Dzięki za odpowiedzi.

Dam Wam juz spokój w tym temacie.

OK, wszystko to rozumiem.
Moje wątpliwości budzi tylko fakt, że (jak zauważyłem u siebie) obiekt sparametryzowany typu G2 X_ Y_ Z_ I_ J_ K_ R, choć też jest aproksymowany, wykonywany jest płynnie. Problemy pojawiają się, gdy g-code ma setki linii ze zmieniającymi się o setki/dziesiątki mm współrzędnymi, a przecież w szczególnym przypadku, gdy pojedynczy przejazd nad reliefem jest w rzucie na pł. XY linią prostą równoległą do X lub Y, jest to de facto obróbka 2D w osiach XZ lub YZ.

Dzięki za dyskusję.

Napisałem poprzedni post po obejrzeniu kilku filmików ze znanego nam serwisu internetowego, gdzie amatorskie maszyny śmigają w drewnie jak wściekłe. Stąd zacząłem się zastanawiać, dlaczego u mnie tak nie jest. Ale może to rzeczywiście kwestia „pobawienia” się ustawieniami modelu i parametrów generowania ścieżki.
Myślę jednak, że bezwładność ma w tym przypadku niewielkie znaczenie, gdyż w sparametryzowanych ruchach 2D typu okrąg tego problemu nie ma, a bezwładność działa na maszynę stale.

Witam
Mam ten sam problem. Przy prostych (liniowych) ścieżkach lub okręgach wpisywanych "z ręki" maszyna idzie z maksymalnym posuwem płynnie. Przy obróbce 3D posuw zwalnia(subiektywnie) o kilkadziesiąt procent i czuć wyraźne drgania maszyny.
Domyślam się, że jest to związane z dzieleniem łuków na proste, krótkie odcinki przez postprocesor i zminiejszenie tolerancji poprawi sytuacje. Jednak każdy uzytkownik frezarki powinien mieć ten sam problem, a tak nie jest.
Musi się to dać w jakiś sposób udoskonalić - sprzętowo, albo programowo.
Proszę o sugestie.