Z imadłem można sobie poradzić tak jak na załączonym zdjęciu. Do stołu przykręcić płytę i na niej mocować dowolne imadło maszynowe. W tym przypadku mało używane imadło ze wschodu. Oryginalne imadło słabo nadaje się do mocowania dłutowanych elementów o większej długości. Nie można wyrobić się z długością detalu, oprawki z nożykiem i wybiegiem. Za to oryginalne imadło dobrze nadaje się do typowego strugania, zwłaszcza wtedy, gdy trzeba obracać przedmiot obracany względem osi pionowej, żeby ustawić odpowiedni kąt.

Rozbierałem całą strugarkę na części i mam tylko zdjęcie tego koła. Ilość zębów można policzyć.

Z tego co wiem to ta strugarka jest najmniejszą produkowaną w Polsce. Jeśli chodzi o miejsce to sama podstawa, która sam wykonywałem, ma ok. 1 m długości (wraz ze skrzynką elektryczną, którą dałem z tyłu) i ok. 0,4m szerokości plus wystający silnik z lewej strony, co by dało ok. 0,7 m. Do tego trzeba dodać miejsce dla obsługującego z przodu i z prawej strony. Co do samej pracy to już nieraz mnie zadziwiła swoimi możliwościami. Jak już pisałem, traktuję ją jako zabawkę, ale to jest zabawka, która cieszy użytkownika. Pocieszające jest także to, że jest dużo literatury nt. pracy na strugarkach.

Dziękuje bardzo. Silnik jest nowszy. W mojej jest starej konstrukcji z otworami wentylacyjnymi.

Będę wdzięczny za wszelkie materiały. Mam też pytanie: do czego służy trzpień zaznaczony na czerwono i element oznaczony niebieską strzałką? Może ktoś wie?



W mojej ten trzpień jest odłamany a drugi element też. Mi się to kojarzy z zamocowaniem dźwigni do ręcznego popychania suwaka. Pierwsze strugarki miały napęd tylko ręczny.

Mariuszczs - widziałem te śruby, ale wraz myślałem, że korpus jest jednolity. Mi się dostała bez podstawy, ale nie żałuję bo tę, którą wykonam dostosuję do swoich potrzeb. Może jakieś kółka podnoszone dla łatwego przestawiania?
MACIUS20 - a nie masz tam jakichś możliwości, żeby dobrać się do dokumentacji tej strugarki? Cała maszynę przerobiłem i w sumie znam wszystko, chyba, ale gdyby była dokumentacja bo bym się cieszył.

Dziękuję bardzo za to zdjęcie.
Na filmiku widać, że Twoja ma jednolity korpus z podstawą. Moja ma podstawę z rur. Szykuję się dorobić nową solidną podstawę, trochę wyższą. W podstawie umieszczę półki na narzędzia. Zmieści się tam podzielnica, która nie musi być zamocowana do stołu i inne drobiazgi. Myślę, że moja ma typ M7 a Twoja M7A z racji różnicy w podstawie. Sądząc po numerach fabrycznych i roku produkcji nie może być inaczej. Czy mógłbyś zrobić zdjęcie także z drugiej strony bo mogą się jeszcze różnić silnikami.

Też chciałbym się dowiedzieć. Nie mam żadnych danych. Do warsztatu jechała na rolkach. Podnoszona była windą kolejową lub łomem na zasadzie dźwigni. Nie mam możliwości jej zważenia.

Strugarka poprzeczna do metalu typ: SK200. Mój egzemplarz ma zamalowane i nieczytelne tabliczki, ale kolega z forum też taką ma i przekazał mi informację o typie. Natomiast moja na tabliczce znamionowej ma podany inny typ. To co daje się odczytać to M7, ale gdzieś w internecie znalazłem M7A. Jeszcze w innym miejscu było PAC20. Dobrze byłoby to wyjaśnić. Może było więcej typów tych strugarek?

Rok produkcji jest doskonale widoczny i budzi we mnie szacunek bo jest starsza ode mnie.
Moja wygląda tak:


Jak widać powyżej w skład wyposażenia wchodzi imadło i podzielnica.
Oprócz typowego uchwytu do noży strugarskich był także przy niej uchwyt do dłutaków:
Tu w uchwyt zamocowałem trzpień od wytaczadła z nożem. Trzeba tylko zamontować inny nożyk.


Sam uchwyt wygląda tak:





Trzpień ma wykonany skos dla pewnego i mocnego zamocowania śrubą (to miejsce z odciśniętą śrubą).



A to nożyk, który wykonałem do dłutowania na FWF16.