a obok maleńki wybieg dla kur. Bedą ekologiczne pyszne jajka i nawóz do tej rzodkiewki.

RomanJ4 pisze:taniej wyszło by]

Ale są ludzie, którzy szukają najdroższych opcji, wierząc, że jeśli bardzo drogie, to bardzo dobre.

A jajecznica z patelni ceptera, z supermarketowych jajek i tak będzie odczuwalnie inna, niż jajecznica z chińskiego badziewia, za to z jajek, co je własne kury komuś zniosły.

Wiem i wiem, czemu akurat z tytanu.

Pierwsza rzecz, to odporność tytanu np. na działanie wody morskiej.

Druga, to zdolność niwelowania wstrząsów. Jak podaje producent, młotek tytanowy tylko 3 procent siły, z którą nim uderzasz "zwraca" w postaci odbicia. Młotek stalowy odbija się z siłą wynoszącą ok. 29% tej, z jaką uderzasz. A zą miejsca, gdzie teoretycznie odbicie może być niebezpieczne.

Dlatego są takie młotki: http://www.milwaukee.tado.pl/24096-Mlot ... BM-SR.html tylko że miejsca na produkcję ich dla drugiego producenta już raczej nie ma. Cena - prawie 1200 złotych robi swoje.

powiem szczerze, nic z tego nie rozumiem.

Dla mnie, jeśli ktoś chce coś zaprojektować, to prawdopodobnie chce mieć z tego jakiś zysk. No chyba, że jest właścicielem rodzinnego interesu i szuka po prostu sposobów na zabicie czasu.

Jeśli chcę zrobić prototyp części, to wiem z czego taki prototyp ma być wykonany. Owszem, mogę założyć tytan, bo jest lekki, wytrzymały i odporny, tylko czy ktoś mi później kupi np. młotek z tytanu?

I liczę, przynajmniej zgrubnie. Każdy element inaczej. Czasem na zginanie, czasem, na ścinanie, czasem na naciski. Po to wymyślono całą tą naukę o wytrzymałości materiałów, żeby ją stosować. Żeby coś, co może ważyć pół kilo nie ważyło pięć.

Ja myślę, że gość mimo wszystko powinien skończyć choćby technikum, nie mówiąc, że studia na wydziale budowy maszyn również bardzo by mu w życiu i wykorzystaniu już kupionej tokareczki pomogły.

Zacznijmy od początku!

Na początku było słowo. A nie, to nie z tej książki. Na początku był rysunek (wałka), a na rysunku w tabelce było napisane, z jakiego materiału dany wałek ma zostać wykonany. Bo o materiale powinien decydować konstruktor, a nie właściciel tokarki.

Czemu - odpowiadam. Bo konstruktor umie daną rzecz policzyć. Umie wałek tak zaprojektować, żeby się nie rozleciał i nie narobił szkód. I na początku to wypadałoby odświeżyć wiedzę na temat właśnie konstruowania. Czy element powinien być wykonany ze stali hartującej się na wskroś (ale jest wówczas często nieodporny na obciążenia udarowe), czy płytkohartującej się, bo wystarczy, żeby tylko z zewnątrz warstwa była zahartowana, a w środku korzystnie jest zostawić miękki rdzeń. Wreszcie czasem ważna jest tylko warstwa zewnętrzna, która musi być twarda (bo np. współpracuje z łożyskiem ślizgowym), a więc wystarczy zahartować indukcyjnie, albo nawęglić, czy azotować.

Po to wymyślono tyle sposobów na rozłożenie w wałku twardości, żeby je stosować zawsze, kiedy trzeba. No ale ja streszczenia PKM nie będę tutaj robił. Odsyłam na studia, choć wydaje mi się, że technikum mechaniczne i zapał do nauki też wystarczy.

Czyżby właściciel tokarki nie miał technicznego wykształcenia? Jeśli tak, tym bardziej odradzam branie się do samodzielnego projektowania.

To nie jest stal do nawęglania, choć teoretycznie nawęglić ją można. Tylko że do odpowiedzialnych części maszyn masz inne stale. Możliwe, że u ciebie w okolicy takich nie ma. To trzeba poszukać dalej, a nie kombinować z obróbką, za którą zapłacisz więcej, niż za paliwo do najbliższej hurtowni wałków. Krótki materiał też utną, tyle że za cięcie doliczą.