Witam.
Te śruby służą właśnie do kasowania luzu. Jeżeli suport zacina się przy przesuwaniu w stronę konika, to niestety należy łoże doskrobać. Operacja żmudna i przydatny byłby do tego liniał do płaszczyzn, oraz tusz traserski. Dość szybką metodą jest użycie pasty do zaworów, ale łatwo jest przedobrzyć i coś zepsuć. Ja w swojej tokarce geometrie i płaszczyzny robiłem przez prawie całą zimę, a i tak trzeba by coś jeszcze poprawić na sankach narzędziowych. Jeżeli kolega posiada czujnik zegarowy plus statyw, to mocując go na koniku i przesuwając czujnikiem po prowadnicach suportu, można stwierdzić stopień ich zużycia.
Powodzenia.

Witam.
Odniosę się do dyskusji na temat pasowania elementów w TSA-16. W moim egzemplarzu zarówno Norton jak i tylne łożysko ślizgowe nie były w jednej osi. Powodowało to wygięcie śruby pociągowej, przez co musiałem dopasować te elementy ponownie. Obecnie śrubę można obracać jednym palcem, poprzednio było to niemożliwe. Dopychanie śruby do łoża u mnie również miało miejsce, ale tu prawdopodobnie przyczyną było wytarte łoże na pryzmie. Po koniecznej korekcie wszystko wróciło do normy. Nadmienię tylko że w mojej tokarce wszystkie elementy mają taki sam numer, czyli nie jest ona składakiem z kilku maszyn, a niedokładności są wynikiem niestety niechlujnego pasowania podczas produkcji maszyny.

Witam
Tak to jest dokładnie klin regulacyjny luzu suportu poprzecznego ( ten u góry). U mnie też go brakowało. Wziąłem kawałek dobrej stali, pilnik i zrobiłem sobie nowy.
Pozdrawiam.

Pomierz to wrzeciono na tokarce zegarem i będzie wiadomo. Przód na kieł, a tył tam gdzie łożyska w okular i jazda. Trochę wytarte pod panewką, 15 setek na minusie jest. Nominał jak pamiętam, może mieć -2. Miejsce pod koło pasowe można jakoś zregenerować. Napawanie, tulejowanie. Możliwości jest wiele. Dać potem do szlifu, nowa panewka z podwymiarem i gotowe. Naprawdę wątpię aby udało Ci się kupić teraz wrzeciono i panewkę w dobrym stanie i za rozsądne pieniądze. Jest to element który najszybciej zużywa się w tej tokarce. I jest bardzo poszukiwany. A jak już robić nowe wrzeciono, to uwierz mi lepiej zrobić od razu nowy cały wrzeciennik na łożyskach.

W tym cały szkopuł, że od jakości obróbki wrzeciona w miejscu współpracy z panewką zależy ile czasu ona wytrzyma. Pamiętaj także że wrzeciono przenosi spore obciążenia i z byle czego być nie może. W DTR jest jego rysunek wykonawczy, wraz z wymiarami, oraz normami i typem obróbki. I tak mamy:
Stal gatunku 55, średnica w miejscu panewki fi 30 f7, twardość po obróbce cieplnej i odpuszczaniu 45-48 HRC, dopuszczalny owal i stożek 0,003mm. Panewka jest panewką, i niestety obowiązują podobne zasady co w silnikach spalinowych. Będzie owal, stożek na wrzecionie to zje nową bardzo szybko.
Skoro w twoim egzemplarzu wrzeciono jest wytarte, świadczy to o niechlujstwie poprzedników, którzy nie zadbali o prawidłowe smarowanie maszyny.

Dorobienie wrzeciona, masakra. Jest to strasznie precyzyjny element. W miejscu pod panewkę trzeba hartować, a potem szlifować. Nie może być stożka, ani owalu. Nie wiem czy nie lepiej byłoby zrobić drugi wrzeciennik, i zastąpić panewkę łożyskami. Chyba że gdzieś uda Ci się wrzeciono kupić, ale cena przy obecnym trendzie będzie pewnie kosmiczna... Kilka osób na Olxie itp ogłasza sprzedaż części, popytaj.

Wczoraj akurat nacinałem gwint M10x1 na TSA-16. I rzeczywiście dla calowych na jednym zestawieniu kół możemy samym nortonem ustawić 9 różnych skoków gwintu. Dla metrycznych maksymalnie dwa, na przykład skok 0,9mm, i 1 mm. Tu rzeczywiście trochę lipa. Czyli kolega ma absolutną rację o calowym systemie posuwu w tej tokarce. Na czas gdy powstawał projekt maszyny, pewnie to było normą. Zresztą nie zdziwiłbym się, gdyby ta tokarka była po prostu kopią jakiegoś anglosaskiego sprzętu. Rosjanie coś tam w tym temacie wyśledzili kiedyś.

Tak, teraz widzę różnice, ale czy ma to jakieś znaczenie podczas normalnej eksploatacji? Chyba zbyt wielkiego nie ma.

Z twojego linku wynika jak widzę, że TSA ma system nortona metryczny. Bo w calowym choinka jest na odwrót. W angolu najwyższe przełożenie jest od strony gitary a w metrycznym od strony śruby pociągowej. Tak właśnie ma Tsa-16. Oczywiście można zamiast tej sterty zębatek, zastosować enkoder i krokowca na śrubie. Ale czy to zadaje egzamin, nie wiem.
Jak dla mnie to najbardziej w tej tokarce brak większego wysuwu suportu poprzecznego w stronę operatora. Czasem trzeba jakiś pierścień o większej średnicy obrobić, i lipa za mało miejsca na nóż. Nie często się to zdarza, ale jednak. No i wrzeciennik mógłby być trochę solidniejszy.

pioterek pisze: ↑

28 mar 2018, 08:48

. ustawianie gwintów, a następnie toczenie wymaga ciągłego żąglowania kołami zębatymi które trzeba posiadać w zestawie.

Tak, wymiana i ustawienie kół zmianowych to udręka. Lekarstwem częściowym jest napęd śruby poprzez dodatkowy silnik elektryczny. Można wtedy dodatkowo zamontować krańcówki na łożu, do wyłączania posuwu z automatu. Mam zamiar u siebie taki napęd też dorobić, tylko do toczenia.

mike217 pisze: ↑

28 mar 2018, 14:54

Jak można porównywać TSA 16 do TUM czy innej podobnej tokarki.

Biorąc po uwagę ceny to można. Na ogłoszeniach w sieci jest w tej chwili z dziesięć TSA-16, kilka nawet po 4 tysie. I jakoś nikt się o nie bije. Spokojnie kupię za tyle TSB-20, albo dokładam 1500 i mam TUM-a 25B, stoi teraz taki alledrogo. Wiadomo może to złom, nie wiem nie widziałem na własne oczy.