Licz na siebie - już to napisałem jako radę i z daleka od wspólników.
Wspólnik jest naprawdę dobry ale na jakiś czas i pod warunkiem, że pracuje jak Ty. Po 5-10 latach wasze drogi się rozejdą.
Dodatkowa rada: w przypadkach wątpliwych zawsze miej w zanadrzu wersję "bezpieczeństwa". Pisałem o optymizmie bo jest potrzebny w prowadzeniu działalności (dziś skaczę z radości bo kupiłem dostawczaka jakiego chciałem) ale ja mam charakter raczej pesymistyczny. Zawsze pytam: a jakby jutro to czy tamto? A jakby to nawaliło? I wszyscy się ze mnie śmieją (z tego pesymizmu) a później zdziwienie, że miałem rację.
Bartuss. Tydzień temu napisałeś, że nie ma roboty a teraz "nie chcesz się rozdrabniać"? Ok. Rozumiem, że sprawy sądowe itp ale Ty chyba nie rozumiesz zasady ogólnej: w firmie prywatnej się robi a nie siedzi. A Ty jesteś firmą prywatną i to dotyczy też właściciela jeśli firma jest mała. Rób cokolwiek, chociażby nad reklamą się zastanów, może nad szablonem aledrogo, może jakieś przyrządy zaprojektuj dla siebie może DTR napisz do jakiejś swojej frezarki (akurat spotkałem klienta co Cię olał za nieprofesjonalne podejście... bo DTR nie oferujesz). W firmie prywatnej się nie siedzi. Pomaluj maszyny na kolor firmowy, sprzedaj złom, poszukaj jakiegoś produktu do sprzedaży w necie itp.

Klienci są różni. Na jakimś szkoleniu z handlu dowiedziałem się o typach klientów i określenie, że jest ich tyle ile charakterów czyli 4 wcale mnie nie przekonało. Bo ze 20 typów bym potrafił zdefiniować ale to już nadaje się na osobny temat.
Nie ma reguł, trzeba się dostosować.
Wracając do tematu (mam nadzieje, że nie umrze jak wiele innych) mi wiele pomogło wsparcie i kilka rad kolegów co prowadzą firmy tylko nie z forum a z reala. Jeden np. stwierdził jak kasy nie miałem: "jeszcze 10 razy będziesz blisko bankructwa przez 6 lat działalności - przyzwyczaj się". Drugi twierdził, że "dwa lata musisz przemęczyć a później będziesz się śmiał". Kurcze, nie wierzyłem. Dlaczego dwa a nie jeden rok?
Jakiś kolega wcześniej stwierdził, że trzeba mieć pewien optymizm. Trzeba. I cieszą mnie drobiazgi np to, że cały sierpień i część września robię pracę gdzie konkurencja zawaliła a ja potrafiłem, że do jednoosobowej firmy kupuję 5-ą szlifierkę kątową (uraz z poprzedniej pracy mocno oszczędnej), że zlecenie nad którym siedziałem kiedyś 3 dni zajmuje mi obecnie dzień, że u dostawców nie muszę podawać NIP-u bo mnie znają i to oni się pocą bo terminy zawalają.
I ważna uwaga: poszedłem na własną działalność nie dla kasy tylko aby być niezależnym. Mogę zapalić papierosa czy zjeść francuską bułkę z pieczoną żabą kiedy chcę.Dziś spotykam ludzi całkiem niegłupich co chcieliby dla mnie pracować a siedzą w pośredniaku. Nie powiem tego głośno ale to też jest powód do satysfakcji (nie mylić ze złośliwością) - oni bali się ryzyka.

Blady pisze:Każdy ma swój sposób na prowadzenie biznesu. I właśnie o to tutaj chodzi.

Dokładnie tak.
Pytanie zadałem koledze: dlaczego handlowiec w Niemczech zarabia więcej niż inżynier? Może dlatego, że ten drugi wie jak coś wyprodukować a ten pierwszy jak to sprzedać?
Miałem się rozpisać o moich błędach (dopiero 3 lata działalności) a ja się cieszę, że większych nie popełniłem. Np. wspólnicy (a potencjalnych miałem mnóstwo). Hasło brzmi: "licz na siebie" i dokładnie tak usłyszałem od takiego potencjalnego wspólnika jak w kieszeni miałem 600zł i to był cały mój kapitał a opłaty czekały. Dziś znów chciałby być wspólnikiem bo nie mam długów i coś tam zarabiam.
Moi dwaj kumple na spółkę zakupili 2 ule z pszczołami. Miód, ekologia i te sprawy. Po roku jeden się żali, że sam musi przy wszystkim chodzić. Po co na spółkę kupowaliście? Nie lepiej jakby każdy zapłacił za swoje? Byłaby jasna sytuacja.

Bartuss. Bo Twoja branża się powolutku kończy a właściwie kurczy się rynek odbiorców. Zastanów się do kogo była skierowana Twoja oferta.
A odnośnie reklamy masz rację. Reklama musi być przemyślana i skierowana do potencjalnych odbiorców bo czasami może przynieść odwrotny skutek.