Jeżeli z jakiegoś powodu axis trzyma ten plik jako otwarty do zapisu, to po ingerencji innym programem widzi go jako zamknięty, i nadpisuje defaultową zawartością. A że operuje, jak już wcześniej pisałem, tak naprawdę dwoma plikami o tej samej zawartości, za każdym zapisaniem tworząc nowy plik .var, a stary zapisując jako .var.bak, to i dopiero drugie zamknięcie pozbywa się go całkowicie.

Plik na dysku normalnie jest "zamknięty", czyli zabezpieczony przed wszelkimi operacjami. Pisząc program, przed każdą operacją na danym pliku muszę go "otworzyć" w odpowiednim trybie - do odczytu, do zapisu, w trybie dopisywania, albo nadpisywania. Dopiero potem mogę z nim cokolwiek zrobić, i po skończonej operacji powinienem go z powrotem zamknąć.

To wszystko można wyśledzić w kodzie LinuxCNC. Tyle, że to robota na długie godziny, przynajmniej dla kogoś, kto kodu tego programu nie zna od podszewki.

Ja po prostu nie oczekuję, że freewarowy program, uruchamiany na złomowym sprzęcie, będzie stuprocentowym substytutem softu i sprzętu profesjonalnego. Rozumiem ograniczenia, jakie takie rozwiązanie niesie ze sobą, i nie oczekuję cudów.

Bez większego problemu da się zrobić, żeby maszyna razem z komputerem włączała się i wyłączała jednym guzikiem. Bez sztywnego resetu komputera za każdym razem.

To, że wasze komputery od lat jakoś znoszą takie postępowanie, niczego nie zmienia.

A pytania o działanie axis nalezy kierować raczej do micgesa i reszty teamu LinuxCNC, bo tutaj cokolwiek o tym może wiedzieć tylko Artur. A jak on nie wie, to i nikt poza nim też nie.

I rozumiem, że decyzja szefa w twojej firmie jest równa boskiej, mimo, iż szef nie dysponuje również boską nieomylnością. Dlatego korona szefowi z głowy nie spadnie, jak decyzję czasem zmieni, albo uaktualni.

Reasumując - pytanie początkowe powinno brzmieć: "Od lat świadomie psujemy swoje komputery poprzez nieprawidłowe wyłączanie. Dlaczego niektóre wytrzymują to lepiej?"

I faktycznie pitsa zapodał wam rozwiązanie problemu, które powinno usatysfakcjonować kamara. Zanik napięcia na porcie USB następuje po wyłączeniu komputera, i może odcinać napięcie na resztę maszyny.

Wyłączenie współczesnego komputera to proces wielotorowy i skomplikowany. Nie trzeba co prawda zamykać mu pootwieranych okienek, zapisywać wszystkich plików etc, bo to potrafi zrobić sam, ale musi mieć na to dość czasu. Wyrwanie wtyczki z kontaktu to operacja brutalna i wielce szkodliwa zarówno dla samego komputera mechanicznie, jak i dla wszelkich przechowywanych w nim danych.

Zanik napięcia w czasie, gdy na dysku się cokolwiek zapisuje, to strzał głowicą w obracający się talerz, i bad sector na nim. Oczywiście to, co się zapisywało jest od tej pory bezpowrotnie utracone.

Nowoczesnych maszyn CNC też nikt nie wyłącza przez opuszczenie hebla w trakcie ich pracy. Tyle, że tam taka operacja kosztować może dziesiątki, albo i setki tysięcy złotych, w przypadku manualki przerobionej na CNC i obsługiwanej spod LinuxCNC potencjalne koszta to kilkaset złotych i zmarnowana na stawianie systemu od nowa dniówka.

Jak uważasz, że zaoszczedzenie kilku minut dziennie warte jest ryzyka, to przecież nikt nie zabrania nadal wyciągać wtyczki z kontaktu przed wyjściem z hali.

Ja na twoim miejscu jednak pociągnąłbym osobną instalację 220 V zasilającą jednostki centralne, najlepiej przez spory UPS, i stworzył procedurę włączającą i wyłączającą wszystkie przez sieć LPT albo WIFI.

kamar pisze:

MlKl pisze: Podepnij grzyba pod przycisk włączający komputer, a nie brutalnie pod linię zasilania. Jak już musisz go wyłączać z buta.

Prosiłem
Czy to tak ciężko pojąć ze oprócz kompa jest jeszcze sterowanie i maszyna.

A niby u mnie to jakiś inny układ jest? Też mam dwa kompy w pokoju, i maszynę podpiętą pod jeden z nich. I też mam hebel - którym wyłączam wszystko, poza jednostkami centralnymi komputerów. Ba - każda z nich jest do zasilania wpięta przez UPS, i nawet zanik zasilania w sieci ich nie wyłącza.

I jak je chcę powyłączać, to każdemu naciskam odpowiedni przycisk na klawiaturze, czekam, aż mi zameldują, że się wyłączyły, i dopiero przekłądam hebel, wyłączając wszystko inne.

Przy czternastu warto już zrobić automatyzację tego włączania i wyłączania, żeby na jednym kompie wydawać polecenie obudzenia i wyłączenia wszystkich pozostałych.

Pomijam już możliwość przepięcia w sieci, które wywali ci wszystkie czternaście sztuk w najmniej odpowiednim momencie. Mam nadzieję, że masz każdy config i procedurę zbackupowane gdzieś bezpiecznie. Bo postawienie i ustawienie tego od podstaw zajmie z tydzień bez backupu.

Klient w warsztacie samochodowym:
"od paru lat hamuję wrzucając wsteczny. Dlaczego popsuła mi się skrzynia biegów?"

Komputer można traktować brutalnie, pod warunkiem świadomości konsekwencji takiego postępowania. Nawet zupełnie jednakowe, poskładane z wydawało by się dokłądnie takich samych komponentów jednostki mogą się zachowywać różnie w takiej sytuacji. Wystarczy rozsychający się kondensator na płycie głównej, lub nieco uszkodzona sekcja pamięci, czy bad sector na dysku w newralgicznym miejscu.

Podepnij grzyba pod przycisk włączający komputer, a nie brutalnie pod linię zasilania. Jak już musisz go wyłączać z buta.

Widzisz - mnie nawet do głowy by nie przyszło, że ty te swoje biedne kompy traktujesz z buta... Nie potrafiłem u siebie odtworzyć opisywanego przez ciebie zjawiska, bo ja jednak komputery wyłączam tak, jak się należy. Też jednym klawiszem na ich obudowie, albo na klawiaturze - wcale nie trzeba klikać krzyżyków, albo rozwijać menu.

Jak masz czternaście, i nie chce ci się biegać od jednego do drugiego, to je połącz w sieć, i użyj wake up lan do włączania i wyłączania wszystkich na raz, ale zgodnie ze sztuką.

Jakbyś pytał, którą częścią mikroskopu najlepiej tłuc orzechy, też poradziłbym użyć młotka

Jeżeli LinuxCNC otwiera te pliki i trzyma otwarte przez cały czas, to jest to błąd w sztuce programistów. Plik powinien być otwarty, zapisany, i zamknięty natychmiast potem.

Inna sprawa, to fakt, że tuxcnc ma rację - żaden komputer nie lubi, jak go wyłączać przez wyrwanie wtyczki z gniazdka. Naprawdę tak boli tych parę kliknięć więcej?

A czerwony grzybek na maszynie to ma odcinać zasilanie od sterowników i silników, ale nie od komputera sterującego.

Najprawdopodobniej w chwili startu systemu .var i .var.bak są sprawdzane na identyczność - i jeżeli system został zamknięty brutalnie, to może var być np uszkodzony, i wtedy oba zostają nadpisane defaultową zawartością.

Tam przy starcie, zamykaniu i zapisywaniu offsetów tworzą się i nadpisują dwa pliki - xxx.var i xxx.var.bak

Trzeba by prześledzić, co się dokładnie dzieje, w każdym razie zmiana uprawnień nic nie daje - plik jest nadpisywany tak czy siak.

Co zauważyłem - po zmianie uprawnień do pliku .var i zamknięciu programu zmienia on nazwę na .var.bak zachowując uprawnienia, i tworzony jest nowy .var

Kolejne zamknięcie programu skutkuje już oboma plikami z defaultowymi uprawnieniami do odczytu i zapisu.