GABE pisze:a gdybym chciał coś przefrezować na wiertarce?

to Ci i tak frez wypadnie ze stożka, bo brak szpilki zaciągającej

michal.pirat pisze:Nie ma ktoś koła do podnoszenia korpusu?

Też szukam, chodzi o koło do podnoszenia i opuszczania korpusu.

zly_kot pisze:czy da się ją ustawić tak by wiertło nie znajdowało się nad podstawą,

Tak, jak napisałem, korpus WS 15 obraca się wokół kolumny, więc nie ma problemu. Wiertarka kolumnowa/słupowa to trochę inna kategoria.

zly_kot pisze:na co przede wszystkim należy zwracać uwagę przy zakupie

1. Ocenić ogólnie, optycznie stan. Liczne i widoczne uszkodzenia i ślady brutalnej eksploatacji powinny zniechęcać do zakupu. Korpus nie może mieć pęknięć. Sprzęgła zębate powinny być kompletne, ew. może brakować dźwigni opuszczania, ale nie powinna być przyspawana do gniazda.
2. Stolik - mocno powiercony, uszkodzone rowki teowe, pęknięcia i ubytki na brzegach - odpuszczamy sobie.
3. Unikamy kół pasowych z tworzywa. Aluminiowe koła muszą być w dobrym stanie, pasek nie powinien mieć uszkodzeń innych, niż normalne zużycie. Przy okazji sprawdzamy, czy napinacz działa płynnie w całym zakresie.
4. Wysuwamy pinolę max. w dół, sprawdzamy, czy nie ma luzu i wygląd powierzchni, czy nie ma śladów przytarć i uderzeń np. młotka. Ew. brak/uszkodzenie sprężyny powrotnej to nie problem.
5. Sprawdzamy, czy wrzeciono obraca się płynnie. Oglądamy wejście stożka wrzeciona, czy nie ma widocznych uszkodzeń.
6. Ruch pionowy korpusu po kolumnie - czy jest w całym zakresie, czy idzie lekko, czy kolumna nie jest totalnie zardzewiała, czy blokada nie jest urwana/pęknięta. Sprawdzamy też obrót korpusu wokół kolumny.
7. Większość WS 15 ma uszkodzony/zdekompletowany ogranicznik głębokości wiercenia. Warto jednak sprawdzić, czy wspornik nie jest uszkodzony, i czy będzie można w przyszłości odtworzyć ogranicznik.
8. Brak/uszkodzenie silnika to nie jest duży problem, ale trochę kosztuje.
9. Jeżeli wiertarka jest sprawna, to należy przeprowadzić próbę wiercenia, najlepiej nowym wiertłem MK2. Ocenić trzeba, czy stożek wrzeciona dobrze trzyma wiertło i ocenić bicie.
10. Warto pożyczyć od kogoś trzpień testowy MK2, czujnik zegarowy ze statywem i sprawdzić całą geometrię wiertarki, odpowiednie dane są w DTR.

brony_ pisze:Kolejny raz okazuje się, że te wiertarki różnią się od siebie wieloma szczegółami i nie ma co święcie wierzyć tej DTRce..

WS 15 była robiona przez warsztaty szkół zawodowych w całej Polsce i ciągu wielu lat. Projekt powstał na zamówienie Ministerstwa Oświaty. Każda szkoła wprowadzała modyfikacje dostosowując projekt do swoich możliwości i ambicji. Z dostępnością materiałów było różnie. Od lat 50. do 90. też wiele się w tych warsztatach i w kształceniu zmieniło, stąd te różnice.

rkowalski pisze:Zamówiłem takie jak podaje DTR

Musisz wziąć pod uwagę, że WS15 były budowane w wielu różnych miejscach, głównie Szkoły Zawodowe o profilu mechanicznym, Zakłady Doskonalenia Zawodowego itp. Wszystko odbywało się niby wg. dokumentacji dostarczanej przez Ministerstwo Oświaty, ale w tych czasach dostęp do części, maszyn i materiałów był ograniczony, stąd różne pomysły "racjonalizatorskie", co powoduje, że poszczególne wiertarki różnego pochodzenia mogą się znacznie od siebie różnić. W tym przypadku DTR-ka nie jest wyrocznią.

Mat3ys pisze: jakoś nie było problemu

Jak się nic nie dzieje, to jest OK. Niestety, bardzo łatwo się wyszczerbiają przy próbach ściągania, uderzeniach itp. A w warsztacie, niestety różnie bywa. Naprawiałem parę WS15 z tymi kołami i wszystkie były wyszczerbione na tyle, że darły paski. U mnie pewnie chodziły by wieczność, ale u innych nie. W WS15 często uszkadza się (z winy użytkownika) mechanizm napinania paska, więc bierze się łom lub łyżkę do opon i jazda ze zmianą przełożenia, tak jest zresztą szybciej i nie wszyscy wiedzą, do czego służy małe pokrętło z boku korpusu. Takie jest życie.

rkowalski pisze:szkoda tylko koła

Wcale nie szkoda, wygląda, że było z ebonitu, a te są nic niewarte.

Bartollini pisze: stół można zalepić płynnym metalem i przeszlifować.

Też tak robię, przed "zaplombowaniem", wzorem stomatologów, nawiercam boczne otworki blokujące wypełnienie i zapobiegające jego wypadnięciu. Stosuję preparat J-B Weld.

upanie pisze:wolę zrobić coś potrzebnego/funkcjonalnego niż picowanie

Nie widzę nic złego w starych maszynach, sprawnych technicznie, posmarowanych gdzie trzeba itp, ale ze starą, łuszczącą się farbą i zaśniedziałym metalem. Denerwują mnie tylko wyraźne ślady młotka, niechlujnie dospawane przedłużki itp. Zawsze jednak podziwiałem ludzi, którzy przywracają zmęczone ustrojstwa do pełnej sprawności i pięknego wyglądu. Jest w tym jakiś szacunek dla naszych poprzedników, dla ich pracy i pomysłowości. I dla tych maszyn. One zasługują na to, można dziś kupić nową WS15, ale obejrzyjcie ją dokładnie....O innych, skośnookich wynalazkach nie wspominając. Nie zamieniłbym moich FWE16 i FDA16 na "Zośkę" ani MN80A na LD150. Zawsze podobały mi się klasyczne, odrestaurowane maszyny w anglosaskich czasopismach dla majsterkowiczów i w necie.
No, i o ile przyjemniej pracuje się na takiej pięknej, błyszczącej, maszynie !
Życzę wytrwałości w doprowadzeniu dzieła do końca !

rkowalski pisze:Pierdoły, ale zawsze coś

Zawsze miałem duży szacunek dla ludzi dbających o detale, podoba mi się, punkcik poszedł !