strikexp pisze:żołędzi nie będzie

Już nie ma. Dziki wyżarły.

orion32 pisze:I robaczywe rzodkiewki.

I to jest bardzo życiowa uwaga. Człowiekowi marzą się piękne owoce, dorodne warzywa, a w rzeczywistości okazuje się, że jest pełno niechcianego białka. Wygodniej ugotować niż rozgniatać, ale nie mam pojęcia co robić z zupą ze stonki. Przykład z mojego ogrodu, który nie widział oprysków:

O, Bracie! Lepsze niż paczka sucharów po trzech godzinach marszu, zagryzana świeżymi pączkami sosny, ledwie wychodzącymi spod łuski, a wiedz, że takie są najlepsze. A ty co lubisz wcinać?

IMPULS3 pisze:płomiennica zimowa

już się skończyła. Zebrałem w styczniu ostatnią garstkę grzybków. Ale racja można próbować wyciągać różne kłącza.


fajny nożyk, ciekawy i szczegółowy opis, co rzadko się zdarza. Wolę jednak mój nk 394.

IMPULS3 pisze:Idea przetrwania to znajomość roślin dzikich których rośnie dość dużo a o których wie bardzo niewielu

W tej chwili, żeby coś zjeść z natury, to wiem tylko gdzie rośnie topinambur. Oprócz własnej plantacji znam kilka miejscówek dla leśnych zwierząt i dzikie zarośla wokół miasta z tym rarytasem. Dużo nie da się tego zjeść, ze względu na gazotwórczość, więc gdy wykopuję do schrupania na surowo, roznoszę część bulw i wsadzam w różne inne miejsca, żeby sobie rosło.

strikexp pisze:nasiona mam

Też mam. Przykładowo na literkę "R jak ryż": rzodkiew, rzepa, rzepak, rzepik, rzeżucha, rzodkiewka. Oprócz tego co do jedzenia sieję różności dla "biomasy" do pozostawienia w glebie. Jednak nie sztuka mieć. Trzeba jeszcze umieć uzyskać z tego plon i konkretną żywność. Gdy zasiałem grykę, cieszyła oczy. Zebrałem parę garści, zjadłem na surowo i całość poszła do glebowego banku nasion. W obecnych warunkach jak to się mówi, zabawa nie warta skórki za wyprawkę. Lepiej wypadają u mnie uprawy kapustnych (kapusta, kalarepa, brukselka, kalafior, jarmuż), na przykład starą przetrzymaną kalarepę da się zjeść, nie jest taka zła, a nawet w smaku wydawała mi się słodka. Nie wyobrażam sobie, żebym dał radę wyżywić się z tego co sam zasieję i zbiorę. Własne próby "samodzielności" uświadamiają jak bardzo jesteśmy od siebie zależni.

strikexp pisze:prepersi to czubki na których żerują producenci takich dupereli

Przykładowo "ręczny świder survival", do wiertła dospawane ucho i już jest towar za ponad stówkę. O to chodzi żeby kupić, łatwo uatrakcyjnić i sprzedać jako rzecz niezbędną.

Dodane 3 minuty 38 sekundy:

IMPULS3 pisze:kanał który czasami oglądam całkiem ciekawej osoby

Często dzikie rośliny jadalne są "chwilowe". Trzeba trafić w odpowiednim momencie. Z tatarakiem to raz mi się tylko udało.

strikexp pisze:ryż za 1000zł to jest mój kapitał

oraz sztabki srebra złota. Poczytałbym więcej o twoich i innych zabezpieczeniach na trudne czasy. Czasem coś podrzucasz:

strikexp pisze:Kupuje się toaletę w formie szczelnego wiadra.

ale to mało.

A czemu uważasz, że uciekający? Przecież ryż go palikuje do miejsca przechowywania.

strikexp pisze:śmieje się że mam

Śmiech to reakcja. Nie ważne czy to jest niezrozumienie, zaskoczenie, czy reakcja obronna wywołana tym, że ty masz "nadzieję" gdy śmieszek jest już "beznadziejny".
Te tematy, które teraz obserwujemy to też reakcja. Reakcja na zmiany w otoczeniu i próby zrozumienia, poukładania sobie tego w jakaś zrozumiałą formę. Nie ważne czy prawdziwą. Ważne że własną czyli ogarniętą. Obserwujesz układ sił i możliwości działań zbrojnych. Też w pierwszej reakcji będziesz się śmiał gdy spadnie bomba tu czy tam, gdy spełni się to na co czekasz. Wyczekiwanie na coś co może się zdarzyć bywa tak nieprzyjemne, że gdy dochodzi do nieszczęścia w odczuciu jest ulga: "stało się, byłem na to przygotowany" (chociaż wydawało mi się)...
Ty zbierasz ryż, kto inny chleb sam piecze albo testuje przestawienie warsztatu na produkcję kos na sztorc. Ja testuję buty w przemieszczaniu się lasami, i zastanawiam się czy dałbym radę przejść bez znaczącego i spowalniającego zmęczenia dwa razy tyle co udało mi się przejść.
Staramy się jakoś z tym żyć. Zastanawiamy gdzie by tu sp***dalać w razie kłopotów.

Oglądałem wykład o reformach agrarnych w ubiegłych wiekach i porównałem sobie nas, ludzi pracujących do tych dawnych chłopów. Jest to takie pobieżne spojrzenie na wybrane czynniki zmieniające stosunki między panem a chłopem:



W tym kontekście historycznym ciągle jesteśmy chłopami.

Chleb typu "O-bi, oba":

21 minuta

To nie ja, to RomanJ4 dał przepis, pokazał swój piec, przedstawił proces domowego wypieku chleba.
Warto odkrywać przyjemność w prostych rzeczach zrobionych samodzielnie. Chlebek, masełko, piwko.. tradycja.