azdww pisze:Witam. W jakim celu jest ten układ zaznaczony na różwo?

Podobnie jak noeal20 nie jestem pewny - ale wygląda to na układ redukujący prąd silnika przy powolnym ruchu albo na postoju. Tylko stała czasowa podejrzanie mała (zakładając że kondensator 104 to 10n - wychodzi 5ms)

azdww pisze: Mogę usunąć z płytki sterownika elementy filoletowej ramki a przełożyc na plyte glowna?

Jeśli połączenia od płyty głównej do sterownika są krótkie i odległe od doprowadzeń silnika to IMHO można. Pytanie tylko - po co?

mc2kwacz pisze:No to bardzo słabo. I mimo wszystko odnalazłeś się w elektronice?

Cóż, pracuje jako programista, ale podstawowa wiedza elektroniczna trochę się przydaje bo firma robi własny sprzęt i czasem trzeba pogadać z ludźmi z elektroniki np. przekonać ich że błąd jest jednak w hardware albo przynajmniej we właściwym momencie kiwać głową podczas dwugodzinnego rantu na temat optymalizacji rozkładu kondensatorów odsprzęgających.

mc2kwacz pisze: P.S. O ile sobie przypominam, to teorii obwodów były 2 semestry wykłądy+ćwiczenia i równolegle laboratorium. Do tego mocno wykraczające poza prawa Kirchoffa znane z lekcji fizyki. Na samym początku studiów, bo to elementarz. Takie wprowadzenie w elektronikę dla absolwentów liceów i sposób na złagodzenie szoku dla absolwentów techników

Jestem po technikum wiec podstawy teorii obwodów już znałem i miałem przećwiczone. Nowe dla mnie były macierzowe metody liczenia obwodów. Na początku było to bardzo ciekawe - tyle że bez kursu algebry liniowej (był najwyraźniej później - już nie pamiętam) była to zwykła pamięciówka "w te pola wpisujecie wartości, te zerujecie, przekształcacie i gotowe". Nie rozumiałem tych reguł i nie potrafiłem ich zapamiętać - więc na ćwiczeniach szło mi dość marnie poza przypadkami kiedy udawało się uprościć układ i podać wynik znacznie szybciej niż ludzie liczący metodą macierzową - co najwyraźniej wystarczyło na zaliczenie. No i liczenie "krok po kroku" nie jest tak wrażliwe na głupie błędy obliczeniowe - niefizyczne wartości widać od razu.

tuxcnc pisze: Unipolarny sterownik pół ampera na czterech tranzystorach jeszcze jakoś idzie zrobić, ale budowa czegoś co ma mieć praktyczne zastosowanie zwykle kończy się tym, że idzie dym zanim cokolwiek da się zmierzyć.
To nie jest wzmacniacz m.cz. który buczy a nie powinien, to jest usmażony krzem i nie wiadomo dlaczego.
.

Kolega azdww pytał o "popierdułkę" zbudowaną na układzie który przy dobrych wiatrach wyciąga 2A, chce ją też zasilać napięciem 12V - powiedz szczerze, jest sens wyjaśniać mu że jak na razie nie jest w stanie zbudować sterownika klasy przemysłowej? Nie zdradził też jaką maszynę chce nim napędzać - przypuszczam więc że popełnia standardowy błąd większości początkujących i kombinuje "o elektronice mam trochę pojęcia - zacznę od tego" - należy więc zadbać żeby możliwie szybko i tanio zaczął kręcić silnikami i mógł się zmierzyć z tą naprawdę trudną częścią

mc2kwacz pisze:Nie da się przecenić wiedzy i umiejętności zdobytych latami spędzonymi z lutownicą w ręce. Ale dopiero mocne podstawy teoretyczne stanowią esencję która to wszystko jest w stanie spoić i utwardzić. Wiem to na pewno, bo sam przeszedłem wszystkie etapy poczynając właśnie od dzieciaka który wydobywał elementy do eksperymentów, z trupów urządzeń (bo innych źródeł nie było).

Wyobraź sobie że twoi rodzice zamiast pozwolić ci "naprawiać" kolejne radia zdecydowali że bez podstaw teoretycznych nie ma to sensu i wysłali cię na semestr teorii obwodów - a potem semestr ćwiczeń praktycznych - liczenie prądów w obwodach RLC metodą oczkową Żeby nie było że teoretyzuje - powyższe ćwiczenia zaliczyłem, na 3 ale zaliczyłem...

mc2kwacz pisze: P.S. Duża dynamika = niskie szumy

No i wyszło szydło z worka...

tuxcnc pisze:Zaczynać praktyczną naukę elektroniki od sterownika silnika krokowego, to tak jakby naukę jazdy na nartach zacząć od skoków na mamuciej skoczni ...

Idąc tym tropem praktycznej nauki elektroniki nie należy tez zaczynać od budowy wzmacniaczy akustycznych bo jak się w jednym miejscy spotka szerokie pasmo przenoszenia, niskie szumy i zniekształcenia a do tego jeszcze wysoką dynamikę to bez lat praktyki nie podchodź. Podobnie zakazane są radia - obwody w.cz. to naprawdę wysoka szkoła jazdy, a zasilacze transformatorowe - śmierć na miejscu dla każdego bez uprawniań na 5kV

Poniżej - foto mojego pierwszego "sterownika silników krokowych" (2 unipolarne silniki krokowe). Służył do napędu ploterka zbudowanego na bazie szuflad stacji CD-ROM.

Ploterek pod względem praktycznym był bezwartościowy - ale przynajmniej miałem motywację żeby dowiedzieć się jak programowo "dobrać się" do portu równoległego.

ps. z ciekawostek - widoczne na zdjęciu tranzystorki BSX59 to wyluty pochodzące z płyty pamięci ferrytowej komputera Odra kupionej za parę groszy w sklepiku przy zakładzie WSK w Mielcu jakieś 20 lat temu

mc2kwacz pisze:Żeby zrobić urządzenie w sumie nieskomplikowane, czyli sterownik silnika krokowego o niewyżyłowanych parametrach, ale DOBRY, trzeba mieć sporą wiedzę elektroniczną do zdobycia której potrzeba kilku lat.

A niby jak ludzie którzy robią te profesjonalne sterowniki zdobyli potrzebną wiedzę? Co jest bardziej prawdopdobne - człowiek który planuje drogę kariery na ...naście lat naprzód (technikum elektroniczne, studia, parę lat praktyki) żeby zdobyć wiedzę potrzebną do zaprojektowania takiego urządzenia czy raczej dzieciak majstrujący rózne potworki ze przestarzałych częsci który po osiągnięciu odpowiedniego wieku dochodzi od wniosku że może z tego głupiego hobby daloby się zrobić zawód? Bo mnie się wydaje że worek spalonych tranzystorów i palce poparzone lutownicą należy po prostu wliczyć w koszt wykształcenia
A poza tym - nie święci garnki lepią.

Pozdrawiam
Grzesiek

ps. zaczynać należy od tanich części i małych mocy - żeby łba nie urawało. Cała reszta to kwastia wyboru

azdww pisze:mogą być np. buz11?

buz11 wymaga sporego napięcia sterujacego bramką, sterowanie go bezpośrednio z uC nie jest dobrym pomysłem - nie tylko ze względu na zbyt niskie napięcie wyjściowe uC ale i zbyt mała wydajność prądową pinów (buz11 ma dużą pojemność bramka-źrudło - do szybkiego przełączania trzeba sporego prądu).
Szczerze mówiąc radziłbym zacząć od czegoś łatwiejszego - np. starego dobrego BC211 albo BD243 i jakiejś książki typu "Sztuka elektroniki" albo "elektronika łatwiejsza niż przypuszczasz" (wychowałem się na tej serii )

azdww pisze:Dobrym rozwiązaniem będzie użycie mikrokontrolerów i tranzystorów mocy? tak się składa że wiem troche o uC. Czy taki sterownik będzie odbiegał parametrami od "analogowych"?

Zrobienie i zaprogramownaie działającego sterownika w ten sposób będzie znacznie trudniejsze niż poskładanie go z gotowych kości.
Podstawowe pytanie: chcesz MIEĆ działający sterownik żeby uruchomić maszynę cnc (najlepsze wyjście - kupić gotowy) czy chcesz sterownik ZBUDOWAĆ żeby się czegoś nauczyć. Jesli to drugie - sterownik na tranzysotrach mocy i mikrokontrolerze jest dobrym pomysłem - tylko na początek użyj jakichś tanich tranzysotrów.

Nie zapomnij zostawić miejsca na radiator - l298 mocno się grzeje. I nie stawiaj kondensatorów elektrolityvznych zbyt blisko l298 (i radiatora) wysoka temperatura skraca im życie

azdww pisze: Uprościłem i dodałem kilka poprawek. Do poprawienia zostało mi chyba tylko napiecie odniesienia i wartosci potrzebnych elementów.

Tak tylko zapytam - zdajesz sobie sprawę że ten układ wymaga dwóch napięć zasilania?
Zapomniałeś też o rezystorze podciągającym na lini H/F.

Zaznacz na schemacie ustaweinia zwor konfiguracyjnych. No i napisz co dokładnie się dzieje - " Problem w tym że zestaw nie pracuje" może oznaczać "silniki nie dostają prądu" (spróbuj poruszyć osią silnika - jest jakiś opór? czy po włączeniu napięcia silnik zaczyna piszczeć?), "silniki nie readują na impulsy", "sekunde po włączniu pali się bezpiecznik". Na schmacie nie zanzaczyłeś jakie napięcie jest podawane na Vcc?