1. Odnośnie zastrzałów prowizoryczny rysunek w załączniku
2. Grubośc płyty y-z 20mm było ok, 30 jeszcze bardziej, po prostu zmyliły mnie proporcje na rysunku.
3. Śruba imbus by się zmieściła, a podkładka pod nią?
4. Kołki nie mogą byc schowane w środku, bo robisz tak: otwór pod kołek masz w "stopach" bramy. Ustawiasz geometrię maszyny, skręcasz wszystko do kupy, jeśli uznajesz, że prostopadłości i równoległości osi/płaszczyzn są ok to wtedy przez te otwory w stopach wiercisz otwory w ramie podstawy, rozwiercasz je i wbijasz kołki ustalające. Myślałem o czymś wielkości fi 10-12mm walcowy lub jeśli masz możliwości to stożkowy.


Pozdrawiam Robert

1. Prowadnice na bramie dac na całą długośc bramy - spowoduje to koniecznosc usuniecia zastrzalów przednich.
2. Pod prowadnice na bramie dac plaskowniki
3. Pod prowadnice na ramie podstawy dac profile i plaskowniki
4. Zastrzaly tylnie polaczyc wspolna baza z nogami bramy - lekko skrocic - bedzie latwiej obrobic bo taki "luzny" zastrzal bedzie drgal przy obróbce geometrii
5. Zwęzic rozstaw prowadnic na ramie podstawy, jak kolega Kamar napisał (przykladow stół 800 to dajemy prowadnice w rozstawie 400 lub nieco większym)
6. Moim zdaniem to bardzo delikatną zrobiłeś płytę łączącą Y z Z
7. Mało masz miejsca na łby śrub łączących bramę z podstawą
8. Na łączeniu bramy z podstawą zrezygnuj z dwóch śrub, jednej po lewej i drugiej po prawej na rzecz kołków ustalających
9. Upewnij się, że twoja podstawa, razem z nogami wejdzie na maszynę do obróbki powierzchni bazowych, że uda się ją obrobic dostępnymi głowicami ( chodzi o prześwit pomiędzy założoną na maszynę ramą a końcem głowicy/uchwytu wiertarskiego), może warto zrobic nogi dokręcane po obróbce, a w miejsca ich przykręcania wspawac kwadraty z blachy które uprzednio by się splanowało i służyły by za bazę do obróbki drugiej strony ramy)
10. Przy planowaniu pola roboczego zrób tak, aby było ciut większe niż stół, będziesz mógł go w razie ewentualności splanowac na maszynie.

bartuss1 pisze:a do pociagu przykreca sie koła czy szyny ?
co do ceowników goracowalcowanych uwazam ze jest to przerost formy nad treścia, kolega udaje mądrego, a takie przesztywnienia robi ze normalnie śmiech na sali, może lepiej od razu hutnicze kęsisko ?
jezeli chce połozyć jakąs masę na belce o danej długości to dopieram sobie dla niej odpowiedni przekrój, jak juz jestesmy przy belach, dla przekroju prostokatnego wyznaczenie momentu bezwładności to jeden myk w tablice wytrzymałosciowe , kombinowanie jak wyznaczyc przekrój dla diagonalnej kombinacji i w dodatku nieosiowej jest bez sensu - z jednej strony mamy ceownik o sciance iles tam i promieniach na narozach schodzacych się do skosu z bokami.
kol widział kiedys zwyczajną suwnice o rozpietości 6m i udzwigu 5 ton ?
otóz to dwa dwuteowniki zespawane ze soba bez udziwnien w rozmiarze 200 bodajże. a jesli chodzi o ploter. którego rama będzie miała długośc powiedzmy 2,5m i profil przekrój 300x200, to strzałka ugiecia jest praktycznie zerowa przy nacisku 500kg, to tak jak połyz muche na masce samochodu i płakac ze zara sie blacha wygnie do srodka.

A kolega znów pokazał, że się nie zna.

1.Przesztywnienie układu w przypadku bramy jest jak najbardziej porządane.
2. Kolega pomimo zrobienia tylu maszyn chyba dalej nie kuma, że brama to nie jest tylko obciążana w pionie(jak przytoczona suwnica), tylko jest głównie skręcana.
3. Kolega chyba nie doczytał argumentu o rezonowaniu zamkniętego profilu ciękościennego. Na pewno mają te rezonanse zbawienny wpływ na "głośnośc" maszynki, jakośc powierzchni po frezowaniu i stan prowadnic.
4. Kombinowanie z momentem bezwładności (mądry termin, kolega wrzuca wszędzie gdzie się da bo chyba tylko to pamięta) nie mają tutaj sensu, bo z góry wiadomo, że taki ceowniczek użebrowany ma dużo lepszy niż profil zamknięty.
5. Nie widzę problemu przy stosowaniu tego rozwiązania przy stałej bramie, gdzie masa nie jest aż tak istotna a zależy nam na sztywności - wide frezowanie stali.
6. Kolega raz jeszcze zobaczy filmik pokazujący jak to lubi się odkształcic brama gdy obciążamy ją momentem skręcającym.

Na szybko idea, trochę by były problemy przy spawaniu w "kieszeniach" ale dało by radę to pospawać. Po spawaniu wyżarzanie, prostowanko i frezowanie.

kamar pisze: Sztuką to nigdy nie będzie. Co najwyżej niezłą chałturką, lub jak gdzieś pisał kol.qqaz- grafomaństwem
Sztuką to by był solidny odlew a nie spawane pająki.

Tu masz rację, ale czy przy robiebiu jednej maszyny jest jakiekolwiek uzasadnienie dla robiebia odlewu? Przecież można wystrugać spawaną konstrukcję o sztywności podobnej jak odlew. Wiadomo, że tłumienie inne ale przy odlewach też jest nie licho problemów.
Spawana maszynka też może być bardzo sztywna, tyle że potrzeba do tego nieco wiedzy i pomocy komputera. Odnoszę wrażenie, może i mylne, że stosowanie profila prostokątnego na bramę we frezarce nie jest najszczęśliwszym pomysłem. Przypuszczam, że taki profil lubi się skręcać gdy zetka jest na środku przejazdu i ma opór przy wchodzeniu w materiał, a dwa z pewnością rezonuje jak oszalały.

Co powiecie na gorąco walcowany ceownik z jednym żebrem poziomym i wieloma pionowymi wspawanymi "we wnęke"?

syntetyczny pisze: Skoro jest dobrym przykładem, to niech autor wątku się nim kieruje. Gdyż maszyna zrobiona z głową i bez zbędnych wyżarzeń i odprężeń wibracyjnych, gdyż wszystko było przemyślane, chodź i nie do końca. Pamiętam, że Seemann po czasie żałował wyboru silników krokowych nad serwomotorami. Z tego co wiem, to maszyna była na sprzedaż...

Napisałem, że dobrym przykładem jak się powinno robić maszyny (najpierw projekt). Natomiast niekoniecznie dobrym przykłądem dla autora wątku. Kolega seeman zrobił maszynę bez wyrzażania i planowania (chyba), ale raczej zdawał sobie sprawę z konsekwencji. Że raczej się nie zmieści w kilku setkach jeżdżąc po stole czujnikiem, że zetka może być nie do końca w pionie, że X do Y nie do końca mógł być prostopadły. Tyle że jego maszynka była do modeli mdf'owych. Przy założeniu frezowania stali i takich podzespołach warto dołożyć kilka tysi i mieć maszynkę wyżarzoną i obfrezowaną.

Jeśli to kwestionujesz to twoja sprawa. Ja piszę jak to się powinno zrobić zgodnie ze sztuką.
Jakiś czas temu wyleczyłem się z połowicznych rozwiązań, od pewnego pułapu kosztu inwestycji albo się coś robi tak jak ma być albo wogóle.

syntetyczny pisze: Kolega Mrozik, coś tak przebąkiwał o planowaniu, wygrzewaniu itd. No cóż, obawiam się, że tak dużych pieców aby zmieściły się plotery pana Kimli, w Polsce nie uraczysz, a sprzedaje on komercyjne rozwiązania.

Dobrym przykładem dużego plotera jest konstrukcja kolegi Seeman.

Jakie przebąkiwał? Jak autor tematu chce wydać krocie na podzespoły to sugeruję jak powinno to być zrobione, aby geometria maszyny była na miarę podzespołów. To że nie znadzie się takiego pieca jak maszyny kimli, nie znaczy, że nie są odprężane. Kolega syntetyczny słyszał o odprężaniu wibracyjnym?

Ploter kolegi SEEMANN jest dobrym przykładem jak powinno się robić maszyny (najpierw wszystko zaprojektować), bo czas prowizorek już się skończył i nie ma co robić maszyn na łapu capu lub z głowy.

Od dłuższego czasu twierdzisz że przynudzam, obrażasz mnie. Jak ci ktoś udowodnił że się nie znasz to przyznaj się do błędu i zakończ swoją działalność w tym temacie.

bartuss1 pisze:czy to nie moment bezwładności masy podwieszonej na srubie ukręca łeb hydrze ?

Moment bezwładności pochodzi od wirującej masy, to o czym myślisz to siła bezwładności. Widocznie podstaw mechanik i was na polibudzie nie wałkowali, nie twoja wina.

Kota ogonem nie odwracam, piszę autorowi tematu jak ma podejść do sprawy. Ile razy to ja musiałem majstrom na zakładzie tłumaczyć dlaczego mają tak złapać a nie inaczej. Nie wszędzie pracują fachury co to łapią w mig różnorakie dynksy związane z obróbką. Raz dałem detal za ~10k zł do zrobienia w zakładzie z tradycjami i potem się właściciel dziwił, że mi przeszkadza, jak większość wymiarów i tolerancji kształtu/położenia jest poza skalą.

1. Nigdzie nie twierdziłem, że ja wszystko od początku do końca liczę - kolega Bartuss stwierdził że czopy były liczone pod obróbkę alu to wydrążyłem temat.

2. Polibudkę skończyłem jakiś czas temu. Czy wymaganie od konstruktora wiedzy na temat obciążeń w jego maszynie to akademickie pierdoły, czy dla człowieka który konstruuje frezarki nie powinno być oczywiste co to jest karb, ap, ae?
Jak napisałem robienie śrub i czopów "na oko" jest jak dla mnie ok, bo to działa. Nigdzie nie sypię wzorami, skoro Bartuss jak twierdzi liczył czopy zechciałem zobaczyć te obliczenia, a głównie wielkości sił działających na śrubę.

3. Nie wytwarzam ani nie projektuję frezarek, nie mam takich zamówień. Zdjęcia lub screeny moich projektów postaram się wrzucić do galerii w miarę możliwości. Nie stanowi to dla was problemu, że twórca kilkudziesięciu maszyn nie wie, że pomiędzy śrubą a czopem jest karb, lub twierdzi, że śruby się liczy na wytrzymałość od momentu bezwładności i może od rozciągania?

4. Obróbka elementów ramy polega na:

-splanowaniu powierzchni pod prowadnice (polecam poczytać poradnik hiwin'a na temat sposobów i rodzajów mocowania szyn)
-wyprowadzeniu prostopadłości pomiędzy płaszczyznami którymi będą skręcane brama z podstawą, a płaszczyzną mocowania szyn.
-wyprowadzeniu równoległości pomiędzy powierzchnią oporową jednej z szyn bramy do powierzchni na których brama będzie stała, tak aby ruch supportu od lewej do prawej strony bramy nie powodował zmniejszania się odległości wrzeciona od stołu.

Zwróć szczególną uwagę na takie mocowanie elementów do obróbki, aby poprzez docisk łapami montażowymi nie odkształcać całego elementu. Po splanowaniu i odkręceniu łap szlag trafi wyprowadzanie powierzchni.

Warto na jednej stronie bramy przewidzieć punkty które splanuje się najpierw przy delikatnym uchwyceniu całości, a następnie położy bramę na tych "punktach" i dopiero splanuje powierchnie docelowe.

Jeśli obróbka cieplna jest problemem to może pomyśl o odprężaniu wibracyjnym, wcale tak drogo nie wychodzi a przy twoich założeniach unikniesz wielu kłopotów.