Wszystko trzeba finansować bo za tym wszystkim są ludzie i muszą z czegoś żyć. Czy wojna, czy pokój, wszystko jest opłacane pieniędzmi podatników, a jeśli nie ma pieniędzy to ich nieodpłatną pracą. Rząd nie ma swoich pieniędzy ani oszczędności, to chyba już większość wie.
Zasadnicza kwestia, to jak podzielić to co jest. I tu jest właśnie rola decydentów, głównie tych co u steru, ale także tych, którzy na sterników mogą wpływać. Nie jest to łatwe zadanie bo środki skromne. Skoro tak, to może coś trzeba wybrać i na tym się skupić. Ustalić wieloletnią strategię i co najważniejsze zapewnić jej kontynuację. Potrzebne jest miejsce dla tych najzdolniejszych, ale oni są relatywnie małą grupą, dla tych średnich i tych słabych. To taka piramida, u góry elita u dołu przeciętni i słabi, ale najliczniejsi, więc oni decydują za tych, których jest mało, chociaż skutki tych decyzji mogą być opłakane. Ponieważ nie zanosi się na zmianę ustroju, więc trzeba zadbać także o świadomość tych, którzy mają decydujący głos - edukować i jeszcze raz edukować. To nie będzie wyrzucanie pieniędzy w błoto, choć na początku może tak wyglądać.

emsc pisze:Studia powinny być płatne wszystkie bez wyjątku. W jakiejś formie. Masz kasę, to zapłać i studiuj do woli. Nie masz kasy, to weź kredyt i oddaj potem albo odpracuj. To nie żadne rewelacje i odkrycie. Tak to działa na świecie. I działa! Absolwent dobrej uczelni ma praktycznie gwarancję zatrudnienia. Studia są przepustką do lepszej przyszłości i tak powinno być. A nie, podział matołów na tych z dyplomem i tych bez.

Może tak może nie, to nie takie proste, bo stan, który jest zależy od strategii i priorytetów decydentów zarządzających szkolnictwem oraz od strategii państwa i jednostek zainteresowanych wykształconymi ludźmi, od całego systemu edukacji i gospodarki. Uczelnie nie są zawieszone w próżni nie uczą, żeby uczyć, ale uczą bo to jest potrzebne, bo państwo ma taką wizję, bo pracodawcy poszukują ludzi z określonym wykształceniem. Możemy się zachwycać uczelniami amerykańskimi, ale te funkcjonują w zupełnie innej rzeczywistości. Uczelnie polskie i amerykańskie to zupełnie dwa różne światy zarówno w ilości jak i jakości. Są w USA uczelnie przyjmujące prawie wszystkich, ale są też takie, które prowadzą selekcję. Te najsłynniejsze wybierają sobie kandydatów np. na Harvard czy Princeton dostaje się jedynie 10% składających aplikacje. Roczne nakłady na jednego studenta w USA są prawie ponad czterokrotnie większe niż w Polsce. Aby się dostać na dobre uczelnie, oprócz grubego portfela (kilkadziesiąt tysięcy $ rocznie) i zdanych egzaminów, kandydaci muszą się wykazać swoimi zainteresowaniami i osiągnięciami, rekomendacjami nauczycieli, umotywować co i dlaczego chcą studiować oraz co dalej zamierzają robić.
Przepaść dzieli także wykładowców polskich i amerykańskich. Ci w Ameryce muszą ostro konkurować by dostać posady na uniwersytetach, a gdy się tam znajdą, muszą zdobywać kontrakty i pieniądze na realizację swoich badań. Są poddawani nieustannej ocenie zarówno przez administrację uczelni jak również przez studentów. Weryfikacją ich umiejętności jest też to, że zwykle podejmują współpracę z innymi uczelniami niż te, które ukończyli.
Oczywistością jest przepaść finansowa zarobków pracowników uczelni polskich i amerykańskich jak również możliwości znalezienia przez absolwentów uczelni pracy adekwatnej do posiadanej wiedzy i renomy uniwersytetu, który ukończyli.
Kolejną oczywistością jest to, że tylko garstka Polaków może sobie pozwolić na zagraniczne studia, a sokoro tak jest, to pozostali muszą korzystać z tego co jest na miejscu. Nauka nie jest dla wybrańców, każdy powinien mieć możliwość podnoszenia swoich kwalifikacji i zdobycia adekwatnej do umiejętności pracy. Społeczeństwo to nie sami geniusze, a ci nie zrobią wszystkiego. Pamiętacie wiersz Tuwima
Wszyscy dla wszystkich:
"Murarz domy buduje,
Krawiec szyje ubrania,
Ale gdzieżby co uszył,
Gdyby nie miał mieszkania?..."

emsc pisze:w Polsce nie ma dobrych uczelni technicznych. I ranking światowy to potwierdza

Tak patrząc na ranking ARWU http://www.shanghairanking.com/ARWU2020.html
TOP 10 to uczelnie amerykańskie

Nasze uczelnie są na dość odległych pozycjach


Patrząc na kryteria oceny

jasno widać z czego te lokaty wynikają - z jakości kadry i tego czym się ta kadra zajmuje. Zajmuje się tym na co jest zapotrzebowanie. Takie opowieści

emsc pisze:To uczelnia powinna wyznaczać poziom, a nie "oczekiwania studiujących". Ogon nie ma kręcić psem.

są pobożnymi życzeniami, za którymi nic nie stoi, w szczególności pieniądze na finansowanie działalności. Uczymy się właściwie dla siebie. Tak dla ciekawości polski ranking uczelni z 2020 r. można zobaczyć tu
https://ranking.perspektywy.pl/2020/ran ... ademickich
A co do tego

emsc pisze:Raczej nikt nie ma wątpliwości, że opisywałeś swoje własne edukacyjne wspomnienia, guzikowy.

to jakoś nie widzę tego poziomu uczelni, które tak wychwalasz.

emsc pisze:Bo dziś studiują niemal wszyscy a studia mają wartość matury sprzed 30 lat. Nie jest to moja opinia, tylko powtarzam to co mówią ludzie parający się rekrutacją.

Wielokrotnie powtarzasz, że studia są słabe, że zagranicą to są dopiero studia. A tak konkretnie, poza tym, że wszyscy chcą studiować, bo to poprawia szanse u rekruterów, to co jest nie tak? Jakieś konkretne przykłady oczekiwań rekruterów, których nie spełniają absolwenci? Skoro jest tak źle, to jakim cudem absolwenci polskich uczelni dają sobie dobrze radę na zagranicznych uczelniach i w zagranicznych firmach? Kiedyś barierą były języki obce, ale teraz to raczej już ich nie ma. Tak myślę, że problem leży w oczekiwaniach studiujących. Dla jednych poziom studiów inżynierskich jest już wysoki, ale dzięki temu porządkują i poszerzają swoją wiedzę, która im w zupełności wystarcza by funkcjonować zawodowo bez kompleksów tylko średniego wykształcenia. Dla tych najlepszy ten poziom może być za niski, bo wiedza przychodzi im łatwo, chcieli by więcej i trudniejszych zadań. Tyle tylko, że nie do końca widać gdzie mogliby zastosować i spożytkować tę wiedzę bo lokalne projekty i potrzeby nie są na tyle złożone by do ich realizacji były potrzebne wysokie kwalifikacje.

emsc pisze:Dziś dzieci tych moich znajomych, w znacznej części albo porzuciły studia na poziomie licencjata i zabrały się do zarabiania kasy, albo powyjeżdżały za granicę na studia, żeby nie MARNOWAĆ cennych lat na gnicie w szkole

Faktycznie, teraz młodzi są bardzo zmotywowani, wiedzą co chcą osiągnąć, szybko się usamodzielniają i zarabiają kasę, bo to kasa jest teraz wyznacznikiem sukcesu. Wyjeżdżają za granicę bo tam jest dużo więcej możliwości atrakcyjnej pracy i za tę pracę można łatwiej urządzić sobie życie. Powodzenie studiów licencjackich pokazuje tylko, że nie ma popytu na magistrów, pokazuje, że świat idzie w kierunku upraszczania wszystkiego co się tylko da. Paradoksalnie powszechnie korzystając z rzeczy o niespotykanych właściwościach użytkowych nie zastanawiamy się nad tym, że skupiają w sobie genialne wynalazki i niebywale skomplikowane technologie, bo posługiwanie się nimi jest niesamowicie proste i intuicyjne. Zauważcie, że tak na prawdę tych wysoko wykwalifikowanych ludzi potrzeba coraz mniej - bo obsługa jest coraz prostsza, niemal nie trzeba czytać instrukcji obsługi. Tyle tylko, że te cuda są wymyślane i produkowane przez potentatów o światowym zasięgu. Dlatego studenci nie chcą gnić w szkole ponad czas potrzebny do zdobycia tego co jest - będzie potrzebne. Czy uczelnie są nic nie warte, i szkoda na nie czasu? Myślę, że uczelnie są takie jakie aktualne zapotrzebowanie. Nikt nie będzie kształcił wysoko wykwalifikowanych specjalistów od produkcji układów scalonych skoro się takich w kraju nie produkuje, tak samo samolotów pasażerskich, rakiet kosmicznych, komputerów czy telefonów komórkowych. Oczywiście są ogromne obszary innych działalności, w których możemy konkurować i jesteśmy dobrzy. Wszystko jednak rozbija się o możliwości finansowe i siłę przebicia w konkurowaniu z gigantami, którzy chętnie ściągają do siebie najlepszych.

emsc pisze:kolejny dowód na to, jak mało wartościowe są te studia.

emsc pisze:Jeśli już gdzieś, to na w miarę sensowną politechnikę. Warszawa, Kraków, ewentualnie w ostateczności Gdańsk, Wrocław.

Uważam, że studia powinny dać studentowi podstawowe narzędzia, aktualną wiedzę oraz umiejętność wykorzystania tej wiedzy do realizacji praktycznych zadań. Zakres przekazywanej wiedzy jest zwykle dość szeroki, tak szeroki jak szerokie jest spektrum możliwych zastosowań. Z tego powodu szczegółowość i poziom informacji są w pewnym stopniu ograniczone przez zapotrzebowanie i oczekiwania otoczenia. W końcu na studia idą ludzie, którzy mają nadzieję, dzięki zdobytej wiedzy podnieść swoje kwalifikacje, zyskać lepszą pracę, poszerzyć posiadaną wiedzę. Absolwenci jednego wydziału, mogą wykonywać prace znacznie różniące się potrzebnymi umiejętnościami. Zakres kompetencji konstruktora będzie zupełnie inny niż zakres inżyniera serwisu czy inżyniera utrzymania ruchu, albo inżyniera sprzedaży.
Wspólną cechą każdego z nich powinna być umiejętność rozwiązywania praktycznych problemów. I w tym momencie wychodzi na jaw prawda czy zdobyta wiedza jest coś warta czy nie. Wtedy może się okazać, że to co wynosi absolwent z uczelni nie wystarcza i trzeba to uzupełnić zwykle w wąskim, specjalistycznym zakresie specyficznym dla danego zawodu i wykonywanej pracy. Samo skończenie studiów, to dopiero początek krętej drogi zdobywania doświadczenia zawodowego i nabierania wprawy w posługiwaniu się narzędziami, które dały studia. Część tych narzędzi może nie być w ogóle użyta, a inne mogą być niewystarczające do wykonywania pracy i pokonaniu konkurencji.
Mają rację ci, którzy wybierają renomowane szkoły, w których ważny jest poziom i sposób przekazywanej wiedzy, podejście do studenta, nowoczesne, bogato wyposażone laboratoria, pracownicy akademiccy mający wiedzę o tym co ważnego dzieje się na świecie w ich branży. Uczelnie, w których liczy się przede wszystkim to, co ich absolwenci potrafią, a nie tylko czy i ile zapłacą.

honolam pisze:Chcę pójść na studia mechaniczne, zaoczne. Chcę pójść na studia z dwóch powodów - mam pomysł na biznes na przyszłość, potrzebuję nauczyć się takich rzeczy jak materiały, ich wytrzymałość, obróbka, projektowanie maszyn i innych przedmiotów aż po ich wykonanie i umiejętność optymalizacji czas / koszta i tak dalej.

Jak najbardziej popieram. Pytanie tylko na jakie studia. Z tego co napisałeś, to chcesz wymyślać jakieś nowe rzeczy, chcesz być konstruktorem. Moim zdaniem genialny konstruktor nie równa się dobry biznes. To zupełnie dwa różne zagadnienia.
Biznes = pieniądze, a te można robić na genialnych wynalazkach, ale także na produkcji mioteł do sprzątania. Jeśli twój pomysł jest dobry, to zacznij go realizować nie czekając aż skończysz studia. Ryzyko jest takie, że gdy będziesz studiował ktoś inny wpadnie na podobny pomysł i stracisz przewagę innowacyjności.

honolam pisze:chciałbym swój rozwój kierować na kilka torów - języki obce, umiejętności mechaniczne o których pisałem i chcę też zgłębić jakieś podstawy ekonomii, zarządzania, negocjacji.

Języki obce bez dwóch zdań, ale podstawy ekonomii, zarządzania, negocjacji to kierunki raczej biznesowe, a nie inżynierskie. Zdecyduj się co w pierwszej kolejności jest najważniejsze do wystartowania i poprowadzenia biznesu.
Można tak jak napisał

Antwito pisze:Jestem po studiach dziennych i aktualnie szukam pracy.

ale można też tak

MiziAir pisze: ludzie po studiach pracują u ludzi, którzy mieli pomysł na biznes.

i nie ma znaczenia czy prezes ma 7 klas czy MBA. Ten po 7 klasach może być urodzonym biznesmenem, a ten z MBA skończonym idiotą. Wygra ten który będzie miał lepszą wizję, lepiej zarządzał posiadanym kapitałem i ludźmi. Popatrz na historie Henrego Forda, Steve'a Jobsa i wielu innych.