Grzegorz53 pisze:Z tych dwóch opracowań zasady potrzebne tokarzowi zmieszczą się na połowie strony, tak więc drukować nie warto ale przeczytać można.

Z tym drukowaniem pozwoliłem sobie na żart ( tak bez złośliwości).

Jak są mecze Polski z Niemcami to szykuje się do nich tak żeby mieć dobry nastrój w trakcie i po meczu, niezależnie od gry naszej reprezentacji i wyniku . A tu chłopaki zrobili taką niespodziankę że wcale nie musiałem się odpowiednio nastrajać do tego meczu zażywając modyfikator nastroju w płynie, po którym nachodzi mnie ochota na żarty .

Swoją drogą jemu chodziło chyba tylko o spis książek pod tą całą akademicką teorią.
Ale i w niej można znaleźć trochę ciekawych rzeczy, więc warto czytać.

pioterek pisze:http://www.cim.pw.edu.pl/zoios_oceny/ob ... y/cw_3.pdf

http://www.ktmia.ath.bielsko.pl/zkww/skraw/lab_5.pdf

Trzeba by pobrać dokumenty, wydrukować i zdobyć literaturę podaną pod tematem. Przeczytać, zrozumieć, wdrażać i wtedy można dalej ciągnąć temat gdyż aby zadawać pytania trzeba też posiąść wiedzę w nazewnictwie problemu z jakim mamy do czynienia. I co jest ważne nie snuć teorii lecz kombinować toczyć, skrawać, obrabiać.

Ooo to to właśnie to.
,,Pomógł" należy się niechybnie i natychmiast .
Dukarka mi nawaliła i nie mogę drukować

pioterek pisze:A tak właściwie w czym problem?

A któż to wie.

Grzegorz53 pisze:Aby przestawić nóż z dokładnością do setek lub lepiej, prostym sposobem jest skręcić sanki narzędziowe o niewielki kąt i dosunąć nóż korbką sanek. O ile wtedy dosunie się nóż możesz sobie obliczyć lub sprawdzić doświadczalnie za pomocą czujnika zegarowego.

Dobra metoda, ja też często toczę dokładniejsze rzeczy na czujnik, ale bez skręcania sanek narzędziowych, tylko bardzo delikatnie operuję korbką poprzecznego i patrzę na czujnik o ile się przesunął się suport. Trzeba pamiętać że przesuniecie o 0,01 odczytane na czujniku (czyli na promieniu ) da zmianę średnicy o 0,02mm. Przynajmniej tak teoretycznie, bo w praktyce nóż zamiast tych 0,02mm może zebrać więcej. Zbieranie na tokarce tak małych naddatków zależy od wielu rzeczy jak: stan tokarki ( zużycie łoża, luzy ), materiału toczonego, geometrii noża, jego ustawienia w stosunku do osi wrzeciona, zużycia wskutek tarcia, itp. Nieraz tym samym przejazdem bez dobierania nóż może Ci zebrać tą setkę czy dwie , lub więcej, innym razem prawie nic. Bezpieczniej jest w ostaniej fazie żeby nie ,, przewalić wymiaru" zostawić sobie troszkę naddatku na glancpapier .
Trzeba pamiętać też żeby mierzyć przedmiot który jest już zimny ze względu na rozszerzalność cieplną.
Niestety opanowanie tego wszystkiego wymaga trochę czasu i mnóstwo cierpliwości. Do tego trzeba wyczuć na co pozwala tokarka.
także nie ma co się czarować że ( przynajmniej na początku) jest to łatwe, proste i przyjemne.
Krew, pot i łzy

Tak dokładnie tam jest .Pokręcenie o jedną działkę przesuwa suport o 0,05mm, co skutkuje tym że średnica przedmiotu po przetoczeniu zmieni się o 0,1mm.