Tutaj są dwie możliwości :
Standard Deep Drill ( wiertło za każdym razem wychodzi do punktu Minimum Clearance - w formacie iso wygeneruje wartość R)
Break Chip czyli samo łamanie wióra bez wyjścia na zewnątrz za każdym razem.

Tak jest w zamyśle- teoretycznie, ale problem jest z możliwościami maszyny ( systemu sterowania) oraz wyborem postprocesora.

Z własnego doświadczenia zauważyłem , że systemy mają ograniczone możliwości , jeżeli definiujesz parametr R i wartość Q , to w Fanucu wiertło zagłebia się o wartość Q natomiast odbija w górę o wartość stała zapisaną w parametrze maszyny ( Mori Seiki której używam =1mm zawsze), po czym następny skok Q itd natomiast po ostatnim przejściu wyjeżdża dopiero na poziom R.
Wynika to z funkcji G83 Z R Q , nie ma tam nic więcej w sumie.

TNC 530 wiertło za każdym razem wyjeżdża nad materiał na wartość Q200 i zagłębia się o wartość Q202, do tego na posuwie roboczym co trwa wieki, czyli jest różnica, pomimo to że cały czas ta sama operacja NX ( inny postprocesor, inny system sterowania)

Jest możliwość zasterowania ruchem wiertła tak jak sobie życzysz wypełniając wszystkie STEP-y i CAM-y, ale wtedy nie korzystasz z cykli maszynowych , tylko normalnie układasz takiego postka który generuje ruchy G0 - G1- G0 - G1 itp.

Wtedy wszystkie możliwości NX są wykorzystane, ale program wygląda co najmniej śmiesznie ......

Doskonale to widać podczas wiercenia na tokarce ( różnica pomiędzy Chip Break, a Deep Hole , niestety program jest tasiemcowy G1 Z... G0 Z ... itd
Na razie walczę z cyklami tokarskimi ale bez efektu
Pozdrawiam