Czystość gazu, materiału spawanego i spoiwa to podstawa, wiadomo - i masz rację, czasem się "wtrącą" zupełnie >nieprzewidywalne< brudy na materiale, o których istnieniu się nie pomyśli/domyśli.
Silna chemia to - kwas siarkowy?
Mało przyjazny drań... może na zendrę starczy ocet? Potrafi ją usunąć, choć dłużej to trwa.

A ja sobie "zaszalałem" przed końcem roku, bo ceny w styczniu mają podobno wzrosnąć - mimo rozmowy ze znajomym doskonałym fachowcem, zawodowym spawaczem który mi powiedział, że wpływ soczewki gazowej przy spawaniu TIG-iem czarnej stali jest znikomy (ale za to widoczny przy aluminium) - zamówiłem trochę soczewek z osprzętem, dysz, elektrod, spoiwa i ekonomizer gazu, a także nowy uchwyt "siedemnastkę" do 150A DC (co prawda taniego chińczyka, ekonomizer także "żółty").
Jak już powymieniam wszystkie końcówki el-gaz, i znajdę czas na zabawy - przetestuję zakupy i coś napiszę o wrażeniach.
Pewnie okaże się, że... "na zachodzie bez zmian" i dalej bąbluje

Dzięki wielkie, przyglądnę się z uwagą tym specjałom

Ooo, do TIG-a nic mnie nie zniechęci.
Ja to widzę tak: metoda TIG jest jak chirurgia plastyczna - przy niej MMA/MIG to krwawa rzeźnia
A już spawanie kwasówki TIG-iem to bajka.
Choć... na początku było naprawdę źle, zaciąłem jednak zęby i i idzie teraz możliwie.
Praktyka tu najważniejsza, teraz blaszki 0,5mm i cieńsze daje się pospawać.

Argonu używam 4.5, więc do stali jest "zbyt czysty" (żartuję oczywiście).
U mnie może ma wpływ mały wymiar dyszy palnika - używam najczęściej dyszy 4L, w związku z tym ustawiam wydatek gazu na 4-5l/min żeby prędkość wypływu przez tak wąską dyszę nie była zbyt duża.
Nie wiem, czy do takich wąskich dysz są soczewki - zresztą w długiej dyszy L równomierność/jednorodność strugi gazu powinna być dobra.
Myślałem o imitacji soczewki i "napchaniu" głęboko do dyszy waty stalowej - ale wkładanie elektrody byłoby katorgą, chyba żeby włożyć tam jako prowadzenie jakąś cienkościenną dopasowaną rurkę.

Podłączę się pod Twój temat, bo sprawa także bardzo mnie interesuje.
Zdarza mi się to samo, czasem nawet przy zwykłej (czystej) stali typu St3 i cuda już wymyślałem, z jakiego powodu. Nie mówię oczywiście o materiale brudnym, zaolejonym, popękanym itp.
Szczególnie ma to miejsce we wnękach, zagłębieniach - ale niekoniecznie. Ale że zależy to często od geometrii detalu, zauważyłem. Jednak niekoniecznie, czasem "bąblowanie" na występuje na wypukłych powierzchniach, doskonale dostępnych, odkrytych.
Jedną z moich teorii (i jakby częściowo pokrywała się z praktyką) jest zbyt duży wydatek argonu.
Hmm... nie masz ruchu powietrza, przeciągu? W lecie, jak chodził wentylator - miałem taki numer

Jak już taki bąbel się zagnieździ, to zlikwidować dziada bardzo ciężko; oprócz wyszlifowania/wycięcia go wykombinowałem np. obtapianie krawędzi małym prądem, aż się wygładzi i wypełnienie spoiwem dołka.
Od razu dodam, że nie jestem zawodowym spawaczem, tylko samoukiem-amatorem na czarnej i kwasówce - więc jeśli napiszę jakieś bzdury, nie obśmiewajcie mnie zbyt głośno