Dobór izolatora do aplikacji spawalniczej

Cześć,
potrzebuję zaprojektować izolację do obrotowej tarczy pozycjonera spawalniczego i mam tu lekki problem z odpowiednim doborem materiału oraz jego grubości.

Źródło spawalnicze, jakie będzie zastosowane, ma następujące parametry:
MIG/MAG
Maksymalny prąd: 400A
Zakres napięcia: 14,2-34,0V
Napięcie biegu jałowego: 73,0 V

Jako izolator chciałbym użyć czegoś o jak największej wytrzymałości mechanicznej, wstępnie celowałbym w laminaty, dodatkowo, z racji dużych zewnętrznych sił działających na tarczę, im cieńsza będzie izolacja tym lepiej.
Z ogólnodostępnych informacji, wynika że takie laminaty mają odporność na przebicie na poziomie ~15kV/mm, skalując to bezpośrednio do parametrów źródła, wychodziłoby, że izolacja mogłaby mieć 0,005mm grubości. Jest to bardzo mała wartość i spokojnie mógłbym zastosować coś w okolicach 0,5mm.

Czy jest jakiś błąd w moim rozumowaniu lub pominąłem coś istotnego? Co koledzy myślą o użyciu izolacji (np lamiant G10) o grubości 0,5mm w tym przypadku? Może w przypadku spawarek zupełnie inaczej się do tego podchodzi?

Będę bardzo wdzięczny za pomoc.

Źródło nie ma czasem zapłonu hf? Nie wiem jakie przy tym jest napięcie ale pewnie parę kV, na dodatek na sporej częstotliwości wiec będzie sie spezegało pojemnościowo przez izolację.

Dzięki za odpowiedź, bardzo cenna uwaga. Z dokumentacji wynika, że to źródło nie posiada takiej opcji.

Orientuje się ktoś, jakie napięcia i częstotliwości generuje zajarzenie HF lub najlepiej, jakie grubości izolacji należałoby w takim przypadku zastosować?
Na przyszłość dobrze byłoby wiedzieć, jak się przed tym zabezpieczyć, a może już teraz warto byłoby mi dać grubsze izolatory na wypadek zmiany spawarki.

"HF" w MAGu?

"Zapłon" w spawarce ?

Ogórki w zalewie?...
No dobra - nie znam się....