muszę zlikwidować luzy na osi trybu napędowego.

Jeśli masz na myśli luzy w zazębieniu samej przekładni między pokrętłem a wałkiem zębatym zazębionym z listwą zębatą(luz (luz czasem sięga i połowy obrotu skali pokrętła), to można to skasować przysuwając/ew.odsuwając do siebie koła zębate,
(rys. poglądowy)

a co za tym idzie przesuwając ich osie w korpusie suportu. To można uczynić poprzez tulejowanie ich osi za pomocą łożyskowych tulei mimośrodowych. Nie jest to modyfikacja skomplikowana, wytoczyć tulejki mimośrodowe można bez problemu na tokarce ( obliczenie mimośrodowości, czyli ile podłożyć pod szczękę by uzyskać konkretne przesunięcie jak-z-twardych-szczek-zrobic-miekkie-za ... 54975.html )
ale do roztoczenia otworów pod tuleje trzeba albo wytaczadła i frezarki, albo co najmniej sztywnej wiertarki i odp. wielkości rozwiertaka(otwór H7).


(link do tematu luz-pokretla-recznego-posuwu-wzdluz-prz ... 73558.html )
Ma to rozwiązanie jeszcze tę zaletę, że pozwala na dowolną korektę luzu, a także dokonanie poprawek zazębienia w przyszłości (w razie zużycia). Obrót tulei w korpusie powinien być (po ustawieniu) blokowany śrubką, robaczkiem, itp..
Innym sposobem na wyeliminowanie tej wady jest... założenie na tokarkę czytnika położenia(DRO), wtedy żadne luzy przekładni nie są istotne, bo odczyt dotyczy rzeczywistych przesunięć danego podzespołu(np suportu).

po szlifie przykręcasz do płyty górnej suportu skrzynkę posuwów, odkręcasz lub luzujesz listwę zębatą na łożu(wyciągając przedtem kołki ustalające jeśli są) i podjeżdżasz suportem pod jeden koniec listwy (lub jej części jeśli listwa jest złożona z odcinków), na wałku zębatym kładziesz pasek cieniutkiego papieru(ewentualnie folii plastikowej), i dociskasz go z góry poluzowaną listwą zębatą, ale tak by nie porozrywać papieru(folii) który powinien wejść między zęby wałka i listwy.
luz-miedzyzebny-kol-zebatych-t50177.html holzmann-ed-300fd-t92261.html
W ten sposób ustalasz wielkość luzu międzyzębnego, bo jakiś musi być by nie wycierać zębów, choć w tym przypadku możliwie najmniejszy.
Dokręcasz wstępnie ten ustawiony już koniec listwy, dojeżdżasz suportem na drugi koniec listwy, powtarzasz procedurę z takim samym papierem(grubość), i dociskasz drugi koniec listwy. Potem dokręcasz śruby pośrednie między końcami i sprawdzasz luz podkładając papier także na środku listwy.
Jeśli luz jest OK, to dociskasz śruby i sprawdzasz szczelinomierzem jaką podkładkę korygującą należy dać między listwę a spód pryzmy łoża. Podkładka między listwę a łoże jest raczej niezbędna, bo wałek będzie starał się odsunąć listwę powiększając luz międzyzębny a same śruby mogą nie utrzymać.
Po podłożeniu podkładki sprawdzasz jeszcze raz wielkość luzu.
Kołki niestety się przesuną i trzeba nawiercić otwory na nowo w innych miejscach.
I tyle.

Ale to nie oś obrotu jest bazą do rozpatrywania tego przypadku a łoże (i wszystko co jest z nim związane/zależne). Owszem, są maszyny ze skośną płaszczyzna łoża(CNC na przykład), ale i w nich punktem odniesienia współrzędnych nie jest oś obrotu materiału tylko ta właśnie płaszczyzna (bo to po niej, i względem niej suwa się narzędzie), czyli układ odniesienia jest identyczny jak w klasycznych tokarkach (tak jakby je posadowić na poprzecznie skośnym podłożu )

W naszym przypadku liniał będzie statyczny względem łoża, bo jest na nim zamontowany, a sanki poprzeczne w miarę przesuwania się suportu wzdłuż liniału będą przysuwane/lub odsuwane(zależy w którą stronę ustawiony będzie liniał) do osi obrotu wrzeciona(i osi materiału), a jeśli płaszczyzna ruchu sanek poprzecznych nie jest (poprzecznie patrząc jak na rys kolegi) prostopadła do płaszczyzny przesuwu wzdłużnego(suportu po łożu) to w miarę ruchu wzdłużnego i związanego z nim(poprzez skośnie ustawiony liniał) poprzecznego będzie następowało obniżenie wysokości wierzchołka noża powodując tym samym dodatkowy przyrost promienia toczenia niezależny od tego który wymuszony jest działaniem liniału (jak to pokazałem na moim rysunku), czyli ten wymuszony liniałem oraz ten spowodowany obniżeniem wysokości krawędzi skrawającej noża się w tym przypadku dodają. Przyrost promienia (2r) oczywiście będzie niewielki - tym mniejszy im mniejsze jest kątowo odchylenie płaszczyzny przesuwu sań poprzecznych od płaszczyzny poziomej łoza(twierdzenie Pitagorasa), i w większości przypadków będzie pomijalny (zwłaszcza dla stożków o małej zbieżności), ale już dla tych z dużą zbieżnością może wystąpić poza tolerancję. To samo dotyczy toczenia większej średnicy i wysokości(h) stożków krótkich o dużej zbieżności metodą dużego skręcenia sanek narzędziowych.
Przy toczeniu powierzchni walcowych lub stożków z przesunięciem osi konika to zjawisko związane z ruchem poprzecznym narzędzia (w odniesieniu do osi toczenia) oczywiście nie wystąpi, i tu uchyb kąta płaszczyzny suportu(sań poprzecznych) do poziomu łoża nie ma większego znaczenia....
Mam nadzieję, że w miarę klarownie to wyjaśniłem...

Nóż przy cofaniu będzie opadał, ale po promieniu, a nie po jakiejś linii krzywej. Są tokarki w których sanki poprzeczne pracują pionowo lub prawie pionowo i jest wszystko cacy bo nie ma to żadnego znaczenia.

Jak zaczniesz np toczyć stożki przy pomocy liniału to zobaczysz różnicę, kąt wypadkowy tworzącej stożka będzie inny(większy) niż ustawiony na liniale...
(z tego powodu, skala przesadzona)

Ja też myślę, że to opadanie sanek nie ma żadnego znaczenia..

Miało by tylko przy przecinaniu/planowaniu dużych średnic, bo wierzchołek noża ustawiony do osi (kła) przy cofaniu do operatora będzie opadał. Niewiele bo kąt jest mały i wiekszego wpływu na warunki skrawania to nie będzie miało, ale zawsze... A w Twoim przypadku jeśli zdecydujesz się jednak na poprawkę, to wystarczyłoby podszlifować wrąb tylnej pryzmy płyty górnej suportu(np kładąc/przyklejając na tylnej pryzmie cienki drobny papier ścierny ścierniwem do góry, na niego płytę, i jeżdżąc w tę i nazad..) tyle by powierzchnia górna płyty złapała poziom.
Tylko ostrożnie i często mierząc skutek by nie przedobrzyć bo setki szybko uciekają.
tu akurat szlifowanie obu powierzchni - i wrębu pryzmy, i pow. drugiej płaskiej prowadnicy płyty suportu i konika
przeglad-generalny-czyli-nutool-w-negli ... 07-30.html

Według mnie musisz robić wszystko by wypoziomować łoże i do niego odnieść(doszlifować) poziom górnej płyty suportu wraz z sankami poprzecznymi.
A wrzeciennik właśnie dlatego jest wykonany jako integralna osobna część posadowiona na łożu, by można go było potem regulacjami ustawić w osiach do łoża. Natomiast drewniane podkładki o których pisałem wyżej(z twardego, dobrze zaimpregnowanego drewna), z mojego doświadczenia mają jeszcze tę zaletę, że pozwalają na pewną korektę skręcenia łoża poprzez dociąganie odpowiednich śrub kotwienia. Oczywiście chodzi o wielkości pod zegar...

Postaw łoże na drewnianych klockach, i podniesiesz troszkę(więcej miejsca na sprzątanie), i dylatacja na nierówności będzie, i wytłumisz trochę drgania...