Też uważam, że zacna maszyna i w sumie jedna z najbardziej "konkretnych" sztywnych konstrukcji na tym forum w podobnym gabarycie.

Miło byłoby więcej zdjęć obejrzeć ze szczegółami konstrukcji.

Za daleko brniemy w teorię, która dotyczy modeli rzeczywistości i upraszcza. Tarcie to działa w płaszczyźnie styku dwóch elementów, a nie prostopadle do niej. Tutaj siła obciążająca działa prostopadle do formatki, wzdłuż śrub, ale jakieś 100 mm od śrub, więc jest ramię - jest ramię jest i moment gnący na łbach śrub mocującyh formatkę. Ten moment może sobie tętni w tej zakładam prawidłowo dobranej i dokręconej śrubie w zakresie sprężystości tego połączenia, ale tętni i męczy. Nie wiem na ile moje tendencje do przewymiarowywania i robienia "gniotsa niełamiotsa" mają tu znaczenie, ale obstawiam, że po jakimś czasie pracy te połączenia będą poluzowane - na naciski pow. pod łbem śruby będzie się orało.

Swoją drogą można też podejść praktycznie. Postawić czujnik zegarowy na stole i przy nawrotach w osi X zmierzyć o ile ta formatka "chodzi". Lepiej byłoby przy obróbce, ale pewnie przy wibracjach się nie da. A w ogóle najpraktyczniej to pomierzyć dokładność obróbki I sprawdzić kluczem dynamometrycznym śruby czy się nie luzują.

Tak, to prawda. Ale to na co się śrubę oblicza nie ma wpływu na to co na nią działa Jak liczysz wpust na wał to na naciski powierzchniowe i nie oznacza to, że od tej chwili przestaje przenosić obciążenia ścinające. Nie zaprzeczy chyba nikt, że choćby w omawianej konstrukcji śruby są zginane - nawet jeśli zostały prawidłowo policzone lub dobrane z wykorzystaniem intuicji inżynierskiej i dokręcone odpowiednim momentem.

ale nie bardzo rozumiem w jaki sposób jakość powierzchni pod formatkami ma wpływ na zwiększenie momentu rozrywania śrub

Nie chodziło mi o jakość ale o kształt w ogóle, tzn. czy formatka opiera się na całym przekroju profilu, czy może jeszcze jest on zamknięty i gdzie są umiejscowione śruby względem przekroju - a to już jak najbardziej wpływa na siłę rozciągającą działającą na śruby.

Ja mam czasem tendencje do przewymiarowywania ale jak jest dobrze to dobrze. Nie będziemy przecież tego rozrysowywać i obliczać. Fura maszyn ma śruby napędowe w blokach łożyskowych typu BK przykręconych do jakiejś alu konstrukcji i dwie ostro zginane śruby przenoszą całe obciążenie wzdłuż tej osi. Swoją drogą ciekawe jak to się stało, że te bloki i ten sposób ich mocowania zyskały taką popularność.

Można zrobić pancerne mocowania, pancerną ramę i założyć śruby z pojedynczą nakrętką do tego wózki bez napięcia wstępnego i w łeb bierze cały misterny plan o frezowaniu w mikronach

Ostatnio wałkowałem temat śrub i nakrętek. Wywnioskowałem z tego, że najtańszy sensowny zestaw śruba 500 mm + nakrętka, który zapewni dokładność pozycjonowania wzdłużnego przy obróbce na poziomie 50 um, to koszt ok. 3000 PLN. W Polsce praktycznie nie ma takich w ofercie popularnych sklepów "z półki". Nakrętki podwójne są niezalecane do tanich śrub o niskiej klasie dokładności, efekt to jedynie przyspieszone zużycie. Dokładność wykonania zarysu gwintu na tanich śrubach nawet Hiwina sam w sobie jest już duży (50-70 um). Niby można zbić kilkanaście-kilkadziesiąt um luzu wzdłużnego podwójną nakrętką, ale kosztem zużycia. To wiedza m.in z tego forum oraz ze studiowania katalogów Hiwina. Mnie w każdym razie rycie w temacie przekonało, że nakrętki podwójne czy z napięciem wstępnym to tylko w drogich parach mają sens. Jak w praktyce?

Można zerknąć na pierwszą lepszą tabelkę ile takie śrubki wytrzymują

Owszem wiem, że na M5 można powiesić tonę. Ale tu są dynamiczne i cykliczne obciążenia. Niech te dwie śruby będą 100 mm od śruby napędowej, kilka tysięcy N siły wzdłużnej i śmiga po dwóch śrubkach jakieś setki Nm. Sama formatka OK, ale śruby to się męczą. Dużo zależy też od tego jak jest ukształtowana powierzchnia, do której jest przykręcona formatka.[/quote]

Na zdjęciu wyglądała ta formatka raczej na 8 mm, ale skoro 12 to 12. Jaka byłaby optymalna to wiele można dywagować, na pewno lepszy byłby jakiś rodzaj przestrzennej konstrukcji zamiast płaskiej formatki. Cała siła w kierunku osi X, a to może być kilka tysięcy N przy takich napędach i wrzecionie, działa na tą formatkę i ją męczy, a już szczególnie męczy te dwie śruby. Można jakieś zdjęcia jak to jest od strony silnika?

Maszynka całkiem tęga, ale faktycznie jak kolega wyżej zauwazył, to boczne formatki i ich mocowanie nieco liche.