Nóż szlifowałem ze starego nawiertaka, geometria jak w nożu-wytaczaku od tokarki i jeszcze ważne konik był ciągnięty przez suport na drucie, dzięki temu po każdym przejeździe mogłem mierzyć otwór w koniku.

maglo18 pisze:Planowałem naprężyć konik śrubami do loża.

Zły pomysł konik będzie się kleszczył przy przesuwaniu, na filmie widać jak dociążyłem konik żelastwem, przesuwał się gładziutko, podpatrzyłem ten sposób u ruskich speców od remontów maszyn.

Posuw 0,05 jest dobry, obroty przynajmniej 300, konik musi być dociążony żelastwem. Ja kiedyś roztaczałem konik na tokarce, ale pręt-wytaczadło był zamocowany w uchwycie czteroszczękowym bez podparcia, grubość wióra regulowałem uchwytem. Jak pinola prawie chciała wejść w konik to przerwałem roztaczanie i dokończyłem rozwiertakiem nastawnym, najgorsze jest to że jak przeleci się wymiar to nie ma drugiej szansy. Efekt końcowy był u mnie bardzo dobry, pinola przesuwała się z lekkim oporem, luz wynosił 0.

maglo18 pisze:Dziwi mnie że tak to wymyśliła fabryka.

W niektórych tokarkach tak niestety jest.
Można ten bębenek przerobić, stoczyć te cyfry i nabić nowe. Jeśli teraz są w kolejności 2,8->2,6->2,4 itd. to po przeróbce 5,6->5,2->4,8->4,4 działka elementarna będzie 0,04mm po średnicy.

Co do imaka to spokojnie możesz stoczyć podstawę o kilka milimetrów żeby mieściły się noże 1616.

maglo18 pisze:Druga sprawa to podziałka suportu poprzecznego jest podana w promieniu

Musisz dać dorobić nową podziałkę z większą liczbą kresek, lub założyć DRO, jaki skok ma śruba posuwu poprzecznego.

Co do wyklejania suportu to jest na ten temat wszystko opisane na forum. Do skrzynki suportu nalało się pewnie chłodziwa i dlatego tryby pordzewiały.