No to kojarzę już trzech, co potrafią nie odwijać. I ze dwóch, co nie potrafią, ale profilatktycznie dosiadają tylko spokojnego sprzętu. Jeśli również tokarkę będziesz użytkował tylko do drobnicy, to podziwiam, bo wykorzystanie pełnych możliwości takiej maszyny nie jest niczym zdrożnym. Po jakimś czasie trafia się jednak większy detal i po prostu wsadzasz go w maszynę i powoli strugasz. Dopóki się mieści nad łożem. Sam stwierdziłeś, że _zazwyczaj_ będziesz toczył drobne rzeczy. A jak się w końcu trafi większy klamot do przetoczenia, to lepiej być przygotowanym.

Jeśli masz solidną betonową ścianę, to zawsze tokarkę możesz masą uspokoić. Łożyska lepiej niż toczony akurat detal, zniosą drgania

"Będę toczył tylko maleństwa, jeno z amelinium" - taaak, jasne. Każdy tak mówi. A kupując sportowy motocykl będę mim jeździł na spacery i nie będę odkręcał. Po jakimś czasie zaczynają wpadać do głowy pomysły a pierwszy detal, który nie mieści się w maszynie, nadchodzi zadziwiająco szybko.

A'propos mas, drgań i innych przygód. Wczoraj położyłem na saniach narzędziowych obciążnik - jakieś 15 kg ołowiu a w imaku narzędziowym zamocowałem ponad kilogram. Łaaaaaaaa! Mam nową wspaniałą tokarkę!

Tylko czy taka wanna ma sens. Nie lepsza cieniutka a pod nią ciężka i sztywna? Blacha 5 mm szczególnie sztywna nie jest, nawet jako wanienka.
Jeśli już konniecznie, to spawalbym to punktowo solidnie, a potem resztę "uszczelniającym", celowo słabym spawem, żeby jak namniej ciepla wprowadzic. Da sie to pospawac jak pisal Roman (i tak jest prawidlowo), ale to duzo bardziej praco- i materiałochłonne, a zysk żaden.

Spawem ciągłym - a nie pognie się to jak szmata przy takim spawaniu? Szczególnie brzegi. Chyba, że będziesz to spawał dłuuugo, słabym prądem (aby złapało i było szczelne bezciśnieniowo), a brzegi przyłapane za pomocą wielu zacisków do jakichś grubych kątowników czy ceowników. Materiał 5 mm fajny i gruby, ale i tak potrafi się wesoło ponaprężać.


I mnie dopadło. Robię nowy stół. Ten po trzech latach woła o jakiś tuning. Teraz by się przydało zupełnie inaczej go zrobić. Niżej i głębsza wanna, podparcie machiny na klockach (dostałem dwa piękne bloczki tekstolitu), szufladki i MASA. Ma być ciężki. Dostałem z 50 kilo ołowiu w aż proszącej się o mocowanie formie ciężarków ze stalowymi uchwytami. Może piachu przy okazji nasypię do nóg. Stary stół pójdzie pod jakiś inny sprzęt, żeby mi nie pokutowały wymiary czy konstrukcja.

Koledzy mający wysuwane wanny szuflady - jak sobie radzicie ze ściekającym chłodziwem?

Wokół tokarki planuję zasłony-przepierzenia. Żeby nie sypało na nią ścierniwem i innym szkodliwym dziadostwem np. podczas obrabiania czegoś szlifierką kątową. Maszyna zaliczy przeprowadzkę do głównego warsztatu, a tam na środku stoi spawalniczy stół-wyspa i nie uniknie się sypania spod szlifierkii dookoła.

Połóż maszynę na jakimś kompozycie własnej roboty (żywica z jakąś drobnicą). Tam gdzie mają przyjść stopy maszyny kładziesz cienką folię PE (strech, siatka z Biedry, łotewer). Kupkę żywicy pod każdą stopę maszyny, na znów folia PE (żeby nie przywarło do maszyny), Solidnie zaolejone śruby juz niech będą na miejscu, tyle że nie skręcasz nimi maszyny do stołu. Pod każdym rogiem stopy jakaś podkładka 2 czy 3 mm tak, żeby się dało je wyjąć. Jak zwiąże i stwardnieje, wyjmiesz podkładki, śruby skręcisz. Będziesz miał dokładnie odwzorowaną machinę i stół, przylegające do się całą możliwą powierzchnią.

U siebie mam kawał OSB pod tokarką i teoretycznie powinienem stac na wiórach, ale jakoś poza wannę to mało co u mnie spada i na podłodze czysto choćbym kilka przedmiotów pod rząd wykonał

Ja podobnie rosły jestem i mam korbki wyżej. Nie wysokość kłów, a korbek jest ważna.

Czasem 10mm wyżej i mięśnie pleców nie muszą być już napięte. Dlatego właśnie zrób sobie 50 mm za wysoko, a potem podkłady pod nogi. Z za niskim nic nie zrobisz.

Zrób wyższy niż potrzebujesz. Potrzebę "stania na palcach" przy tokarce zniwelujesz za pomocą odpowiedniej kratki, jak pisał Roman. Nie "ciągnie od ziemi" w nogi, kratkę łatwiej wymienić na cieńszą albo podbić czymś, niż podwyższać/obniżać i znów poziomować maszynę - gdyby Ci po miesiącu jednak wpadło do głowy, że korbki centymetr wyżej byłyby idealne.

Mój stół z profili 40x40x3, nogi z ceowników "jakie były" 40mm

pod spodem tylko jedna półka na rzadko używane akcesoria, częściej wykorzystywane graty są na poziomie stołu na półkach wokół

i wibroizolatory:


W nogi wspawałem nakrętki M16, gniazda na końcówki śrub to płyty 6mm z wspawanymi wnętrzami łożysk (17mm) i położone na kawałkach grubej gumy