W ten sposób sterujesz zasilaniem części niskonapięciowej i tu w zależności co w niej siedzi, możesz uzyskać kilka efektów:
1. układ oparty na timerze 555 - wszystko może nawet pracować zgodnie z założeniami; jedynie przy pewnych częstotliwościach twojego PWM może dojść do przepięć i uszkodzenia podzespołów.
2. układ oparty na uK - raczej praca nie zgodna z oczekiwaniami - każde załączenia zasilania to start uK od początku czyli opóźnienie na procedury startowe układu; dużo większe narażenie na uszkodzenie od przepięć w części niskonapięciowej zasilacza.

Ponadto należy pamiętać że każda rura wyładowcza ma swoją moc minimalną przy której nastąpi w ogóle wyładowanie i akcja laserowa (nie należy zapominać o naturze falowej a zarazem kwantowej zjawiska, nie jest to drut oporowy jak w styroploterze)

Odpowiedź jest nie tylko inteligentna ale ze wszech miar słuszna i prawdziwa.
Po prostu pomiędzy soczewkę a rurę lasera należy wstawić dzielnik promienia lasera w postaci płaskiej płytki, z materiału przeźroczystego dla dalekiej podczerwieni, ustawionej pod kątem do osi optycznej. Odbitą część promieniowania należy rozproszyć lub pochłonąć, jak i czym - nieśmiertelne GOOGLE. (np. Sam`s repaire Laser CO2)