bartuss1 pisze:przy zastosowaniu odpowiednio szerokiego rozstawu łozysk liniowych (szerokośc boku bramy) problem znika

Jak najbardziej zgodzę się z Kolegą, pod warunkiem że rozstaw będzie zbliżony do kwadratu a nie tylko szerszy. Przy mniejszym rozstawie - wyłącznie dwie śruby.

Kolega Zoltan zbudował ciekawą maszynę. Można się czepiać np. braku stali w aluminiowym blacie, do którego bezpośrednio mocował szyny wózków. Poza tym stały wózek osi Z powinien być zainstalowany niżej tzn. równo z krawędzią poprzeczki bramy. Natomiast kolega Zoltan komplenie nie zna się na budowie modeli z balsy. Nie łączy się krawędzi sterów i stateczników poprzeczkami z sosny, gdyż po oklejeniu będzie widać granice miękkiego i twardego materiału. Kardynalny błąd to poprzeczne prowadzenie słoi balsy. Jedynym usprawiedliwieniem może być prezentacja możliwości maszyny. Model latający zbudowany w ten sposób nie będzie prosto latał.

Wracając do głównego wątku. Kolega rssilver przejrzy projekty kolegi Piotrjub. Mniejsze konstrukcje z ruchomym blatem można traktować jako wzorce.

rssilver pisze:Cos takiego jak na foto mnie sie dosc podoba...

Muszę stwierdzić, że konkretnie to rozwiązanie bramy jest przemyślane (napęd bramy jedną śrubą jest oczywiście błędnym rozwiązaniem). Konstruktor dostrzegł problem powstawania zjawiska dźwigni podczas obróbki, która powstaje wówczas, kiedy punkt styku narzędzia z przedmiotem jest odsunięty od punktu podparcia bramy (łożysk prowadnic). Konkretnie w tym przypadku w/w punkt wypadnie prawdopodobnie centralnie między łożyskami bramy. Nie często zdarza mi się chwalić projekt, pewnie niektórzy to zauważyli.
Czasem odnoszę w rażenie, że konstruktorzy prześcigają się w tym, kto dalej odsunie wrzeciono od prowadnic bramy, przez co tracą sztywność mimo stosowania drogich systemów prowadnic z wózkami i napięciem wstępnym.