Najważniejsza sprawa, jakie łożyska zostały zastosowane ( bo chyba jakieś zwykłe skośne) i jak sparowane, chodzi mi tutaj o wymiar tulei muszą być one bardzo precyzyjnie szlifowane i chodzi tu o długość a nie średnicę. Wtedy możemy uzyskiwać konkretne naprężenia wstępne i niwelować problem wydzielania ciepła.
Zazwyczaj w celu uzyskania precyzyjnego bicia trzeba zastosować łożyska P4, chociaż z doświadczenia wiem że takie łożyska powinny spokojnie "wydać" bicie. Poza tym nie uzyskamy dobrych powierzchni i wymiarów i zależności geometrycznych z tokarki, sprzęt musiał by być porządny, chodzi tutaj o osiowość otworów, ciągnięcie stożka, drgania noża odpychanie go w trakcie obróbki itp. Lepiej oddać na szlifowanie koszt nie tak duży a głowa spokojna.

A no dlatego że " Szeroka przestrzeń pomiędzy środkami efektywnymi łożysk sprawia, że taki układ nadaje się bardzo dobrze do obsługi obciążeń momentami." a wrzeciono pracuje przez większość czasu na obciążonym momencie, chyba że ktoś tylko wierci.

Proponuje zamienić łożyska w układ O to raz a dwa jak będzie uszczelniane wrzeciono, jakie obroty i moc, jaką siłę zacisku przewidujesz na stożku? Z rysunku nie można wywnioskować jaki będzie mechanizm zaciągania stożka, myślałeś już nad tym?