Dzięki za informacje.
Co do ściernicy - to żeby sobie nie komplikować życia na początek myślałem o diamentowych lub borazonowych - jak gdzieś wyżej pisałem. To by odpadł problem obciągania i wyważania dynamicznego.

Koledzy z forum troche mnie "zarzucili" tematami elektronicznymi, więc tutaj nieco wolniej, ale za 2-3 dni jak się odrobię to wracam aktywniej do tematu.

paulg pisze: Problem będzie jak już koledzy pisali w kinematyce , chłodzeniu , napędach.

Dlatego właśnie zacząłem ten wątek - z nadzieją na podpowiedzi.

zatem wracając do problemu zmiany o 0.1 - jak rozumiem czysto geometrycznego z jednej strony stożka - to rozwiązania są dwa: jedno obliczeniowe - trygonometryczne z trójkątów podobnych za to mechanicznie niewygodne do realizacji bo wymagające zadawania przesunięć ojakieś ułamkowe wielkości, a drugie mechanicznie wygodne choć technologicznie cięższe do wykonania.

To drugie wymaga dodania jednej osi liniowej -> "kanapka" od dołu wyglądała by wtedy tak: oś X prostopadła do sciernicy, na niej oś Y równoległa do ściernicy czyli prostopadła do osi X, na niej oś obrotowa A i na niej oś liniowa X1 równoległa do osi X w pozycji do szlifowania wałków prostych.

I działanie: oś X - jest osią posuwową do szlifowania, oś Y dosuwa i odsuwa przedmiot szlifowany do ściernicy czyli reguluje głębokość skrawania, oś A obraca przedmiot tak, aby tworząca stożka (jego zewnętrzna powierzchnia) była prostopadła do ściernicy, zaś oś X1 jest osią korekcyjną pozwalającą przesunąć przedmiot obrabiany tak, aby "koniec" przeciwny do tego końca stożka, który chcemy pogłębić o 0.1 znalazł się dokładnie na lini równoległej do osi Y przechodzącej przez oś obrotu A -> wtedy obracając przedmiot tak aby punkt który chcemy mieć głębiej o 0.1 znalazł się o te 0.1 bliżej ściernicy (mamy trójkąt w którym dwa dłuższe boki są równe tworzącej stożka a krótszy ma właśnie te 0.1 -> stąd przesunięcie po takim obrocie - to właśnie.... 0.1 po osi Y
Może to i dość skomplikowane - ale i dość eleganckie od strony matematyczno-konstrukcyjnej.

cnc3d pisze: Brutalne, ale inaczej nie dociera.

No cóż, jak widać.... do części Kolegów nie dociera, że ja się wcale nie pytam czy to się da zrobić, ani tak naprawdę, czy to coś zrobione wg mojego pomysłu będzie działało.
Nie dociera także to - że można nie tylko pomyśleć, ale i próbować zrobić coś innego, niż klepana na wszystkie odmiany rama, której jedyną różnicą w stosunku do innych, ba żeby nie powiedzieć cechą dyskwalifikującą inne, jest kolor na jaki są te inne pomalowane.

Moim pytaniem jest: jak by to Koledzy zrobili? czy widzieliście działające tego typu urządzenia? co z nich dałoby się zaadaptować? itp.
W odpowiedzi: usłyszałem tylko jedno - tony zamiast kilogramów. I pytania egzaminacyjne.
OK. Ja swojej wersji się bede trzymał i jak nic niespodziewanego się nie stanie to pod koniec wakacji maszyna ruszy.

Cześć bob35,
W jakim sensie "dodanie 0.1" przy szlifowaniu stożka? Po tworzącej, po jednej z podstaw? Od strony czystej geometrii (trygonometrii) - to chyba przy dodaniu do jednej z podstaw, bo przy dodaniu po tworzącej - jest zwykłe przesunięcie liniowe o 0.1, pozycjonowania, sterowania napędem?
Nie trywialnym jest jedynie przesunięcie o 0.1 jednej z podstaw stożka, gdyż występuje tu kilka zagadnień. Pierwsze - to przeba wpierw obrócić szlifowany stożek tak aby uzyskać to 0.1 przesunięcia na krawędzi (czyli dokładnie - obrót z przesunięciem). Drugie - to w przypadku gdy "na danej krawędzi "wchodzimy" o 0.1 w materiał - to na drugiej krawędzi możemy "wchodzić" znacznie więcej - zatem trzeba się cofnąć z obróbką. Kolejna sprawa - 0.1 - to do szlifowania na parę przejść więc proces takiej korekty bedzie wieloetapowy -ale ogólnie to "problem" oprogramowania.
Co do samych napędów, to znaczy śruby napędowe, silniki, przekładnie, sprzęgła, itp - to dopiero się zaczynam nad tym zastanawiać. To co można powiedzieć na dziś to czego nie będzie - nie śruby tapezowe i nie silniki krokowe. I co będzie - napęd + enkoder wynikowy - to znaczy z elementu poruszanego.

Kłócić się nie ma sensu, bo to nic konstruktywnego do tematu nie wnosi - zatem jedynie wyjaśniam wątpliwości z poprzednich postów:
- gabaryty maszyny: nie wiem jakie będą. Moim zdaniem projektowanie maszyny od strony jej obudowy jest błędem, gdyż przechodząc od ramy do przedmiotu obrabianego sukcesywnie zmniejszam sobie pole wyboru technologii w danym punkcie. Ja zaczynam od umiejscowienia przedmiotu obrabianego i narzędzia w przestrzeni względem siebie, określenia jaki zakres ich ruchów względem siebie jest potrzebny, następnie dodaje mocowania, napędy, posuwy, łożyskowania, itp - a gabaryt w jaki to wszystko zamontować - wyjdzie sam na koniec. Wtedy będę się dopiero zastanawiał: czy płyta, czy rama, czy odlew, czy coś gotowego, itp.
- sprężarki/pompy - na pewno conajmiej 2: jedna do chłodziwa dla obróbki, a druga do smarowania, być może napędu siłowników, być może chłodzenia wrzeciona, a i może do jego napędu, itp - to też wyjdzie w trakcie,
- oś obrotowa - w rozumieniu obrotu osi obrabianej względem osi X - to jest niewątpliwie potrzebne. Jak pisałem zakres ruchu w tej osi to ok 30 stopni i częstotliwość ruchu - minimalna, bo potrzebna jedynie przy ustawieniu przedniotu do obróbki. Zatem np opory w tej osi nie mają większego znaczenia - ma znaczenie dokładność. Co do rozwiązania - to zespół łożysk o możliwie jak największej średnicy, by uzyskać jak największą stabilosc poprzeczną i jednocześnie (to troche sprzeczne z tą największą średnicą) jak najmniejsze bicie promieniowe i osiowe.
- koszty/cena - to jak w każdym projekcie jest ograniczenie, choć w związku z tym, że nie muszę tego robić "na jutro rano", to mogę powoli zbierać kase/inwestować.

I jeszcze jedna rzecz, o której się zapomina, lub conajmniej przechodzi bokiem: jak już wielokrotnie odkreślałem, to nie ma być maszyna produkcyjna, więc szybkość działania nie jest wymogiem. I w przyszłości nie będzie. Co z tego wynika? Ano choćby to, że mogę szlifować powoli - czytaj z minimalnym zbieraniem materiału = siły skrawania będa stosunkowo małe więc i od tej strony konstrukcja nie stawia znacznych wymagań. Napędy - też nie muszą działać "z prędkością światła".
Poza tym - mogę stosować np ściernicę diamentową lub CBN (o te ściernice wysłałem już zapytanie do Baerhausena) - jedną na baaaaardzo długi czas - wniosek: mocowanie i dostęp nie musi umożliwiać jej zmiany w 5 sekund.
I tutaj pierwszy "konkret" konstrukcyjny - rozmiary ściernic pod które jest to projektowane:
- do szlifu zewnętrznego - typ 1L1 średnica zewnętrzna ściernicy 75 i grubość 5mm - z możliwości do użycia ściernicy o średnicy max 125mm.
- do szlifu wewnętrznego - typ 1L1W średnice zewnętrzne ściernicy 6-10-15mm, szerokość części roboczej - 6mm, na trzpieniu fi 6mm.

Dla planowanych ściernic potrzebna jest szybkość obwodowa (styczna w punkcie skrawania) rzędu 30m/s = 3000 cm/s. Przy średnicy ściernicy wynoszącej 75 mm mającej obwód (2 x pi x r) 23.55 cm - daje to 127.38 obr/sek to jest 7642 obr/min - zatem nic wielkiego. Dla średnicy 10mm (szlif wewnętrzny) - to będzie 3.14cm obwodu - 955.41 obr/sek - 57.324 obr/min - tu już dość dużo.
Jednak musimy wziąśc pod uwagę to, że przedmiot obrabiany nie stoi w miejscu, tylko kręci się przeciwbieżnie do kierunku obrotu ściernicy, zatem należy uwzględnić to zmniejszając odpowiednio jej obroty. I tak:
- jeśli ściernica 75mm szlifuje wałek fi 20 obracający się z prędkością 400 obr.min, to mamy: obwód wałka 6.28 cm x 400 = 2512 cm/min. Skrawanie 30m/s to jest 180000 cm/s więc odejmując pozostaje 177490 cm -> 7536 obr/min dla ściernicy. Jeśli średnica szlifowana będzie większa i/lub wałek będzie się obracał szybciej - to ściernica powinna kręcić się wolniej.
- przy wewnętrznym fi 20mm obracającym się 400 obr/min i ściernicy 10mm mamy wymiarowo tak samo czyli 177490 dla ściernicy - czyli 56.525 obr/min.
Wnioski: szlif zewnętrzny zrobimy "byle czym". Obroty rzędu 7.000 obr.min nie są żadnym problemem. Dla wewnętrznego już jest problem - cenowy. Wrzeciona o obrotach pond 30-40 tys to już inna półka cenowa. Jak temu zaradzić - niby proste = kręcić szybcej przedmiotem obrabianym albo dać większą ściernicę.

Mrozik pisze:A nie myślałeś aby zmodyfkować gotową szlifierkę?

Przez moment myślałem
ale jednak nie, bo dla mnie punkt ciężkości problemu leży nie w "nabyciu" tylko w "zrobieniu".

Co do ruchów liniowych - to prowadnice z wózkami wrysowałem tylko jako idee ruchu.
Realne zakresy ruchu to: oś X - do 150mm, oś Y - do 50 mm, oś A (obrotowa) - +/- ok 20-30 stopni względem osi X.

Konstrukcyjnie zastanawiam się też nad rozwiązaniem tradycyjnym = dwie płyty kształtowe z powierzchniami "V" wchodzącymi w siebie i płaską jak w normalnych szlifierkach. Oczywiście szlifowanymi. Tak jak na przykład w tej konstrukcji: http://www.adgrind.com/brochures/studer/S20.pdf
Nie dość, że prostsze, to jeszcze na pewno tansze w wykonaniu niż rozwiązanie z prowadnicami i wózkami w klasie ultraprecyzyjnej.

Oho - posypały się zarzuty do nieistniejących założeń

1. Czy gdziekolwiek napisałem coś o wadze/wymiarach/konstrukcji?
2. Wałków fi 35 w tej konstrukcji nie przewiduję - innych niż 35 pewnie tez. Płyt cieńszych niż 30 - może 25, choć nie jest to pewne - zaś na pewno - nie o długości 800 tylko co najwyżej 300-400. Najchętniej użyłbym jeden kawałek żeliwa na "ramę" konstrukcji.

3. Moje pojęcie "amatorstwa" też wyjasniłem - tu je jeszcze raz powtórze: Dla mnie słowo "amatorskie" znaczy tyle, że nie tobię tego zarobkowo jako maszynę do sprzedania, lecz nie znaczy, że robię to z dykty i pilnikiem - stosuje materiały i narzędzia/maszyny odpowiednie do tego co robię i co wymusza konstrukcja/technologia.
4. W kolejnym poście napisałem: opinie o takim rozwiązaniu kinematyki - to dość jednoznacznie ustawia zamieszczone rysunki = jako schemat zasady działania, a nie jako rozwiązanie konstrukcyjne maszyny.
5. Wymiar szlifowanego wałka - fi 20 i długość 100 - to pewnie będzie mniej więcej docelowy parametr. Ograniczeń wymiarowych będzie zresztą więcej - na przykład głębokość szlifowania wewnętrznego - nie więcej jak 50-60mm przy otworze rzędu fi 20mm
6. Zaś co do "teoretyzowania" = tu znowu cytat z pierwszego posta Temat - na początek czysto konstrukcyjny -> znaczy całkiem normalna kolejność: najpierw praca koncepcyjna, przelanie koncepcji na konstrukcję, technologię, itp, i dopiero majzel i młotek do ręki. Nie odwrotnie.

Zatem - polecam czytanie ze zrozumieniem

I odpowiedzi na zadane pytania:
Jak masz zamiar blokować nie używane osie po ustawieniu wymiaru ?? - wstępny pomysł - siłownikami wsuwającymi kostki blokująco/podpierające - rozwiązanie proste i wcale nie drogie.
Jak chcesz ułożyskować oś obrotową ? użyć gotową = to jeśli chodzi o napęd ściernicy.
Co do montażu - to w Bielsku i okolicach jest pare miejsc gdzie to się da złożyć. Poza tym do Wiednia mam 20 km bliżej niż do Warszawy.

cnc3d pisze:posłuchaj kolegów -jednostki wagowe elementów musisz zmienić z kilogramów na tony.

Zrobię to natychmiast jak ktoś mi udowodni (matematycznie, a nie na "bo tak jest i już"), że: pomiędzy wymiarami obrabianego przedmiotu założonymi na wstępie wątku a wymiarem w tonach jest silniejszy związek niż z wymiarem w dziesiątkach kilogramów.