Ja ostatnio dorwałem płytki Sandvika 620. Rozmiary 25x20 oraz 25x30. Robiłem pierwsze próby na żeliwie i stali. Wcześniej kupiłem skrobaki z hurtowni Visla (czy jakoś tak) i myślałem, że są fajne. Tak jak Koledzy wspominają - ostrzenie to może być horror, a raczej końcowe docieranie na osełce, bo różnica w śladach zostawianych na powierzchni skrobanego detalu jest ogromna. Najbardziej wnerwiała mnie trwałość ostrza ze stali w połączeniu z czasochłonnością ostrzenia. Te Sandviki za to na razie wydają się być pancerne:) Fabrycznie są jak żyletka i na razie nie trzeba ostrzyć.
Skrobaki jeszcze nie dotarły, bo kurier zawalił. Będą w przyszłym tygodniu niestety więc nie mam na razie żadnych wrażeń:/ Kupiłem wspomniany Poradnik ŚLusarza Narzędziowego Wzorcarza autorstwa Bronisława Ciekanowskiego. Skrobaki, wg książki, mają oznaczenie RGSa i znalazłem takowe w bydgoskiej hurtowni narzędzi VISLA:
Czytając ww. poradnik wynika, że błękitu paryskiego się nie rozrabia z olejem. Używa się samej farby. Właśnie się bawię płytą i liniałem traserskm 60stopni i te plamki nie wychodzą tak jak to jest opisywane - może właśnie dlatego, że farbę rozrobiłem z olejem.
Dzisiaj przyszła płyta traserska 500x500. Płyta jest używana, ale 'na oko' powierzchnia ok. Liniał jest leżakiem magazynowym - nieużywanym, ale o ile jedna strona jest równomiernie pokryta plamkami (pierwsze próby - farba z olejem), ale druga strona już nie jest taka idealna. Jak się teraz zorientować, czy to płyta jest be, czy liniał? Nie mam dostępu do pewnej płyty w Bielsku. Może ktoś z Kolegów z forum mieszka w rejonie i ma 'pewną' płytę pomiarową?
Poniżej ciekawy filnik, gdzie gościu stworzył aplikację, która kapitalnie tłumaczy zjawiska podczas odbijania tuszu na powierzchni obrabianej:
[ Dodano: 2012-10-26, 16:15 ]
Jednak sama farba robi robotę.
Poniżej zdjęcia z prób. Widać jednak, że plamki mają raczej jednolity kolor... Nie widzę, tych 'spotów' jasnych otoczonych ciemniejszym kolorem. Dlaczego tak się dzieje? Może za dużo farby rozprowadziłem na płytę?
ten puder kontrolny to chyba po prostu sadza angielska ze składu budowlanego zapakowana w małe pudełko...
Podszedłem wczoraj do sklepu dla plastyków i mówię do babki:
- Potrzebuję coś co się nazywa błękit paryski, to jest jakaś farbka, ale nie potrzebuję tego do celów plastycznych.
A ona mówi:
-To pewnie potrzebuje to pan do jakiś maszyn, do robienia czegoś przy maszynach. Zdębiałem:)
Babka dodaje:
-To pewnie potrzebny panu będzie jeszcze olej lniany...
-Bingo!
-Przychodzą do mnie różni fachowcy z zakładów i biorą właśnie lniany i błękit paryski albo pruski bo to zbliżone kolory.
Tak więc za 17,50 kupiłem tubkę błękitu (polskiej produkcji) i 0,5l oleju lnianego dla artystów (polskiej produkcji).
Do tego gumowy wałeczek do dociskania tapet z chemicznego sklepu i... czekam na skrobaki.
czy mowa o zwykłóym, najzwyklejszym tuszu ze sklepu papierniczego rozrobionym w oleju maszynowym?
Ma Kolega te zdjęcia?
Poszukuję sadzę angielską, co by sobie taką papkę do skrobania zrobić, ale znalazłem tylko 25kg... No trochę dużo:) Może ma ktoś z szanownych Kolegów odsprzedać z pół kg do zabawy?
Ewentualnie ten cały błękit paryski...
Czy aby zacząć przygodę ze skrobaniem wystarczy posiadanie liniału traserskiego trójkątnego? Nie mam niestety płyty traserskiej. Liniał 500mm, leżak magazynowy to jedyny płaski przyrząd jakim obecnie dysponuję. Muszę go z papieru woskowego wyciągnąć, bo jeszcze się mu dokładnie nie przyglądałem - na pewno jest cały skrobany. Czy takie coś może służyć jako powierzchnia odniesienia?
