#8
Post
napisał: Majster70 » 24 mar 2014, 07:34
Strategia frezowania zgrubnego (czy jak to inaczej ładnie nazwiemy) zależy głównie od: kształtu i naddatków detalu jaki chcemy uzyskać pod dalsze obróbki w stosunku do przygotówki, rodzaju materiału, narzędzi jakie mamy do dyspozycji itd. Domyślam się, że tobie chodzi wyłącznie o sposób wejścia freza w materiał i samej pracy roboczej (sorki za język). Czyli ze względu na rodzaj wejścia/wyjścia to:
a)obróbka kieszeni, czyli frez zagłębia się w materiale po jakiejś rampie, po prostej, promieniu, stycznie do kształtu detalu itd. ,
b) frez zagłębia się po za materiałem, najczęściej ruchem szybkim (G0)
Ze względu na rodzaj pracy freza podczas ruchów roboczych (znowu sorki za język) to
a) frez pracuje "konwencjonalnie" możliwie największą średnicą (duże ae) i możliwie największą warstwą (ap) przy możliwie największym posuwie - tutaj możemy mieć 2 sytuacje:
a1) ograniczamy warstwę skrawaną (ae) np ze względu uniknięcia "schodów" przeszkadzających w dalszej obróbce lub ze względu na duży wysięg freza (np 10xD), lub ze wględu na delikatność obrabiarki i próbujemy to zrekompensować dużym posuwem (niektórzy nazywają to HSM, ale mam wątpliwości co do zasadności tej nazwy przy obróbce zgrubnej).
a2) właśnie max warstwa (ap), max szerokość skrawania (ae), max wielkość narzędzia z max ilością krawędzi skrawających i max posuw - czyli HPM
b) obróbkę trochoidalną - frez pracuje małą średnicą (małe ae) przy bardzo dużej warstwie (ap),
c) obróbkę plunge - frez pracuje jak wiertło na zadanej warstwie.
Ogólnie w obróbce zgrubnej chodzi coby w jak najkrótszym czasie wykopać jak najwięcej zbędnego materiału. Ale bardziej ogólnie patrząc, często poświęcając niedużo więcej czasu na obróbkę zgrubną oszczędzamy go dużo więcej na kolejnych obróbkach. Tak jest np przy obróbce form, gdzie ze względu np na ilość nieobrobionych naroży i zakamarków do obróbki zgrubnej używa się dużo mniejszych narzędzi i dużo mniejszych warstw (ap) niż jest to możliwe dla danej geometrii. Żeby osiągnąć większą wydajność używa się możliwie największych posuwów. Nawiasem mówiąc specjalnie do takiego rodzaju pracy konstruuje się obrabiarki, b. dynamiczne i szybkie i sztywne, z dużymi obrotami wrzeciona, ale dość delikatne, nie nadające się do pracy z dużymi narzędziami wymagającymi do pracy dużego momentu.
