wersja 101.764 z dnia 24.10.2012
W podglądzie graficznym 3D można teraz klikać na poszczególne wektory
(do tej pory można było to robić tylko w widoku 2D)
Dodano „Ducha” narzędzia dla aktualnie podświetlonego wektora.
W zakładce RUN obok przycisku "R" są trzy nowe przyciski:
"P" pokaż zakres
"U" ukryj zakres
"W" pokaż wszystko
Dzięki temu możemy ukrywać fragmenty g-kodu (wpisany w okienka) co ma znaczenie jeśli mamy program zawierający plątaninę wielu warstw a chcemy się dokopać głębiej.
Kursor z listy g-kodów już nie ucieka na początek po kliknięciu na przycisk "=".
Klikając na napis "START" lub "STOP" obok okienek zakresu można się przenieść do linii wpisanej w te okienka.
W zakładce "EDIT" jest nowy mały guziczek "N" do renumerowania linii. Ma znaczenie gdy piszemy „z palca” lub modyfikujemy istniejący program. Ma też taką właściwość, że wyświetla wszystkie linie nawet wtedy gdy program wygeneruje skróty PROG_PART_num. Należy mieć świadomość, że za każdym PROG_PART stoi 1000 linii g kodu i jeśli nie potrzeba tego rozwijać to nie należy tego robić, gdyż może to być czasochłonne.
Jeżeli w ustawieniach ustawi się skok numerowania G-kodu co 1 to numeracja linii będzie teraz się zgadzać z pozycją na liście.
W ustawieniach zakładka „Maszyna2/2 Bazowanie” dodano ptaszka „wsparcie dla bazowania osi SLAVE”. Opcja ta umożliwia korzystanie z dodatkowego układu elektronicznego umożliwiającego właśnie bazowanie w sytuacji gdy jedną oś obsługują dwa silniki. Wykorzystywane do tego jest wyjście OUT6.
Ostatnio z ciekawości (nie zważając na ryzyko nabawienia się pylicyfajowo to wygląda.

