Jeśli wiertarka ma luz oosowy na wrzecionie to tak będzie się działo bo w momencie przebijania materiału wrzeciono "skoczy" do przodu pod wpływem siły docisku(a bez niej wiertło by się ślizgało a nie wierciło) podobnie jest przy przecinaniu nożem na tokarce, dlatego trzeba kasować luzy.
W tym momencie wiertło już nie skrawa spiralnie małą głębokością po całym obwodzie otworu tylko ostrze nagle przebija materiał punktowo, a nie zeskrawana jeszcze warstwa materiału ma zazwyczaj grubość większą niż wcześniej normalna głębokość skrawania na obrót i znaczna wytrzymałość mechaniczną. skutkuje to często połamanie mniejszych wierteł, zakleszczeniem grubszych i zatrzymanie obrotu jeśli materiał jest mocno zamocowany, lub wyrwaniem i obrotem materiału jeśli napęd jest dostatecznie mocny a zamocowanie niewystarczające.
Dlatego przy dowiercaniu otworu należy zmniejszać stopniowo siłę docisku(na wyczucie), ale jeśli jest wspomniany luz osiowy wrzeciona to i tak pozwoli "skoczyć" wiertłu...

Dwoma klinami działa się symetrycznie, bardzo dużą siłą i statycznie, można je ściskać nawet solidnym ściskiem stolarskim ale lepiej jakimś imadłem.

Przed ściąganiem polej penetratora, jeśli jest zapieczony na rdzy to trochę odpuści...
A kliny nie muszą być perfekcyjne, wystarczy, że złożone razem dadzą mniej więcej równoległe powierzchnie zewnętrzne... Warto sobie zrobić i na przyszłość..

No i teoretycznie, jeśli to samoróbka to jeszcze istnieje możliwość, że uchwyt jest wkręcany na gwint jak w wiertarkach(choć tu nie wygląda-wtedy korpus uchwytu nakręcałby się aż do czoła wrzeciona, nie byłoby widać zatoczenia)

Sprawdź czy nie ma wewnętrznej śrubki podtrzymującej(lewy gwint) wewnątrz uchwytu, choć w starych wiertarkach ze stożkiem Bxx

raczej mało podobne. A ściągniesz klinem/lub dwoma
wiertarka-stolowa-wymiana-uchwytu-t89389.html