Stwierdzasz, kombinujesz i dalej pytasz! Skoro SolidWorks nie odczyta z excela wartosci ujemnej to po co jakas funcja 'if"?
Nie wazne co i w jakis sposob osiagniesz, wazne jakie parametry w jakiej kolumnie moga sie znalezc aby podczas zapisu (jezeli otwarta w odz. oknie) lub podczas zamykania SW mogl je prawidlowo odczytac. Tak samo jak SW nie rozroznia wersji jezykowych, i w angleskiej wstawia $state zamias $status, notes zamisat notatek, itd itp.

Zrob sobie w 2007 limit odleglosci lub kata i dodaj takie parametry do sterowania z tabeli.

A co do katow i wartosci 180, tak rzeczywiscie jest...chyba odcinek opisany matematycznie musi miec poczatek i koniec, i wlasnie od tego czy rysujesz od punktu 0,0 w prawo czy lewo zaleza ID danego odcinka...

W tym samym miejscu, inna zakladka - zakres przekroju!

No przeciez sprawdziles, ze nie mozna wpisywac wartosci ujemnych...

Jedyne rozwiazanie to sterowanie limitem kata czy odleglosci - wowczas dla zadanej konfiguracji mozna sterowac zakresem od polozenia poczatkowego - i tam rzeczywiscie mozna wprowadzic wartosci z "-".

Aby narzucac wartosci i dodatkowo je odczytywac chyba (bo tu nie wiem dokladnie jak to ma dzialac) najlepiej bedzie zwymiarowac szice wymiarem tzw, zaleznym - szary - i ma w nazwie RD zamiast D - jak w przypadku sterujacego.

Takie wymiary mozna podpinac do tabeli excela. Nie mniej widze tu pewna sprzecznosc, bo skoro wymiar RD zalezy od D to ciezko bedzie to powiazac warunkami.
Od tego sa makra i VB.

To po co Corel?
Pozniej dwg/dxf i sa problemy, bo szkice musza byc dokladne, tzn pozamykane. Skoro i tak to ma byc wyciagniete czyli nalezy to narysowac to chyba lepiej to robic w SolidWorks, poza tym mozna wymiarowac.

Chyba na pierwszym roku jestes...

Trzy operacje:

1. Wyciegniecie bazy - rysujesz ksztalt podstawy lukami lub splajnami + okregi pod otwor
2. Napis - wyciagniecie napisu - czcionki dostepne w SW sa czcionkami systemowymi
3. Zaokraglenia

Wymiary szare typu RD@... sa to adnotacje a nie wartosci parametryczne, tzn. ze sprawdzaja biezaca wart. rozmiaru ale nie maga jej zmienic-czyli sa zalezne.

Reasumujac, nie mozna ich uaktywnic ale mozna ich uzyc do rownan.
Tyle, ze to nie jest wlasciwy sposob, powinno sie wiazac wymiary parametryczne z poszczegolnych czesci z poziomu zlozenia. Skladania rownania bedzie dluzsza: D@np. Wyciagniecie5@czesc4.

Dokladnie tak, tylko bedzie potrzebowal wykonac wiecej petli.
Kolejnosc mozna zmieniac w edytorze rownan w polu edytuj wszystkie - niestety dziala to na zasadzie: ctrl+x, enter, ctrl+v - wiec dosc topornie...

Chodzilo o kolejnosc rownan.
a=b+c
c=d+1
b=1
d=0
-------
2 petle

b=1
c=d+1
d=0
a=b+c
-------
1 petla - nalezy dodawac w odpowiedniej kolejnosci.

ale nie moze byc niejednoznacznosci:
a=b
b=c
a=c

Przyklad:
"D1@Szkic2" = "D2@Szkic2" + sin( "D4@Szkic2" )
"D3@Szkic2" = "D2@Szkic2" - sin( "D5@Szkic2" )


D1 - dl. pierwszego odcinka zalezy od kata i dl. D2
D3 - zalezy od kata D5 i dl. D2
Ale nie moze byc rownania, gdzie: D2 zalezy od np. D3 gdyz jest on uzywany w rownaniu pierwszym.
Oczywiscie moze istniec rownanie. gdzie parametr A zalezy od B,C,D itd ale C,D musi byc znane- tzn, ze nie moze zalezec B,C,D od G,H bo program tego w jednym kroku nie obliczy.
Skoro wiesz co od czego zalezy to w czym jest problem? Rowania dodajesz w paska edycji wymiaru - otworzy sie edytor rownan i ukladasz zaleznosci poprzez klikniecie w dany wymiar w obszarze graficznym.
Dwie podpowiedzi :
1. Warto pokazac wymiary na czas dodawania rownan - pod prawym klawiszem na folder adnotacji "pokaz wymiary operacji"
2. Warto pokazac nazwy wymiarow - z menu narzedzia > opcje - 3 poz. od gory

JEzeli ukladasz rownania w zlozeniu identyfikator wymiaru bedzie dodatkowo zawwieral nazwe czesci po znaku @

I jeszcze jedna podpowiedz: otorz mozna dodac w zlozeniu adnotacje - czyli wymiar oznaczony nie D... tylko RD... ktory nie jest wymiarem sterujacym tylko adnotacja - i ten wpis rowniez moze byc uzyty w rownaniu.

Czy przypadkiem nie jest mowa o zadaniu prostym kinematyki, gdzie opisujesz polozenie czlonu roboczego wzgledem ukladu odniesienia? Bo jezeli tak to do tego sluza odpowiednie macierze przeksztalcen. Oczywiscie cala trudnosc to matematyczne opisanie zagadnienia tym trudniejsze im wiecej stopni swobody posiada manipulator.

Czyli jedna kwestia to ulozenie macierzy a druga to przelozenie tego na jezyk programu. Na samych rownaniach bedzie to raczej trudne, z prostego powodu - rownania obliczaja dany wymiar z innych wymiarow. Tyle, ze tutaj ten obliczany wymiar oraz te, od ktorych on zalezy beda zalezec jeszcze od innych w przypadku przemieszczenia danego czlonu.
A najwiekszym mankamantem jest to, ze jezeli kolejnosc rownan jest nieodpowiednia od wersji 2008 program nie przyjmie tych rownan - w starszych po porstu wykonywal dwie petle, nie moze byc tak:
a=c+1
b=c
kolejnosc jest nieodpowiednia.
Czy masz juz matematycznie opisane i tylko pytanie jak to zrobic w SW czy nie masz nic?
W praktyce rzeczywiscie opisuja to rownania, tylko ze w SW nie moze byc niewiadomych - w zwiazku z tym nie mozesz ulozyc ukladu rownan bo bo wstawione parametry musza byc znane. Innymi slowy, jezeli kat alfa1 zalezy od alfa2, a ten od alfa 3 itd - czyli obliczenie jednego powoduje wyliczenie kolejnego to jest ok, ale jezeli ktorykolwiek zalezy od kolejnego to juz nie jest ok, chodzi o sprzezenie zwrotne.
Reasumujac - bedzie to trudne ale moze i wykonalne. Moze warto projektujac roboty zakupic cos specjalizowanego: robotworks-eu