Na 99% niezdarzalne. Nawet jeśli, to na rysunku 2D będzie rzytowanie płaskie, więc masz jedenk kąt razy drugi. Tylko w zależności od kierunku rzutowania trzeba wybrać sinus, cos, lub tangens.

Otwór masz po jednym kącie.

Ale tu nie ma co liczyć. Musisz tylko oszacować jak daleko odsunąć się przed wejściem, żeby nie zawadzić o materiał na rhu szybkim i jak głęboko wiercić (czy raczej frezować), zeby bylo na wylot. Jak masz jedną sztukę, to na oko +5mm w obie strony i starczy, a jak masz serię, to sprawdzisz na pierwszej sztuce i przed drugą poprawisz.

Spróbuj. Cykl 19 jest prosty, tylko w przeciwienstwie do spatiala musisz użyć współrzędnych, które masz na maszynie.
Jak sobie ustawisz bazę w środku otworu, to nawet i bez cyklu by się to dało ogarnąć.

Pokombinuj tak, żeby nie trzeba było przeliczać, w 99% przypadków da się.
Po tym jak to opisaleś, to nie wiem jak to ma wyglądać. Pokaż rysunek, czy coś.

Alek29 pisze:Promień końcowy= promień początkowy - tan( α )* długość stożka

W zasadzie tak, tylko w tym wzorze α jest kątem połówkowym.
W tamtym wzorze wystarczy zamienić sin na tg.

Faktycznie masz rację z tym tangensem, pojechałem po tworzącej, a nie w osi (jednak gorączka trochę przeszkadza w myśleniu).
Tangens 1 zadziała jesli kąt 45 ° jest kątem połówkowym. Jeśli jest to kąt wierzchołkowy, to potrzebny jesttg 2e,5

Jeśli będziesz robić od dołu.

Dodane 3 minuty 45 sekundy:
Poza tym u mnie sin (22,5)*0,02 wychodzi 0,077

Chyba jednak sinus.
Przyrost wartości liniowych wynosi tyle ile chcesz. Jak przesuniesz się o 0,2, to do osi, albo od musisz się przesunąć o 0,2*sin α /2 ( jeśli α to kąt wierzchołkowy stożka.)

Masz tam takie funkcje jak sinus i cosinus. Działają.