle zmiękczyć szkło sodowe, żeby uzyskać z niego dość lepką masę i w jakiś sposób ją uformować. Mam na myśli stopienie lufki od papierosów, uzyskanie małego „glutka” i włożenie go do jakiejś prostej formy. Coś takiego w warunkach domowych mogłoby się udać. Ale wytwarzanie szkła od podstaw? Dla mnie to abstrakcja — choć widziałem, że niektórzy ludzie robią różne eksperymenty w mikrofalówkach . W internecie można znaleźć sporo takich filmów, ale jak widać, to raczej niewielkie ilości – bardziej sztuka dla sztuki, pokazanie eksperymentu. Stopione fragmenty szkła nie zachowują właściwości technicznych szkła przemysłowego.

W domowych warunkach nawet odlanie aluminium jest bardzo problematyczne. Nawet stosowanie różnych topników niewiele pomaga. Odlane warsztatowo aluminium nigdy nie będzie takie jak fabryczne – jest pełne porów i nie nadaje się na elementy odpowiedzialne, co najwyżej na jakieś korpusy, które pod obciążeniem i tak mogą pęknąć.

Jeśli chodzi o przetwórstwo tworzyw sztucznych, istnieje coś takiego jak szkło akrylowe, czyli PMMA. Robi się z niego np. szyby w samolotach, bo zwykłe szkło byłoby zbyt ciężkie i zbyt kruche. Wykonanie małej szybki o wymiarach 100×100 mm na wtryskarce nie stanowi większego problemu, ale produkcja arkuszy 1000×2000 mm wymaga już przemysłowej fabryki – to oczywiste.

Nieco bardziej optymistycznie wygląda sprawa z żywicą epoksydową, z której też można formować płyty. Niektórzy robią z niej artystyczne stoły. Ale żywica ma to do siebie, że lubi gazować, więc nie da się po prostu zrobić formy i odlać z niej „szyby na gotowo”.

Nie znam się ani na produkcji szkła, ani na jego przetwórstwie – mogę się tylko domyślać, jak to wygląda i ile po drodze jest problemów do rozwiązania. Każdy, kto formował cokolwiek, np. profile kształtowe na wytłaczarce, wie, że to wcale nie jest takie proste i nie da się tego zrobić „ot tak” w domu.

Huty skupują tłuczkę szklaną, bo jest to tańsze i mniej energochłonne niż wytwarzanie szkła od podstaw.

Jeśli naprawdę interesuje Cię temat szkła – znam ludzi, którzy pracują w hucie szkła w Częstochowie. Oczywiście nie zrobią Ci partii szkła na zamówienie, ale może udałoby się dowiedzieć czegoś ciekawego. Jeśli chcesz, napisz do mnie PW – zapytam osoby tam pracujące, czy mają może namiary na jakiegoś technologa, który chciałby z Tobą porozmawiać.

Napisz konkretnie co potrzebujesz, znam ludzi co importują szkło w tonach, np. do zniczy. Mogę się zapytać, czy nie mają jakiś namiarów.

Sam lubię eksperymentować z różnymi rzeczami, ale w niektórych sprawach trzeba odpuścić i szukać gotowych rozwiązań. Nie napisałeś konkretnie o co Ci chodzi, z takich ciekawostek, mogę powiedzieć Ci, ze istnieją tworzywa sztuczne, które np. skutecznie blokują UV, np. obudowy w drukarkach 3d. albo okulary chroniące przed promieniami lasera, wykonane z tworzywa sztucznego.

Przerzuciłem takie tematy do chatGPT. Pomijając że nie hejtuje i nie ocenia, to potrafi być prawdziwą grupą doktorów habilitowanych.
No ale potrafi też gadać kompletne głupoty, ponieważ nie rozumie rzeczywistości. Albo stwierdzić że to niebezpieczne i *uj, nic nie powie. Ja mu że przecież to jest proces dostępny w każdym markecie. A on że jest niebezpieczne i *uj.

Ja pytam o wytwarzanie szkła, ponieważ potrzebne jest mi domieszkowane innymi pierwiastkami. I konkretnie chciałbym pobadać to zagadnienie.
Niedawno w ogóle z innej beczki dowiedziałem się czym jest gorilla glass czyli szkło pancerne i jak się je w uproszczeniu produkuje. Dla ciekawych, to szkło domieszkowane bodaj potasem, czyli potasowo-wapniowe lub sodowo-potasowo-wapniowe.

A co do produkcji szkła sodowo-wapniowego, da się je produkować w mikrofalówce do testów.

strikexp pisze: Ale jego uformowanie w szybę o stałej grubości to już nie jest takie łatwe.

Jego uformowanie w szybę o stałej grubości jest łatwe i można to zrobić w domu.
Wymiary uzyskanej tafli ogranicza wielkość posiadanego domu i wielość mocy jaką dysponuje ten dom.
Jeżeli szkło ma być formowane w piecu elektrycznym to moc jest określona zabezpieczeniem licznikowym.
Natomiast maksymalna moc urządzeń gazowych dla wolnostojących budynków jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej limit wynosi 21 kW, natomiast dla pozostałych budynków mieszkalnych jest to 5 kW.

Tak więc na podstawie dysponowanej mocy kupujemy albo budujemy sobie piec.
Przykładowo w mieszkaniu w bloku gdzie dysponujemy mocą 5 kW, komora pieca może mieć wymiary: 0,2 x 0,2 x 0,2 m.
Do komory wsuwamy nieco mniejszy tygiel, najlepiej platynowany.
Do tygla wkładamy kawałki cyny w takiej ilości, aby po stopieniu pokrywała dno tygla warstwą o grubości ok. 0,03 m.
Po stopieniu i ochłodzeniu cyny do tygla wsypujemy proszki które są prekursorem pożądanego szkła, w takiej ilości aby tafla miała pożądaną grubość.
Włączamy piec i nastawiamy pożądaną temperaturę.
Przetrzymujemy stopioną taflę w maksymalnej temperaturze tak długo aby zanikły pęcherzyki powietrza.
Wyłączamy piec i po schłodzeniu można wyjąć taflę szkła.
Po odcięciu brzegów środkowa część tafli będzie w przybliżeniu płasko-równoległa.
Teoretycznie powierzchnia uzyskanej tafli jest wycinkiem kuli o promieniu 6 378 000 m.
W praktyce tafle o średnicy 0,18 m które ostatnio kupiłem mają odchyłkę od płaskości poniżej 1 µm.

To się nazywa szkło float i jest ono dostępne w handlu.