jacek-1210 pisze:
Kurczę, nie widzę jak Miki założył te osłonowe ceowniki - jest jakieś zdjęcie ? Nie bardzo kapuję - jeśli jeżdżą z suportem to w krańcowych położeniach suportu wystają jak sztyce poza tokarkę ?

Jest dokładnie jak myślisz - ceowniki wyjeżdżają sporo poza wrzeciennik. Za suportem ich nie zakładałem, bo tam się zasadniczo nic nie sypie i zgarniacze sobie bez problemu radzą. A przed suportem ceowniki spełniają swoje zadanie idealnie. Nawet jak się coś tam z boku dostanie, to nie leży na szynie, czy nie lepi się do jej boków czyli do bieżni łożysk liniowych.

Co do wrzeciennika - mimo wszystko trzeba szukać gotowca z odboczką od jakiegoś manuala. Wykonanie od podstaw możliwe, ale cholernie drogie, jak się nie ma na czym tego zrobić samodzielnie.

Moja podstawa była szlifowana do setki w PAFANIE. To miał być blat roboczy dużej frezarki do drewna. Prowadnice do niej przykręcałem bez żadnej dodatkowej obróbki, jedynie użyłem długiego liniału jako prowizorycznej bazy. Płyta miała już gotowy otwór fi 200 mm pośrodku.

W tej chwili służy on jedynie do odpływu chłodziwa - wióry wybieram w miarę jak powstają. Wrzeciennik mam podniesiony tak, że mogę w uchwyt włożyć detal fi 400 mm bez problemu.

U mnie nic nie znoszą - są nakryte ceownikami które jeżdżą razem z suportem. Jaskółka na poprzecznym nieco mnie już wkurza, bo jest mało sztywna - nie da się skasować luzu "na zero". Do konika nie mam zastrzeżeń, radzi sobie. Zresztą większość wiercenia i tak robię z suportu - mam na końcu stożek morsea 2 offsetowany w g56 na oś wrzeciona.

Moja maszynka jest o jeden numer większa od Nutola, mogłaby być sztywniejsza, ale to kwestia użytych do budowy elementów - większość jest niestety za delikatna na ten wagomiar tokarki. W każdym razie na pewno Nutol nie jest od niej sztywniejszy w tej chwili, ale do swoich wymiarów powinna ważyć dwa razy tyle.

Płyta traserska będzie wystarczająco sztywna, żeby utrzymać prowadnice 25. Kwestia zbudowania/znalezienia odpowiednio sztywnego wrzeciennika.

Tyle, że największy moment mam właśnie w okolicy 600 obrotów, a nie 1200, jak w przypadku dzisiejszego testu. Zgodnie z wypowiedziami lokalnych fachowców od falowników, przy stu Hz nie powinienem móc nic zrobić, tymczasem okazuje się co innego.

Co do większego falownika - jeżeli nie będziesz non stop jechał powyżej możliwości silnika, to nic złego się nie stanie, trzeba tylko pilnować temperatury silnika, żeby go nie ugotować. Dość długo jechałem na silniku 0,75 kW z falownikiem 1,5 kW, i nie udało mi się go zabić, a osiągi były sporo wyższe, niż z falownikiem 0,75 kW.

95% robót jest poniżej 35 mm średnicy, przynajmniej na tę chwilę. Zanosi się na sporo roboty w aluminium do 145 mm, ale to już sprawdzone na poprzednim silniku - dało się robić, więc na tym da się tym bardziej.

Co do falownika - mniejszy do większego silnika gwarantuje bezpieczeństwo silnika, ale falownik z siebie nie wypluje więcej niż może - czyli faktycznie masz do użytku silnik 4 kW, a nie 5,5.

Muszę to sprawdzić, ale wydaje mi się, że przy 50 Hz (obroty wrzeciona ok 600) będę mógł toczyć wałek fi 100 również z posuwem 200 i zdejmować po dwa milimetry ze średnicy.

Muszę nadmienić, że dopiero rozgryzam konfigurację tego falownika - 270 stron dokumentacji

Wałek testowy miał 30 mm średnicy.

Ja się zastanawiam nad silnikiem z wariatorem.

Co do zabierania mocy z silnika, to raczej nie tak. W okolicach nominalnej częstotliwości silnik z falownika dostaje tyle, ile normalnie z sieci. Ponieważ zakres obrotów przy toczeniu jest spory - od kilku do kilku tysięcy obrotów, zachodzi problem ze stratą mocy silnika w bardzo małych i sporo większych niż 50 Hz częstotliwościach.

Jak wyraźnie napisałem - daje się toczyć nawet przy podwojeniu częstotliwości sieci, czyli przy stu hertzach. Przy tym parametry 200 mm/min i dwa mm ze średnicy przy ok 1200 obrotów uchwytu są już na granicy możliwości silnika 2,2 kW 1400 obrotów. Ale jest jeszcze zapas do wykorzystania, ponieważ ten konkretny silnik jest zaprojektowany i nawinięty do pracy w trójkącie na 400 V. Z falownika wychodzi 230 i nie wyjdzie więcej.

Słowem - dalej szukam silnika

Maszynka dostała silnik 2,2 kW 1400 obrotów i falownik 2,2 kW. Analogowy, ale i tak jest ok. Możliwości, jeżeli idzie o toczenie wzrosły mniej więcej czterokrotnie, próba na szybko - daje się toczyć stal c45 przy stu Hz z posuwem 200 mm/min zbierając po dwa mm ze średnicy. 120 Hz to już za dużo, i maszynka staje.

Te 100 Hz daje mi ok 1200 obrotów uchwytu, na falowniku 1,5 kW z silnikiem 1,1 kW 900 obrotów przy tym samym przełożeniu 1 do 2,5 miałem ok 800 obrotów. Nie wiem jeszcze jak to się będzie spisywać na najniższych obrotach.

Akurat ta obróbka jakoś specjalnie hałaśliwa nie jest - w naturze to brzmi jak cykanie dużego zegara.

Widać, że nie jesteś na bieżąco - od roku mam warsztat w garażu