Szkolenie Młodych

ak47 pisze: ↑

17 mar 2018, 12:47

i dostawać OPR za to, że było 20mm naddatku, a i tak brakło

To ja chyba nie jestem jeszcze taki zły amator i młody. Skoro u mnie po kilku godzinach na tokarce jak zabraknie 0,05mm na wałku pod łożysku to już wtopa że się za łeb łapię.

itou123 pisze: ↑

17 mar 2018, 13:02

2) rozumiem też, że w grubych rękawicach gorzej się mierzy, ale gdy chcę zrobić pomiar +/- 0.1 mm to nie zdejmuję rękawic

Dlatego ja mam dwie suwmiarki elektroniczne przy tokarce, metalową 0,01mm i plastikową 0,1mm. Plastikowa nie ma lekkiego życia, ale jest właśnie do tego celu żeby nie wjechać za głęboko i nie tracić zbyt dużo czasu na pomiary.
Trzeci punkt jaki powinieneś dodać to: nie szanowanie narzędzi. Suwmiarka elektroniczna/zegarowa VIS nie kosztuje 50zł. Nawet jak dla wygody/szybkości chcesz mierzyć w rękawicach, to pasowałoby poprosić o tanią/starą suwmiarkę. Albo nawet kupić własną za 20zł i pokazać profesjonalizm. Może takie podejście wydaje się dziwne, ale ja np już do dwóch firm przychodziłem ze swoim komputerem stacjonarnym.
Jeśli chce się wykonywać jakiś sensowny zawód w jednej branży to nie można się oglądać na pracodawcę że wszystko podstawi pod nos. Tokarki nie przyniesiesz do roboty bo za droga, ale jakieś podstawowe suwmiarki powinieneś mieć. I jak pracodawca nie chce Ci kupić(bo jesteś nowy), to wyciągasz własne.
Ale jak całe to młode pokolenie jest nauczone że mamusia wszystko pod nos podstawia i jeszcze nic nie wymaga w zamian. To potem zostaje wspomnianym debilem społecznym.

Witam, problem jest w "wychowaniu technicznym" i szkołach. Kiedyś dzieciaki chcąc czy nie chcąc widziały za młodu jak ojciec/dziadek/wujek robią jakiekolwiek techniczne czynności- majsterkowanie, naprawianie i przerabianie wszystkiego co było w latach słusznie minionych produkowane było nagminne. Jak człowiek sobie sam nie zrobił to często po prostu nie miał. W ten sposób ludzie wyrabiali sobie od najmłodszych lat kulturę techniczną. Wiedzieli co to znaczy przygotować sobie stanowisko pracy, po co utrzymuje się na nim porządek, dlaczego trzeba dbać o narzędzia, jak trzymać pilnik, jak zamocować w imadle żeby się detal przy obróbce (choćby piłką czy pilnikiem) nie wygiął nie wypadł. Aktualnie tego nie ma.
Kolejna sprawa to szkoły. Tu to można by litanie napisać...
W podstawówkach brak konkretnych zajęć z serii Technika, Warsztaty. (dzieciak wiertła od wkrętu nie odróżnia.)
W liceach przygotowują tylko i wyłącznie do zdania matury. Nic ponad to.
W technikach/zawodówkach brak konkretnej kadry. CNC uczy informatyk który nie ma pojęcia o obróbce skrawaniem (stąd potem problemy młodego że nie ma pojęcia jaki posuw jakie obroty jakie przybranie). Nawet jak się trafi konkretny nauczyciel to znowu kwestia ludzi- jak nie chcą się uczyć to im nikt wiedzy łopatą do łba nie włoży. Z klasy do klasy przepchną bo z tego szkoła ma pieniądze (dostają za każdego ucznia). Potem taki tłuk wychodzi i się okazuje że pracy trzeba szukać bo głodny chodzi. Wymachując dyplomem ukończenia technikum (bo dyplomem zdania egzaminu technicznego mało który się może pochwalić) idą do przemysłu i Kolegów o siwe włosy przyprawiają
Na studiach nie lepiej. Omawiany materiał tyczy się szczegółów i niuansów. Z jednej strony to dobrze bo od tego studia są, ale z drugiej tylko niewielka część ludzi którzy tam przychodzi ma podstawy wiedzy technicznej która pozwoli zrozumieć delikwentowi o czym w ogóle jest mowa. Potem mamy inżyniera co tokarki od szlifierki do wałków nie odróżnia. A mikrometr dokręca aż śruba piszczeć na gwincie nie zacznie.

Przemysł próżni nie znosi, dlatego większość postępuje jak kolega:

ak47 pisze:Dlatego u nas po kilku takich falstartach jest inne podejście. Nowi nie ważne czy po studiach czy po czym trafiają na piłę, potem frezarkę i tokarkę (manualną).

Chłopaki nadrabiają warsztaty szkolne których w szkole nie mieli albo w ich czasie wódke z kolegami pili zamiast się czegoś nauczyć. To jest chyba jedyna droga gwarantująca uzyskanie na jej końcu pracownika z którego można mieć pożytek.
Pozdrawiam Marek

Teraz młodzież nie chce się uczyć. Najgorsi są tacy co mieszkają że starymi bo on ma gdzieś czy pracuje czy nie. Mamusia od garka nie przegoni.

Jeśli taki jeden z drugim ma jakieś zobowiązania, rodzinę na utrzymaniu to łatwiej jest go nauczyć bo on musi pracować.

Jeszcze jedna sytuacja mi się przypomniała. Uczyłem młodego programować z palucha i robiliśmy zataczanie walka z obu stron. Planowanie na Z1.5 i do tego promień i zabielenie średnicy. Potem M0 i to samo tylko od Z0.

Baran jeden nie mógł zrozumiec jak liczy się punkt końcowy promienia
G3 X25 Z-1.8 R1.8

Jak zaczynał się na Z0 to dawał radę a jak gdzieś indziej to już patrzył na mnie pytajacym wzrokiem jak uczeń w szkole przy tablicy...

Masakra normalnie. Ja nie jestem długo w zawodzie ale takie rzeczy to jest podstawowa matematyka przecież...

allegromtn pisze: ↑

17 mar 2018, 15:38

Witam, problem jest w "wychowaniu technicznym" i szkołach. Kiedyś dzieciaki chcąc czy nie chcąc widziały za młodu jak ojciec/dziadek/wujek robią jakiekolwiek techniczne czynności

Ja się z tym nie zgodzę, jestem tego dobrym przykładem. W życiu to tylko przed komputerem siedziałem. Wiertarkę miałem w łapach kilka razy w życiu żeby wywiercić dziury w płytce PCB. Pierwszy w życiu otwór w metalu robiłem chyba dopiero latem ubiegłego roku. Szlifierką co prawda ciąłem, ale też tylko płytki PCB. W stolarstwie jedynie trochę więcej, bo trochę desek naciąłem i gwoździ powbijałem.
Ale co? Kupiłem tokarkę, nawet nie miałem czasu żeby czytać książki. Trochę błędów na początku narobiłem , i to groźne nawet się zdarzały. Ale po krótkiej praktyce tłukę wałki i narzędzia jeden za drugim.
Tego że rękawic się nie używa to przy maszynach skrawających to się dowiedziałem dopiero potem. Ale w okularach ochronnych latam od samego początku.
Za to mój kumpel przylazł kiedyś i zaczął ostrzyć duże wiertło na szlifierce stołowej. Ja go pytam dlaczego okularów nie założy? A on z uśmiechem odpowiada: wiesz ile ja już mam opiłków w oczach i nic mi nie jest ?

Ja twierdzę że to nie jest wychowanie techniczne, ale zwykłe lenistwo. Kiedyś to człowiek jak się chciał czegoś dowiedzieć, to musiał najpierw przelecieć pół biblioteki a potem jeszcze pół godziny szukać w książce.
Teraz młodziki są nauczone że wszystko można wklepać w telefonie i w 30 sekund mają wiedzę z wikipedii (tak naprawdę gównianą wiedzę). Zero wysiłku i dodatkowo przekonanie o swojej zajebistości.
Do tego dochodzi wspomniane podsuwanie wszystkiego pod nos przez rodziców. I oderwanie od rzeczywistości, przez np prostackie gry. Kiedyś jak ktoś przewrócił się na boisku i rąbnął głową o ziemię to mu huczało w głowie do następnego dnia. Dzisiaj gówniarze siedzą tylko przed komputerami i rzucają w siebie granatami. A co tam mi się stanie jak wybuchnie? Odejmie mi trochę punktów życia albo dostanę kolejne życie. Potem daj takiemu durniowi wiertarkę, to sobie wywierci dziurę w oku żeby zobaczyć co się stanie.
A to i tak optymistyczny przypadek, wystarczy pomyśleć co zrobi taki co lata magiem i rzuca czary

ak47 pisze:Ta metoda ma też jeszcze jedną zaletę, konstruktor po takiej szkole momentalnie przestaje wymiarować wszystko do 0.02 z równoległością i prostopadłością wszystkich boków mierzoną w mikronach

Święta racja. Dopiero po pracy na warsztacie otwierają się oczy . Poza tym większość z tych 'konstruktorów' to tak naprawdę operatorzy CAD'a a nie konstruktorzy. Kiedyś dostałem od takiego operatora, rysunek detalu do wyfrezowania z zaznaczonym otworem fi3G3

strikexp pisze: ↑

17 mar 2018, 14:49

Nawet jak dla wygody/szybkości chcesz mierzyć w rękawicach, to pasowałoby poprosić o tanią/starą suwmiarkę.

Dziękuję kolego za wyjaśnienie, nigdy nie miałem w rękach dobrej suwmiarki. Sprzęt i warsztat jest mój - żeby nie było, że niszczę cudze mienie

No to Twoje pytanie niezbyt pasuje do tego tematu, bo u siebie można robić jak się chce.
A moja suwmiarka 0,01mm kosztowała jakieś 60zł(polecałem ostatnio w okazje allegro). Ale i tak widać na niej co to sprężystość teoretycznie twardej stali nierdzewnej z której jest suwmiarka. Oraz ile setek potrafi dodać zwykły olej z paluchów zostawiony na szczękach. Ja już nauczyłem się że przy ostatecznych pomiarach trzeba przetrzeć szczęki czymś czystym, ewentualnie paluchem żeby chociażby usunąć chłodziwo z poprzedniego pomiaru. Sam element też musi być wytarty z chłodziwa, suwmiarka dociśnięta z odpowiednia siłą, a szczeki zaciśnięte w odpowiednim punkcie na środku.
Sam widzisz jak się to ma do pomiarów w rękawicach roboczych usmarowanych w chłodziwie i oleju. Błąd pomiarowy potrafi być znacznie większy niż wspomniane 0,1mm.

U mnie jeden gość nie wiedział że wkrętarka ma prawe i lewe obroty. A jak podałem mu wkrętarkę ustawioną na zero myślał że jest popsuta z grzechotką dokładnie to samo! Aha i gość ma 23 lata. A powiem wam szczerze czy mam się śmiać czy płakać.

szukacie taniej siły roboczej i później płaczecie. Jaka płaca taki pracownik.