Nie świat, tylko to co staje się powszechne. Zawsze schodzi na psy. Wszystko co masowo trafia pod strzechy, musi "schamieć" w szerokim znaczeniu tego słowa.

Naturalne koło ewolucji, którego zasady działania pasują do wszystkiego.

Są spacje w wyrazach, charakterystyczne dla operacji kopiuj-wklej.

pitsa pisze:Przykład emerytury o której pisze MIKI.

Szczypta prawdy. Ale jakie to polskie, że ktoś bierze czyjś tekst, wkleja na swoją stronę, żeby podnieść jej popularność i "coolowatość", ale sam jest za mało sprawny nawet na to, żeby sprawdzić ortografię

Swoją drogą, ile ludzkiej energii, ile społecznych pieniędzy marnuje się na kształcenie ludzi, których jedynym osiągnięciem w życiu będzie dozgonne nieudacznictwo i rozmnażanie się przez pączkowanie.

W porządku Miki, po prostu ja akurat mówiłem o emeryturze a Ty o "emeryturze".
Większość Polaków, pracujących za niewielkie wynagrodzenie na etacie, nie ma wystarczających zasobów żeby można o nich było myśleć w kategoriach środków na emeryturę. jeśli mają jakieś uciułane grosze, to są środki odjęte sobie od ust wcześniej. O takich emerytach piszę. Nie o ludziach mogących sobie odłożyć przynajmniej kilkadziesiąt tysięcy roczne. Takich jest stosunkowo niewielu.
Kwoty oszczędności, o wartości "godnego przeżycia" są dalece niewystarczające w sytuacjach kryzysowych, jakie zaczynają się zdarzać im człowiek jest starszy i im rodzina jest większa. Byle co się stanie i albo masz co najmniej kilkadziesiąt tysięcy do alarmowego wydania, albo zgodnie z przepisami zostajesz faktycznym rencistą lub idziesz do piachu.
W każdym razie ja na żadną emeryturę w żadnej formie się w ogóle, w żadnych planach, nie wybieram. A co będzie kiedy sytuacja nie pozwoli mi pracować, to się okaże i nie ma co za dużo planować. Tak samo jak nie ma sensu marnować czasu na sprawdzanie prognozy pogody na 2 tygodnie naprzód

Oprawca, może i tak będzie, może się spełnisz. Ja znam tylko jednego człowieka, z grupy "mechanicznej", który z optymizmem i w zasadzie oczekiwaniem szedł na emeryturę. Faktycznie spacerował, chodził na ryby. Po 2 latach spotkałem go i już tęsknił za pracą i kumplami z pracy. Rok później umarł. Oczywiście to nie żadna reguła, bynajmniej. Ale ja akurat nie znam pozytywnych przypadków "szczęścia na emeryturze". Okazuje się, że zmiana trybu życia w wieku w którym człowiek już źle znosi wszelkie zmiany, jest groźna dla zdrowia. I to zdrowie bardzo często zaczyna się gwałtownie sypać. I nici z wesołego życia staruszka

Dla kogoś kto ma pomysły, pasje i hobby, i jeszcze łączy to z zarobkiem, pójście na emeryturę, to śmierć. Już lepiej od razu skoczyć na główkę z pomostu prosto na beton, albo połknąć jakąś natychmiastową truciznę

Ludzie walczą o to, żeby mieć te wcześniejsze emerytury. Pytanie ilu z nich zastanawia się co potem? Żeby żyć spokojnie i w zadowoleniu do końca życia na emeryturze, przez kilkanaście lat, trzeba mieć naprawdę sporo środków do dyspozycji.
Dość ciężko znaleźć kogoś kto w Polsce jest szczęśliwym emerytem. Nie tylko z powodu słabego uposażenia, ale z powodu nieubłaganie pogarszającego się zdrowia i często fiksacji spowodowanych brakiem zajęć i poważnych obowiązków.

tomk38 pisze:trochę nieprawda, bo na handlu bogaciły, i bogacą się cywilizacje, i kraje.

Ale nie na handlu wewnętrznym, szczególnie towarem importowanym. Do bogacenia się w świecie gospodarczo połączonym, potrzebny jest dopływ netto środków z zewnątrz. A to uzyskuje się wyłącznie przez nadwyżkę eksportu nad importem.

tylko że te kraje które produkują (przemysł) mają dobrobyt albo idą w jego kierunku, a te które tylko kupują i handlują maja biedę.
Handel jest dobry dla gospodarki, ale w stylu niemieckim. Czyli zamówić na dalekim wschodzie albo w innym kraju, gdzie robotnik za półdarmo, nakleić naklejkę "made in Germany" i sprzedać durnemu Polakowi, który pamiętny trwałości swojego 20-letniego Audi święcie wierzy w markę niemiecką niczym w niepokalane poczęcie

Tomk, hasło "pozycjonowanie" to jest jedno z takich pojęć, dzięki którym cwaniacy oskubują leszczy z trudem uciułanych do świnki skarbonki groszy. Nie idź tą drogą nie chcąc być pozycjonowanym w grupie leszczy i frajerów, którym przy bezwietrznej pogodzie wiatr w oczy...

A w ogóle co ma z artyzmem wspólnego napier... płaskorzeźb z użyciem CNC? nawet jeśli to nie są jezusy, maryje, piety i inne akcesoria dla nie radzących sobie? Czy artyzm wyraża się w odpowiednim doborze algorytmu cięcia? Czy może średnicy freza? Im cieńszy frez i dłuższe piłowanie, wtedy poziom sztuki wyższy?