Tym razem nie obyło się bez tworzenia szkicu pomocniczego.
Szkic związany wymiarami obręczy, odległością między nimi, oraz stycznością linii do zrzutowanej krawędzie zawijasa. Rozwiązanie było tylko 1.
Z takim szkicem wiązanie to formalność - oś ze szkicu do osi obręczy, przyleganie jednej linii do powierzchni obręczy.

Warto tworzyć szkice w konkretnym miejscu względem układu współrzędnych wtedy można wykorzystywać osie i płaszczyzny układu.

Przy takich projektach zalecałbym rysowanie w złożeniu zaczynając wszystkie części na tej samej powierzchni układu, a następnie rzutować zarysy przylegających części. Dzięki temu wszystko jest od razu na swoim miejscu a ewentualne wiązanie polega na bezmyślnym nadawaniu wyrównań płaszczyzn układów współrzędnych.

Nie siłą tylko młotkiem


3 wiązania styczności to za dużo dla takiego krzywulca.
Ja zrobiłem współosiowość łuku ze szkicu z powierzchnią obręczy + 1 styczność. Można też wykorzystać płaszczyzny i osie układu współrzędnych, jak kto lubi. Nie zawsze trzeba wszystko wiązać bryłami.

Powierzchni na którą rzutowałeś nie ma sensu wycinać wystarczy wyłączyć jej widoczność.

1. szkic 2 wyciągnij tworząc powierzchnię
2. na tą powierzchnię zrzutuj szkic względem którego przeciągałeś bryłę z 1 obrazka (szkic 3d - rzutuj na powierzchnię)
3. utwórz szkic profilu na końcu szkicu 3D
4. przeciągnij profil po zakrzywionej ścieżce
5. ciesz się