Podziwiałem odwiedzając ich rosnącą "choinkę", czy też okrągłą "piramdę schodkową". Wałek wszedł na wcisk niemal do suportu czterometrowego "Tarnowa". Przerobienie kilkuset kilo stali na wióry nawet na takiej maszynie zajmuje sporo czasu.

Zaprzyjaźnieni tokarze właśnie skończyli walczyć ze stożkiem fi podstawy 400 mm wysokość 1500 mm fi na szczycie 100 mm. Dwa tygodnie rzeźbili. Na manualu oczywiście. Gdyby mieli przerobione na CNC, faktycznie tylko wióry by musieli odgarnąć od czasu do czasu.

Arcio - kamar nic nie wspominał o fabrycznym automacie z głowicą narzędziową. Mowa o sprzęcie porównywalnym z twoim, wyposażonym zamiast korbek w krokowce. I sterowanie z kompa.

Ustawić materiał w uchwycie musicie tak samo, potem ty przestawiasz wajchy i mieszasz korbkami, kamar bawi się klawiaturą. Znając jego wprawę w tej materii - będzie szybszy.

U mnie, jak wyżej napisałem, przełożenie na paskach jest 1 do 6 mniej więcej, i do tego jest skrzynia biegów od poldka - w stali toczę na jedynce, na obrotach nieco większych od minimalnych - i mogę zdjąć ze średnicy nawet 6-8 mm na minimalnym posuwie.

Przy toczeniu w drewnie, albo plastiku to nie ma znaczenia, dopiero stal jest wyzwaniem.

Mam silnik 750 W na falowniku przy swojej tokarce - w większości przypadków pracuję na minimalnych obrotach, zużycie prądu pewnie mnie niż połowa nominalnego. Mimo przełożenia na kołach pasowych 1:6 i skrzyni biegów od Poldka jeszcze mam za duże obroty dla większych średnic.