Mam to szczęście czasem przejmować nowe obrabiarki i wówczas mam czas na testowanie błędów, oczywiście właśnie "obrabiając powietrze". To się naprawdę opłaci, bo różne obrabiarki różnie reagują na późniejsze błędy w programach. Ot w jednych, jeśli masz element, którego nie może wykonać narzędzie (np. faza, bądź wewnętrzny promień mniejszy niż promień narzędzia, element który się "gubi" bo za duże są naddatki podczas obróbki zgrubnej) To najczęściej program staje i wywala błąd, ale zdarzało mi się, że w tych miejscach narzędzie chciało przejść na drugą stronę konturu, co powodowało w tym miejscu wcięcie i zniszczenie detalu. Właśnie dlatego w mojej firmie "wyszukiwanie błędów" to bardzo ważny element wdrożenia obrabiarki do produkcji.

Nie musisz deklarować G18, czy G19, jeśli robisz po okręgu i stosujesz np. G2 z parametrami powiedzmy XZ oraz IK (tak jak na tokarkach), jeśli nie będziesz wchodził na ścieżkę skompensowaną, przynajmniej kilka obrabiarek, na których to wpisywałem, błędu nie wywalało. Kiedyś przez przypadek zapomniałem właśnie określenia płaszczyzny i poszło dobrze. Oczywiście, jeśli dajesz wszystkie trzy współrzędne w G2 to ci zrobi klasycznie interpolację helikalną (zagłębianie się w "Z"), przykładowo: G2 X10 Y0 I10 J0 Z-1

Ale jeśli będą pasujące np. XZ i IK, to często obrabiarka wie, o co ci chodziło. Nie dotyczy tylko Fanuca, który czasem, w wielu egzemplarzach potrafił przyjmować za niewpisaną współrzędną zero i zdarzyła mi się maszyna z fanukiem, która wykonała właśnie G2 przy podaniu X I i J, sama przyjmując sobie Y jako zero. Pamiętaj, że producenci maszyn modyfikują oryginalne sterowania, dostosowując je do swoich potrzeb (pisząc PLC) i stąd różnie różne maszyny się zachowują. Ja w każdym razie, oprócz czytania instrukcji lubię się czasem pobawić, stąd wiem, że często można wybór płaszczyzny pominąć.

No właśnie, że nie musisz, bo przecież masz XYZ no i IJK

W zasadzie to tylko w jednym przypadku powinniśmy wybrać te funkcje. Chodzi o sytuację, kiedy używamy kompensacji. Najprostszy przykład to wówczas, kiedy masz do dyspozycji głowicę kątową, bądź obracane wrzeciono. Jeśli frez ma oś pionową i rzeźbisz coś w płaszczyźnie poziomej, to albo wpisujesz G17, albo i nie. Jeśli ten sam kształt, z uwzględnieniem kompensacji (wpisujesz kontur) chcesz zrobić tym frezem na boku detalu (po obróceniu głowicy), to musisz wybrać właśnie G18, albo G19, w zależności w którą stronę jest obrócony frez.

Jeszcze jedno zastosowanie, możesz napisać kształt konturu, który będziesz rzeźbił frezem kulistym, wierszując. I wówczas można fajnie napisać program w pewnej pętli, na współrzędnych oczywiście przyrostowych, kiedy to przestawiasz o skok wiersza kontur, a później wchodzisz na kompensację, a później z niej schodzisz, przesuwając się na następne przejście. Wtedy wybierasz, bo wierszowanie (a więc i kompensacja) jest w płaszczyźnie XZ, albo YZ