Czy jest szansa na to aby program przyjmował kody pisane parametrycznie? Rozwiązaniem mogłoby też być makro które przerabiało by kod parametryczny na kod zjadliwy dla Piko.

Mam kilka maszyn w których chętnie zrezygnował bym z macha na rzecz piko jednak specyfika pracy nie pozwala mi zrezygnować z kodów opisanych na wzorach.

Poniżej przykład. Patrzyłem w makra które są możliwe... jednak mając sporo takich bibliotek jak poniżej można bardzo szybko tworzyć bardzo duże i skomplikowane kody na zasadzie ctrl+c/v które można na bieżąco poprawiać w zakresie np tolerancji czy błędów zmierzonych na detalu. Kod napisany dla Macha3

Pozdrawiam
FDSA

;Wymiar X
#100 = [150 + 0.02]

;Wymiar Y
#101 = [140 + 0.03]

;Promień zaokrąglenia R1
#102 = 20.01

;Promień zaokrąglenia R2
#108 = 20

;Wysokość bezpieczna
#103 = 5

;Wysokość frezowania
#104 = -0.50

;Prędkość frezowania
#105 = 720

;Prędkość zagłębiania
#106 = 200

;Średnica freza
#107 = 4



;PRZELICZENIA

;PROMIEN FREZA
#110 = [ #107 / 2 ]

;SUMA PROMIENI OKRĘGÓW
#111 = [[ 2 * #102 ] + #108 ]


;X1
#120 = [[ #100 / 2 ] - #110 ]
;Y1
#121 = [[ #101 / 2 ] - #111 ]


;X2
#122 = [[ #100 / 2 ] - #102 ]
;Y2
#123 = [[ #101 / 2 ] - [ #102 + #108 + #110 ] ]


;X3
#124 = [[ #100 / 2 ] - [ #102 + #108 + #110 ] ]
;Y3
#125 = [[ #101 / 2 ] - #102 ]


;X4
#126 = [[ #100 / 2 ] - #111 ]
;Y4
#127 = [[ #101 / 2 ] - #110 ]






;1 G01 X[ 0 + #120] Y[0 + #121]
;2 G01 X[ 0 + #122] Y[0 + #123]
;3 G01 X[ 0 + #124] Y[0 + #125]
;4 G01 X[ 0 + #126] Y[0 + #127]


;PROGRAM

G00 Z#103
G00 X[ 0 - #126] Y[0 + #127]

G94 F#106
G01 Z#104

G94 F#105
G03 X[ 0 - #124] Y[0 + #125] R[ #102 - #110]
G02 X[ 0 - #122] Y[0 + #123] R[ #108 + #110]
G03 X[ 0 - #120] Y[0 + #121] R[ #102 - #110]

G01 X[ 0 - #120] Y[0 - #121]

G03 X[ 0 - #122] Y[0 - #123] R[ #102 - #110]
G02 X[ 0 - #124] Y[0 - #125] R[ #108 + #110]
G03 X[ 0 - #126] Y[0 - #127] R[ #102 - #110]

G01 X[ 0 + #126] Y[0 - #127]

G03 X[ 0 + #124] Y[0 - #125] R[ #102 - #110]
G02 X[ 0 + #122] Y[0 - #123] R[ #108 + #110]
G03 X[ 0 + #120] Y[0 - #121] R[ #102 - #110]


G01 X[ 0 + #120] Y[0 + #121]

G03 X[ 0 + #122] Y[0 + #123] R[ #102 - #110]
G02 X[ 0 + #124] Y[0 + #125] R[ #108 + #110]
G03 X[ 0 + #126] Y[0 + #127] R[ #102 - #110]

G01 X[ 0 - #126] Y[0 + #127]

G00 Z#103

M30

Moim zdaniem optyczna korekcja narzędzia nie jest już tak bardzo konieczna... A już na pewno skomplikowanie kalibracji nie jest warte zysku. Jak dla mnie samo celowanie środkiem jest już bardzo OK.

Pozdrawiam
FDSA

Cieszy mnie niezmiernie że mamy polski produkt który się tak rozwija budowana nowa maszyna już daje się nie będzie na machu. Jako przyszły użyszkodnik dołożę swoje 3 grosze:

1. Kamera... swietny pomysł . W momencie kiedy zadziała prooponuję dołożyć funkcję bazowania w środu materiału. Wg mojego wyobrażenia działało by to tak, że najeżdzam na lewą krawędź materiału i oznaczam pierwszy znacznik w osi X. Następnie najeżdżam na prawą krawędź materiału i oznaczam drugi znacznik na osi X. Punkt bazowania jest dokładnie w środku pomiędzy znacznikami. Analogicznie w osi Y. Pozwoli to na umiejscowienie detalu w srodku przygotówki.

2.Bardzo przydatną funkcją z Macha jest rozłaczenie napędów od programu sterującego - "offline". Swietnie się tego używa przy dokładnym umiejscowieni detalu na materiale. Dojeżdżam frezem do interesującego mnie miejsca na materiale, odłączam napędy i celuje sobie na podglądzie. Następnie podłaczam napędy i maszynę mam ustawioną dokładnie gdzie chcę. Bardzo pomocne jeśli kształt do wycięcia jest niegeometryczny albo srodek programu jest przypadkowy.

I chyba już omawiane...

3.Okno dialogowe w którym można ręcznie wydawać polecenia gkodu.


Pozdrawiam
FDSA