Cześć.

Według mnie, takie podejście sprawdza się tylko w mało skomplikowanych projektach.

Typu, sorry, cztery dziury w desce

Nie wyobrażam sobie jakbyś miał dziesiątki czy setki takich miejsc do pamiętania,
a obróbka trwała długo na drogim materiale.
Łatwo przegapić a puścić próbki nie można.
No i siedzisz jak ta guła i dłubiesz , przesuwasz kreski zamiast "wcisnąć guzik".

A jak to trwa długo to jak to robić ? Ciągle mierzyć i sprawdzać co już mam ? Przerzucać na inną warstwę ? ( no to jakaś myśl), czy zakreślać splajnami ?

Potem już ni cholery nie jesteś pewny wymiarów
Bo pół biedy jak masz otwory fi10 fi 6 fi 8. Ale jak masz pełno wymiarów do 2 miejsc po przecinku to laboga

pzdr

Cześć.
Nie wiem czy dobrze Cię zrozumiałem,
ale na przykład ten, za przeproszeniem głupkowaty ( znaczy prosty ) Lazycam z Macha,
o ile dobrze pamiętam,
bo już dawno go nie stosowałem,
miał taką funkcję, gdzie wskazywałeś obiekt i zaznaczałeś offset zewnętrzny czy wewnętrzny.
Raczej nie było tam grupowania, ale chyba taka funkcja się tam znajdowała.
Pytanie ile się zmieniło przez te 10 lat ?