Samo dorabianie tarczy to nie taka znowu czarna magia, trudny jest tylko stożek, bo trzeba zgrać dwa krytyczne parametry: średnicę G (dla 315-tki C6= ø106,385mm) z kątem stożka (7°07'30"), a zazwyczaj nie dysponujemy druga maszyną i robimy to na tej do której mamy to mierzyć, więc problem z przezbrajaniem do przymiarki i późniejszym biciem poprawianej tarczy.
Jedyne rozsądne wyjście to dorobić sobie z jakiego pucka stożek-sprawdzian z zaznaczoną średnicą G (106,385mm), by nie zdejmować zabieraka do przymiarki.

A proszę bardzo..

http://www.autobodex.waw.pl/strona31e.htm

lub jeszcze dokładniej na stronie 16/20
http://www.technar.pl/oferta-technar/PO ... POREBA.pdf
a na stronie 3/20 końcówki wrzecion

Owszem, kąt tak, ale średnicę tak wytoczyć by nowa tarcza ani nie odstawała od kołnierza wrzeciona (za mała średnica stożka), ani przylegając do kołnierza nie było luzu na stożku, wcale nie jest tak prosto, bo to już nawet nie o dziesiątki chodzi..
Kto robił, to wie... ale bawić się można..

jedrysekjarek pisze:Mój plan jest taki aby stoczyć czoło zabieraka i dospawać lub przykręcić plasterek stali

Jeśli miałbyś spawać to możesz splanować, choć spawanie może pokrzywić zabierak, jeśli chcesz przykręcić to zostaw mały zamek, bo połączenie tylko na śruby zawsze będzie miało jakiś luz który prędzej czy później się ujawni jak się śruby trochę wyciągną.

pioterek pisze:Więc ten sens jest znikomej wielkości

Jeśli końcówka wrzeciona jest stożkowa (C, D, itd) to dorobienie pasującego idealnie zamka nie jest wcale łatwe, zwłaszcza jak ma się pasować do maszyny na której to robimy..