Problem z drewnem

piotr3 pisze:Luty jest "najsuchszym" dla drewna miesiącem w roku.

Nie wiem, jak z drewnem przechowywanym na zewnątrz, ale kiedyś mierzyłem wilgotność dębiny w warsztacie co 2 tyg. przez rok, różnice były w granicach błędu pomiarowego.

W takim wypadku gratuluję stabilnego mikroklimatu w warsztacie i przyzwoitego surowca . Niektóre budynki tak mają.
Niestety, fizyka jest nieubłagana. Wysuszone mrozem powietrze na zewnątrz i ogrzewaniem wewnątrz robią swoje. Tym bardziej, że w listopadzie przypada jesienne maksimum wilgotności. Więcej do powiedzenia by mieli ci, co żyją z drewnianych podłóg. Kiedyś na składzie spotkałem gościa, który kłuł każdą sztukę deski podłogowej. Rozumiałem go. Tym bardziej, że kiedyś produkowałem drewniane ramki. M.in. koła i elipsy. Kleisz z prostokątnej listwy dwunastokątny prefabrykat, potem na szablonach obrabiasz go na frezarce dolnowrzecionowej. Wilgotność miała kapitalne znaczenie. Przede wszystkim dla jakości obróbki. Ok. 10%, inaczej mech po frezie. Kiedyś klient mi dzwoni i narzeka, że mu się ramki rozsychają. Jadę, oglądam, faktycznie szpary w spoinach, ale coś jakby nie z tej strony. Stwierdzam mu, że raczej nawilgotniały, on, że niemożliwe, że na strychu ma sucho. Dostrzegam i wskazuję mu małe, ciemne plamki wyglądające na pleśń, a on mi, że może od węgla się zapyliły W sumie to jego sprawa, gdzie trzyma węgiel, ale w końcu wymiękł i co nieco do niego dotarło.

To wszystko racja, dlatego najlepiej jest np. deski podłogowe sezonować przez rok w miejscu ich położenia. Wiem, że to trudne i niewygodne dla użytkownika, ale jako tako gwarantuje stabilność. U mnie parkiet przed położeniem leżał rok na korytarzu a i tak trochę się rozszedł po następnym roku. Drewno pracuje i nic się na to nie poradzi, można tylko minimalizować efekty. Na szczęście zmiana wilgotności drewna jest w miarę wolna i "uśrednia" zmiany wilgotności otoczenia. Należy pamiętać, że wilgoć jest przenoszona głównie wzdłuż włókien, że woda zawsze znajdzie sobie drogę do wewnątrz drewna zabezpieczonego np. lakierem i musi mieć potem drogę ucieczki, inaczej drewno na długo pozostanie wilgotne itp. Konstrukcja i połączenia muszą uwzględniać zmiany wymiarów pod wpływem zmiany wilgotności. Poza tym, różne gatunki drewna różnie reagują. Z mojego doświadczenia wynika, że gatunki "ciężkie" np. dębina i gat. egzotyczne są stabilniejsze. Robiłem detale drewniane do łódek (tek i tygrysek ) i nie było reklamacji, a sosna często się w końcu wypaczyła (mimo starań z mojej strony).
Dla pocieszenia, metale też zmieniają wymiar pod wpływem temperatury. Mój kolega zrobił sobie długą barierkę na tarasie wczesną wiosną, a latem wszystko się ładnie powyginało

Panowie.
Dąb musi być po szuszarni i mieć wigotność między 8 a 12%, w zależności jak będzie obrabiany i do czego będzie użyty. Stąd te pęknięcia. Samo sezonowanie nie wystarczy!!!

kolega ecovi ma racje. Drewno musi byc suszone a nastepnie obrabiane. Jeżeli materiał bedzie wilgotny a nastepnie bedzie w innym pomieszczeniu gdzie wilgotnosc jest inna to materiał bedzie pękał ale sie wyginał bądz skrecał

Ja kupiłem suszoną olchę - po suszarni 6% -sprawdzane. Po 2 dniach w domu już miała 8%.
Czyli reakcja bardzo szybka.
Drewno sezonowane, jeszcze takie jak dąb po wniesieniu do pomieszczenia zaczęło oddawać wilgoć i prężyć - to naturalne. Takie sezonowane na dworze drewno to na pewno ma ze 20%. A w zimie kiedy się ogrzewa ta wilgotność jest b mała w pomieszczeniu
Pozdrawiam

Na sztapli nie zejdziesz poniżej 15 -16 % ( w naszych warunkach klimatycznych)
I może leżeć nawet 50 lat.
Po drugie suszenie w wysokiej temperaturze ma z zadanie nie tylko pozbycie się wilgoci ale zmiana struktury drewna...takie drewno nie chłonie już wilgoci tak jak sezonowane.
Po deszczowej jesieni jak wbijesz wilgotnościomierz to się okazuje, że deska leży kilka lat a ma 18 -20 %

W przypadku drewna pojęcie "sezonowania" nie zawsze oznacza to samo.
Jeden nazwie tak proces naturalnego suszenia, prowadzący do stanu powietrzno-suchego.
Inny okres, jaki drewno suszone technicznie potrzebuje na wyrównanie wewnętrznych różnic wilgotności i ustabilizowanie naprężeń w tym procesie powstałych.
Następny leżakowanie poklejonych już prefabrykatów przed dalszą obróbką.
itp.