Tego typu pomoce mają podawany parametr - własnie wartość siły na którą zostały zaprojektowane. Tak więc kolejność chyba powinna być odwrotna - sciągacz w wykonaniu lekkim, srednim czy też wersja pancer (z tłokiem hydraulicznym, która poradzi każdemu łożysku) i odpowiednio do przyjętej wersji wyliczamy elementy.
Ale jeżeli kolega się bedzie upierał to proponuję policzyć dla warunków skrajnych czyli;
- dla czopa 60mm najciaśniej wbity pierścień łożyska to taki dla którego naprężenia rozrywające osiagają max - stąd można policzyć siłę obwodową zaciskajacą pierścień na czopie. Dalej to już z górki:
- sprawdź warunek na nacisk powierzchniowy na czopie przy przecietnie wąskim pierścieniu
- j.w. dla pierścienia szerokiego ( tylko ten mocniej bedzie się zaciskał więc komputer do łapy i wykresik zależnosci w funkcji wymiarów tego pierścienia - jakieś ekstrema tej zależności)
- wyznaczyć zależność ( ekstrema ) w funkcji twardości powierzchni czopa dla wariantów szerokościowych ( lub w zależności liniowej dla pierścieni od wąskich do szerokich).
-uwzględnić próg energetyczny ścinania powierzchniowego po przekroczeniu nacisków max. dla danej twardości przy którym nastepuje zespawanie tarciowe współpracujących powierzchni.
-uwzględnić warunki pracy suchej i w różnych temperaturach
-wyliczyć graniczną wartość siły.

Oczywiście to tylko duże uproszczenie i trudno przewidzieć jak poprawne mogą być wyniki przy takich założeniach analizy. Dla sprawdzenia można przeprowadzić w kilku punktach wymiarowych modelu szczegółową analizę powierdzajacą że krzywa charakterystyki wyliczanych zależności pokrywa się z puktami kontrolnymi.

Sposób drugi;
Zaprojektować sciągacz od tyłu - śruba M20x1,5 w gatunku i dalej co na niej można zrobić.