Jakiś czas temu kolega kupił frezarkę Bridgeporta wyprodukowaną w UK czyli tzw Bridgeport By Adock Shipley. Wersja ze stołem dłuższym od mojego Hartforda tzn ma 48'' (ol.122cm). Hartford ma jeśli dobrze pamiętam stół 42''.
Frezarka jest w stanie bardzo średnim tzn. łożyska wrzeciona stoją, a na prowadnicach chromowanych krzyżaka odlazł miejscami chrom wskutek złego traktowania przez poprzednich właścicieli. Niby czujnik nie pokazał jakiejś tragedii przy przejazdach stołem w osi X i Y jednak frezarka wymaga remontu i tyle. Jako, że wymagania kolegi się zmieniły i nagle zaczął potrzebować małej frezarki do jakiś pierdół (większą już ma), a mi włoszka zalegała i się kurzyła. Przeróbka na CNC z racji małych przejazdów nic by mi nie dała. Postanowiliśmy więc zrobić wymianę. Szybka decyzja i ja mam drugiego Bridgeporta, a kolega małą zgrabną frezareczkę do małych pierdółek z głowicą pionową i poziomą. Angolski Bridgeport stał jakiś czas ale koniec końców postanowiłem się za niego wziąść i przerobić go na CNC. Wymaga on jednak przede wszystkim remontu. Trzeba go rozebrać, wyczyścić, zrobić co uszkodzone i składać tylko już z uwzględnieniem potrzeb przeróbki pod CNC.
Oto moje założenia:
- remont oryginalnej głowicy, jednak z pominięciem wariatora. Postaram się wstawić falownik 3f i tak regulować prędkość. W Hartfordzie mam falownik i daje doskonale radę. Czeka mnie wymiana łożysk i ogólnie, mycie czyszczenie i kupa pierdół do regeneracji.
- oś Z w pinoli (stół ma tylko służyć do wstępnego podniesienia detalu na rządany poziom). Długo nie mogłem się przekonać do tego pomysłu, ale Briodgeporty CNC typu Interact itp i większość tych przerobionych ma jednak Z-kę w pinoli. Do moich potrzeb będzie to lepsze i mniej kłopotliwe rowiązanie z racji tego, że nie mam dużego przerobu, robię małymi naddatkami i dość małe gabaryty. Jednym zdaniem: "nie potrzeba mi czołgu".
- silniki będą raczej krokowcami: niestety finanse to sprawa na którą muszę zwrócić uwagę i nie mogę pozwolić sobie na rozrzutność. Wolałbym serwa, jednak albo zrobię na krokowcach albo z braku finansów będzie sobie wszystko stało nie wiadomo ile i zbierało kurz.
- śruby kulowe w osiach X i Y. Zapewne też i w Z-ce choć przyznam się, że przekonałem się do trapezu w Z-kach, a z racji małych obciążeń mogę zrobić sobie nakrętkę poliamidową (takie mam w swojej DIY frezarce CNC). To jeszcze wyjdzie w praniu. W każdym razie najtańsze chinki odpadają i raczej jeśli założę kulowe to już poniżej klasy Hiwina nie schodzę.
- jak najwięcej rzeczy zrobić samemu. Mam już tokarki i frezarki i ociupinkę doświadczenia, którą wyniosłem przez te kilka ostatnich lat bawiąc się w moim warsztacie i robiąc własne CNC, które w dodatku działa.
A teraz mała foto-realcja, która będzie uzupełniana sukcesywnie o nowe zdjęcia:
Oto Bridgeport takim jakim go ściągnąłem do siebie:
Teraz czas na wstępne rozebranie głowicy wrzeciona:
Zębatka głowicy do ustawiania przechyłu do wymiany. Jak się okazało ślimak też.
Pierwszy dzień zmagań zakończony.
Jestem już też po rozbiórce całości maszyny (tzn ściągnięcia stołu, kolanka, wiezyczki) ale dalsza fotorelacja będzie jak przeniosę zdjęcia na komputer. Wszelkie uwagi i kulturalna, merytoryczna dyskusja jak najbardziej wskazana.
Przy rozbiórce górnej części głowicy pomógł mi ten filmik:
jak kto woli). Bez pomocnika jest trudno, ponieważ nieopatrzne uderzenie 5-kg młotem w żeliwny korpus może skończyć się źle. Tak więc uderzenia młotem, raz po jednej, a raz po drugiej stronie ramienia w końcu ruszyły ramię. Jednak ramię dochodziło do pewnego momentu i stawało... chwila zastanowienia... latarka i rzucenie okiem wgłąb odlewu... są tam dwie kostki zabezpieczające i równocześnie pełniące rolę klinów gdy dokręcamy z boku śrubami po ruszeniu ramienia. Trzeba było je ruszyć i wepchnąć wgłąb korpusu, aby można było wybić całkowicie ramię z jaskółki wieżyczki. Być może jest inny sposób na wyciągnięcie tychże kostek, ale ja go nie znam. W każdym razie po wybiciu kostek wpadły one do korpusu. Zajęło mi trochę zachodu aby je wyjąć, ponieważ są one dobrze spasowane z przestrzenią pomiędzy jaskółkami, a po drugie składają się z dwóch części połączonych drucikowym zabezpieczeniem. Jedna kostka wyszła dość dobrze, a drugą musiałem rozdzielić wewnątrz korpusu aby wyszła. Musiał podejść pomiędzy nie jakiś syf i w całości klinowała się i nie chciała się przecisnąć. Już się boję na samą myśl, że będzie to trzeba z powrotem założyć przy składaniu. Być może jest jakiś mądry i łatwy sposób? No ale tym problemem zajmę się już później. Teraz czekało na mnie zdjęcie stołu, krzyżaka i kolanka (a raczej "kolana" - z ang. "knee"). Tutaj też bez dźwigu szans nie mamy. No może stół da radę zdjąć bez dźwigu ale o kolanku możemy zapomnieć że siłą własnych mięśni wytargamy "toto" w górę.
). Kawałki nieruszonego chromu są porozsiewane w miarę równomiernie na tej "odpadniętej" części i być może wyczyszczenie i dobre smarowanie wystarczy aby chrom dalej nie odpadał. Prowadnica ma wystarczająco dużo górek aby krzyżak równo jeździł po prowadnicy. Zresztą na którejś fotce widać ową prowadnicę. Obawiam się tylko odpadania chromu i mam pewnego "pomysła", którego już nawet wdrożyłem, ale o tym w następnej części. Szanse powodzenia operacji raczej dość małe, jednak mały koszt, a ryzyko, że coś zepsuję bardziej jest zerowe więc postanowiłem wdrożyć ów pomysł.
Kupiłem i nałożyłem preparat typu moglice w miejsca ubytków. Powinien on być nakładany w warstwach większej grubości jednak tu nie ma takiej opcji. Chodzi mi nie tyle o zniwelowanie dołków po chromie (są one na tyle małe, że jakbym nie obawiał się dalszego odpadania chromu to bym się tym nie przejmował) co o niedopuszczenie do odrywania się chromu, który jeszcze pozostał. Mam nadzieję, że klej zostanie na obrzeżach chromu uniemożliwiając mu podwinięcie się pod prowadnicę i przy okazji będzie też nieco niwelował działanie krawędzi chromu jako tarki dla żeliwnych prowadnic krzyżaka. Na razie klej schnie i zobaczymy co z tego wyjdzie. Musiałem spróbować tego sposobu bo bym spać nie mógł po nocach i tyle 
).+
