Ukraińcy sprawdzają się w prostych zadaniach. Znajomy zna firmę, która zatrudniała ich sporą ilość na normalnych warunkach, ale Ci co chwilę przychodzili na kacu i często jak wymiar przeheblowali to nie mówili nikomu tylko np. obijali młotkiem detal, żeby jedno w drugie weszło ciasno. Firmę to kosztowało sporo wstydu kasy i czasu potem, żeby to na już zrobić nowe. Doszły do tego ginące narzędzia i szybko zostali podsumowani. U mnie w mieście jeden zakład ich zatrudnia przy typowo łopatologicznych pracach ale to też jest za ciężkie więc już nakrywali ludzi śpiących na stojaka wewnątrz... szafy elektrycznej maszyny. Nie chcę uogólniać bo znam jeden ukraiński kanał na YT, który pokazuje, że są tam ludzie, którzy wiedzą o co biega w żelastwie ale jednak większość ukrańców nadaje się do zbierania kamieni w polu.

I nie zdzierżę argumentu, że zapomniał wół jak cielęciem był bo owszem, każdy ma prawo popsuć aż ręce z gaciami do kolan opadają ale jak ktoś robi jedno i to samo źle 10 razy, tłumaczysz 100 razy, a on dalej się patrzy na Ciebie jak panna po ruchaniu i od nowa to samo robi to chyba coś jest nie tak.

Te szkolenia CNC to tylko zrobienie papierka często. Ktoś po tym umie często zrobić program na kwadrat z palca, czasem nawet z promieniami ale nie ma pojęcia o obrotach, posuwach, zagłębieniu, najlepszym umiejscowieniu wejścia, wyjścia. Nie potrafi dobrze mierzyć suwmiarką, czystość, odmuchanie powietrzem przed pomiarem to nowość, klawiatura wiecznie oblepiona chłodziwem. Często też brak nowym wyobraźni bo jak nie da się zamocować w imadle albo tak zamocować, żeby program nie przeorał łapy to już znaczy, że się nie da. Znajomość pitagorasa oraz trygonometrii jest często tylko na zasadzie umie zrobić z książki zadanie ale realnego problemu ze stolika już nie wie jak (przetestowałem (!) )

Dlatego u nas po kilku takich falstartach jest inne podejście. Nowi nie ważne czy po studiach czy po czym trafiają na piłę, potem frezarkę i tokarkę (manualną). Zwykle robi się tu z naddatkami więc o wymiary nie ma strachu, ale uczą się jak ustawić detal, dobić w imadle,po co jest czujnik, jak skątować, zrobić równoległość. Jak przetoczyć coś co ma bicie, kiedy lepiej jest frezować przeciwbieżnie czy współbieżnie. Jak poznać jaki mamy gwint i jak go utoczyć. Przy okazji wiadomo też komu zależy bo ludzie zwykle uciekają po 1 wypłacie jak widzą starszych, którzy jak już ustawią maszynę to po staracie idą po herbatę. Niektórzy faktycznie zaciskają zęby i się uczą mimo, że wypłata chudo biedna. Po takich podstawach naprawdę zaczynają rozumieć co do czego ale niestety na 20 osób może 2 - 3 chcą przy tym siedzieć i dostawać OPR za to, że było 20mm naddatku, a i tak brakło

Ta metoda ma też jeszcze jedną zaletę, konstruktor po takiej szkole momentalnie przestaje wymiarować wszystko do 0.02 z równoległością i prostopadłością wszystkich boków mierzoną w mikronach