odlewy epoksydowo-kwarcowe

witam !! chyba nie kilkakrotnie . nie jest tak źle . jest jeszcze problem odpowiedniego utwardzacza - osobiście stosuję specyfik pod nazwą PAC - nie jest tak krytyczny jeżeli chodzi o proporcje , właściwie to nie jest wcale krytyczny . inaczj ma się sprawa jeżeli chodzi o inne utwardzacze . pozdrawiam !!

faniron pisze:Tak, ale przy 40 stopniach kilkakrotnie szybciej żeluje.

Poza tym pewnie zwiększa swoją objętość, co w przypadku odlewów wywoła skurcz po ostygnięciu. Nie bez powodu poroducenci podają zakres temperatur np. 18 do 21°C.

ERNEST KUCZEK pisze: walter piszesz ze gestosc zywicy ma znaczenie natomiast min. wielkosc ziaren nie jest istotna o ile ziarna za dobrane odpowiednio wielkoscia. niestety od gestosci bedzie zalezalo jaka min. wielkosc ziarna bedzie dopuszczalna. aby wyobrazic to sobie mozna caly model przeniesc do skali makro i wyobrazic sobie kamienie i gesta smole mieszana razem. jesli dodamy drobnych kamyczkow/piasku to pomimo wstrzasow pewne drobiny beda "wisiec" w smole zamiast sie ukladac w calosc bo ich mala masa nie pozwoli na uzyskanie energii kinetycznej wiekszej od lepkosci smoly aby je przesunac do chcianej pozycji w przestrzeni. to spowoduje wieksza procentowosc smoly (zywicy) w odlewie i oslabienie odlewu. dlatego mysle ze rodzaj zywicy (konkretnie lepkosc) i wielkosc min. ziarna beda mialy wplyw na wytrzymalosc odweu. chyba ze zastosujeme specjalne drgania o ktorych wspomniales.
dlatego mysle ze matematyke ziaren powinno sie zaczac od najmniejszych w gore (trudniejsza kalkulacja).

Nic nie stoi na przeszkodzie abys ty czy ktokolwiek inny wypracowal swoja wlasna metodologie - my rozkodowalismy system, zamiescili go na cnczone i otwarli droge dla hobbystow na calym swiecie - kazdy kto ma odrobine czasu i checi jest w stanie osiagnac podobny rezultat.

Wszystko co potrzebujesz juz zostalo ujawnione: system jest prosty i nie ma zadnej czarnej magii. W gre wchodzi mocny klej o niskiej lepkosci oraz ciasno spakowana mikstura piasku lub innych materialow mineralnych, ktorych zadaniem jest imitowac naturalny kamien - wraz z tlumiacymi wibracje wlasciwosciami.

1. Tlumienie wibracji ma miejsce dlatego ze ciasno spakowane ziarna roznej wielkosci zatrzymuja fale- jak w naturanlym kamieniu typu np. granit.

2. Sztywnosc mechaniczna odlewu bierze sie z faktu ze pod obciazeniem pracuja ziarna, klej jest tylko matryca utrzymujaca ziarna.

3. Klej staje sie matryca po przekroczeniu 85% zawartosci wypelniacza, gdzie ladunek przechodzi na ziarna i sztywnosc mechaniczna znaczaco sie zwieksza. Twoim zadaniem jest tylko ciasno spakowac ziarna do min. 85% przestrzeni.

Oto caly sekret!

obawiam sie ze nie zrozumielismy sie w wypowiedziach, absolutnie nie twierdze ze 85% to max. wypelnienie. mysle jednak ze jesli zostanie nieodpowiednio dobrana min. wartosc ziarna do lepkosci oraz drgan, mozemy uzyzkac gorszy efekt od tego jaki byl zakladany. rowniez nie polegalbym na danych producenta co do min. wielkosci ziarna z uwagi na roznice w rodzaju materialu jak i warunki w jakich bylo robione doswiadczenie przez producenta a tym co sam mam robic (temperatura, czas, wielkosc probki wilgotnosc itd).
nie mam zamiarow podwazac twoich teorii poniewaz ty masz za soba doswiadczenia w tej dziedzinie a ja nie, ale statam sie przewidziec problemy jakie moga wystapic i dlaczego. jesli to co napisalem jest bezsensu prosze o wyprowadzenie mnie z bledu.

[ Dodano: 2007-09-14, 05:30 ]
wlasnie przjzalem temat E/G na cnczone (niestety niezbyt szczegolowo) i musze pogrtulowac walterowi wytrwalosci w projekcie. od postu inicjacyjnego do odlewu. BRAWO!!!
tak przy okazji na problem lepkosci, wilkosci ziarna i drgan natknalem sie gdzies okolo setnej strony tematu E/G na cnczone.

Na wstępie sprawa EPO 6200.

Do Polski od kilku lat nie była sprowadzana ( z Francji ) . Swój bum miała kilka lat temu ,jednak aktualnie całkowity brak zainteresowania.
Można sprowadzić w czasie ok. 3 tygodni od złożenia zamówienia.
Najmniejsza możliwa ilość to 20 kg żywicy + 3,5 kg utwardzacza.
Żeby AMOD przyjął zamówienie ........ pieniążki ( ok. 1200,- zł )trzeba wpłacić z góry ( chyba że jest się zaufanym odbiorcą ).
Wypełniaczy ( z wyjątkiem specjalnych ) trzeba szukać w innym miejscu.
Na południu kraju jest kilku producentów kruszonego granitu. Najchętniej sprzedali by całą wywrotkę lub wagon ( ).
Z granitem sortowanym na dokładne frakcje raczej cienko. Chyba trzeba sprawić sobie własne sita ( )
Ale do celu testów można by użyć porostu piasku lub :

http://allegro.pl/item239441863_bialy_p ... cowy_.html
http://allegro.pl/item239583249_piasek_ ... atis_.html
http://allegro.pl/item239895453_super_z ... _2_0_.html

Z sitami o drobnych oczkach już gorzej.

Co do właściwego doboru rozmiarów poszczególnych frakcji wypełniacza .
Na pewno można podejść do tego matematycznie , używając stosownych wzorów.

Ale Kolega Leoo odpowiadając na moje pytanie : Kolega weźmie 3 piłki (np. do siatkówki), czy inne kule i złączy je w dłoniach. Powiedzmy, że piłka to największa średnica wypełniacza. We wnętrzu takiej bryły powstaje pusta, wklęsła przestrzeń, trochę zbliżona do czworoboku. .....

zainspirował mnie do podejścia ....... graficznego:



i po zymiarowaniu kuleczek otrzymałem takie ich wielkości :



oczywiście potrzebujemy jeszcze jednego parametru : procentowego udziału poszczególnych granulacji w jednostce objętości kompozytu.
Jako jednostkę najprościej przyjąć sześcian w którym zmieści się osiem dużych kulek.
I teraz zagadka :
Ile mniejszych kulek zmieści się w takim sześcianie ?.


Z odpowiedziami należy dzwonić na numer : 0700 000 ......

Zbychu07 te twoje obliczenia i wyniki w trójwymiarze też będą takie same ?

Co do sortowania wypełniacza :
może ktoś ma znajomego na Politechnice, Wydział Budownictwa lub w innej placówce zajmującą się geologią, badaniem gruntów itp. Używają oni tzw. sit frakcyjnych. Mają one kalibrowane "oczka" w dużym zakresie średnic, każde sito dla innej średnicy. W ten sposób można dokładnie wydzielić frakcje ( w rozsądnych ilościach ).

Adalber pisze:Zbychu07 te twoje obliczenia i wyniki w trójwymiarze też będą takie same ?

Narysowałem kwadrat o boku = 2 x D ( gdzie d= średnicy Dużego granulatu - np 1mm )
ale interesuje nas sześcian o takim boku.
Czy płaskie kółka czy wypukłe kulki ich średnica pozostanie bez zmian.
Jest jeszcze jeden haczyk:

Bo przedstawiony układ to pewien ideał ( kulki praktycznie się stykają ). Toczyć takich kuleczek precyzyjnie z granitu raczej nie będziemy ( ) . Ponadto zbyt gładka powierzchnia wypełniacza nie jest pożądana. Myślę ,że średni ( Śr ) granulat należy dać nieco mniejszy.

Przy okazji , na stronie AMOD:

w dziale NAPEŁNIACZE MINERALNE jest coś takiego:

Napełniacze mineralne firmy AXSON przeznaczone do poliuretanów i epoksydów:

Nazwa :RZ 218/1
Typ : pełne szklane mikrosfery
Granulacja (wielkość cząstek): 0,05mm
Gęstość : rzeczywista 2,5 / nasypowa 1,5
Zastosowanie : Betony żywiczne o wysokiej wytrzymałości na ściskanie
Opakowanie : 25 kg = 62,5 dm3

0,05mm - jak ulał do podanej proporcji. Ciekawe jak to się miesza

Zbych07 pisze:Ale Kolega Leoo odpowiadając na moje pytanie : Kolega weźmie 3 piłki (np. do siatkówki), czy inne kule i złączy je w dłoniach. Powiedzmy, że piłka to największa średnica wypełniacza. We wnętrzu takiej bryły powstaje pusta, wklęsła przestrzeń, trochę zbliżona do czworoboku. .....

zainspirował mnie do podejścia ....... graficznego:

Składając duże kule w przestrzeni okaże się, że mogą być tylko 3 a nie 4 jak Kolega narysował (czworobok to nie prostokąt). To duży błąd w założeniach, który skutkuje nieprawidłowym przesyceniem - w teorii. W praktyce będzie jeszcze inaczej. Na duże cząsteczki wypełniacza będzie oddziaływała grawitacja, na te najmniejsze zadziałają siły w stylu "napięcie powierzchniowe", czy inne międzycząsteczkowe. Myślę, ża i tak skończy się na łączeniu frakcji takich jak: bardzo drobny piasek, piasek rzeczny, drobny żwir, drobne kamyki, które zdobędziemy na okolicznych wycieczkach. Proporcje będziemy dobierać trochę naukowo, trochę eksperymentalnie. Aktulnie żwirownie w moich okolicach są pod wodą ale jak Wisła opadnie to wyruszę po materiał.
Myślę, że więcej "energii twórczej" należy skierować w stronę metalicznych wsadów bazowych (insertów, zbrojenia).

Leoo pisze:Proporcje będziemy dobierać trochę naukowo, trochę eksperymentalnie

Hee, hee

Też tak myślę.
Eksperyment to podstawa.
W czasie wibrowania wypełniacz będzie opadał na dno, na wierzchu pojawi sie sama żywica.
Widać to na części eksperymentalnych próbek zamieszczonych w necie. Pojawienie się takiej warstwy świadczy o nadmiarze żywicy ( ciasto było zbyt rzadkie ) . Człowiek z AMOD zwracał uwagę żeby do tego nie dopuścić - skurcz w tym obszarze będzie większy niż w pozostałej części detalu. Ratować się można dodając w czasie wibrowania prawie suchej zaprawy. Prawie bo jednak musi być uprzednio zwilżona żywicą inaczej detal może być niejednorodny.

Trzeba będzie po eksperymentować i wybrać najlepszy zestaw.

Leoo pisze:Wisła opadnie to wyruszę po materiał

Może jakaś beczułka żywicy się znajdzie

Nie mając żywicy pozostaje nam ..... wibrować temat, dzieląc się przemyśleniami.