gaspar pisze:Nie obraź się, ale nie traciłbym tyle czasu na piepszenie się z aparatem aby Tobie udowodnić, że moja maszyna i pikocnc potrafią troszkę więcej niż dziergać powietrze.

Nie obrażam się. Na podstawie jednego nieostrego zdjęcia oraz filmików na Youtube nie jestem w stanie dostrzec szczegółów, które widzi Kolega trzymając w ręku wykonany detal. Można sobie nawet przez lupę popatrzeć, czego oczywiście nie widać na nowej sesji zdjęciowej. Kompletnie nie interesują mnie treści reklam, tylko detale. Maszyna z programem pracuje z rozdzielczością setnych części milimetra i o te "drobiazgi" chodzi.
Każdy aparat fotograficzny posiada regulowaną przesłonę, nawet jeśli brak opcji czy pokręteł.
Bardzo łatwo zmusić dowolny aparat do ustawienia maksymalnej przesłony i minimalnej czułości nawet w trybie auto. Wystarczy mocno oświetlić przedmiot. Najtaniej i najłatwiej zrobić fotkę w pełnym słońcu.
Dziś już słońca nie złapię ale jutro zamieszczę fotki zrobione w ten sposób.
Aparat Fuji E550 światło dzienne (aktualnie pada u mnie), doświetlenie lampą, przesłona 8.

gaspar pisze:Proszę bardzo:

Zawsze podobały mi się takie artystyczne zdjęcia, robione drogim aparatem z wysokiej jakości optyką na pełnym otwarciu przesłony. Głębia ostrości ma grubość ścianki bańki mydlanej. Niby wszystko widać a tak naprawdę widzę jedynie górny lewy róg literki "N" a i też nieostro (wydaje mi się, że są tam ząbki).
Proszę ustawić przesłonę 8 albo więcej, umieścić aparat na statywie, najlepiej z zewnętrzną lampą i zrobić serię fotek w różnych perspektywach, używając wyzwalacza czasowego.

Rampa w 3D, której potrzebuje Kolega oprawcafotografii wymaga sporo zachodu. Odbywa się niezależnie od kształtu linii wektorów. Pikuś w tym, że maszyna musi zapamiętać grupę wektorów, wzdłuż której odbywało się zagłębianie w celu powtórzenia jej podczas ostatniego przejazdu w danej warstwie, żeby usunąć "klin wjazdowy" plus jakaś zakładka. Kolejna kwestia tyczy się następnych warstw: czy zacząć zbierać w tym samym punkcie (pionie), co wiąże się z cofnięciem freza o wektor zagłębiania po konturze, czy wytyczać i zapamiętywać kolejną, nową grupę i jechać cały czas do przodu. W zasadzie można zrezygnować ze zbierania "klina wjazdowego" jeśli będą kolejne warstwy. Dochodzą wyjątki kiedy długość rampy będzie większa niż np. ścieżka wewnątrz kieszeni itd.

Strasznie Kolega się śpieszy:
"● liczba obsługiwany osi: 3"
Filmiki z maszynami tnącymi, z wielkim namaszczeniem, powietrze są niezłe ale wolał bym zobaczyć też konkretny efekt pracy. Jakieś zbliżenia na krawędzie wykonanego detalu itd.

Zienek pisze:Tylko, kto jest skłonny poświęcić kieliszek?

Nooo... faktycznie strata kieliszka to gorzej jak stracić nogę...

Największym problemem w wypadku silnika krokowego jest właśnie nadążanie programu za inercją napędu. Praktycznie wszystkie inne procesy są w cieniu działania timerów osi. W czasie ruchu jednostajnego jest czas na inne zadania, jednak w trakcie realizowania rampy, czy innego ruchu krzywoliniowego jest "ciasno". Tym bardziej chylę czoła przed dziełem kolegi cosimo.

gaspar pisze:Ploter XMD32 po modernizacji sterowania na PikoCNC -

Tymczasem ja słyszę coś, jak jazda hulajnogą po płytkach chodnikowych, podczas wykonywania spirali. Jest to wina przeniesienia napędu czy skutek interpolacji?