Dzieki za informacje o piance!
Wyprobuje ja na pewno.

AndrzejJS

Nie mam zadnych tajemnic .

To co robie to sa raczej modele do formowania w piasku zeby nastepnie odlac oryginal w brazie. Robilem tez modele do formowania prozniowego. MDF jest stosunkowo tani i jego przepuszczalnosc to ogromna zaleta.
Ogladalem, w duzym zakladzie w ktorym formuja proznowo takie formy frezowane z blokow specialnego tworzywa sztucznego i czlowiek ktory przy tym pracowal pokazywal spora ilosc otworkow odpowietrzajacych w tych modelach i opowiadal o problemach zwiazanych z wierceniem tych otworkow. Mialy okolo 0,5 mm i byly bardzo glebokie. Z MDFem nie ma tych klopotow, wytrzymuje wprawdzie mniej cykli niz te specjalne masy ale pracuje sie z nim latwo.

Odlewanie przedmiotow z pianki bedzie pewnie wymagalo wykonczenia powierzchni takiej formy jakims twardym lakierem odpornym na cieplo i uzycia jakiegos oddzielacza (badz ostrozny z olejem silikonowym bo uzycie go uniemozliwi pozniejsze lakierowanie gotowych odlewow). Z drugiej strony warto by sprobowac zachowac porowatosc formy z MDFu, jego pory sa mikroskopijnie male, a jako oddzielacza uzyc wazeliny bezkwasowej ktora mozna potem latwo zmyc z odlewow nafta albo benzyna oczyszczana? MDF jest odporny na cieplo, nie mieknie jak PCV, robie z niego kopytka na ktorych formuje recznie spieniony PCV uzywajac opalarki i dziala to swietnie.

Interesujaca jest ta pianka dwuskladnikowa, mozna wiedziec jak sie nazywa i czy jes droga?

Pozdrawiam

Andrzej

Witaj, MDF bardzo niszczy narzedzia. Nie tak jak plyty wiorowe ale jednak. Frez z weglikow spiekanych po godzince frezowania MDFu nie nadaje sie do frezowania innych materialow. Trzeba go albo zmienic na nowy albo naostrzyc. Miedzy innymi dla tego mam juz od dawna szlifierke do frezow grawerskich z diamentowa sciernica. Ostatnio kupilem pare frezow z ostrzami z diamentu do zastosowan technicznych i przypuszczalnie to takie frezy daja sobie rade z MDFem najlepiej. Te diamentowe frezy maja czesc dolna prawoskretna a okolo 10 mm od konca zaczyna sie czesc lewoskretna, to tez pomaga w uzyskaniu czystych krawedzi bez ,,fredzli". Te diamentowe frezy bede uzywal do wycinania detali w deskach debowych o grubosci 45 mm i sam jestem bardzo ciekawy jak sie spisza. (Kupilem je w firmie Wapienica) Jakosc frezowanych krawedzi MDFu zalezy od ostrosci i typu freza ale mozna ja poprawic gruntujac material jakims podkladem przed frezowaniem, gdyby gotowe detale mialybyc potem lakierowane. Frezy promieniowe uzywam najczesciej wlasnie do MDFu, frezujac modele odlewnicze. Kupuje najtansze frezy dla hobbystow i ostrze je sam w miare ich zuzycia. Moze by warto zapytac w tej firmie Wapienica czy maja take frezy promieniowe z ostrzami z diamentu?
A jesli musisz to frezowac frezami z weglikow to najlepiej takie z jedna krawedzia tnaca ,,do aluminium" albo ,,do tworzyw" (sztucznych) no i lewoskretne jesli mozna dostac takie.
To sa moje doswiadczenia ale koledzy stolarze pewnie moga powiedziec wiecej na ten temat.

Pozdrawiam

Andrzej

Witam, piszesz o wycinaniu bardzo malych detali.
Czesto robie male tulejki o srednicy 5,5 mm i dlugosci 6 mm, robie je z plyty twardego aluminium. W kazdej tulejce jest 19 otworow o srednicy 0,8 mm odpowiednio poglebionych z jednej strony. Material przygotowuje tak jak to opisalem w innym temacie:

,,6. Jeśli wycinamy detale z materiału o stosunkowo malej grubości, aluminium, akryl albo PCV o grubości 1 do 5 mm to można użyć jeszcze innego sposobu. Dolna powierzchnie materiału pokrywa się kilkoma warstwami folii samoprzylepnej używanej w reklamie. Kupuje się taką najtańszą, jest najgrubsza i ma trochę słabszą przylepność.
Po oklejeniu materiału folią kładzie się go na nakładce z MDFu i dalej tak jak to opisane powyżej. Jest to podobny sposób do tego z klejeniem materiału do MDFu ale o wiele szybszy i czystszy.''

Oczywiscie plyte aluminium kladzie sie ta oklejona strona do dolu na stole prozniowym, nastepnie robie poglebienia frezem stozkowym, wierce otwory i wreszcie wycinam frezem palcowym o srednicy 2,5 mm uzywajac dwu przejsc po 2,9 mm i ostatniego 0,2 mm.
Wszystkie detale i wszystkie resztki tkwia na swoich miejscach do konca procesu.

Pozdrawiam

AndrzejJS

Witam, bardzo trafna uwaga o wielkosci tych klockow. Nie powinny byc za male i dobrze zeby mialy pochyle scianki boczne nie tylko ze wzgledu na latwosc czyszczenia tych rowkow ale tez ze wzgledu na wytrzymalosc. Mozna dodac jeszcze pare drobiazgow: Przestrzenie rastra takiego stolu z plyty MDF sluza jedynie do odprowadzania powietrza i nie nadaja sie do ukladania w nich uszczelek, do ograniczenia powierzchni ssacej sluza strefy. Mozemy natomiast polozyc na powierzchni tej cienkiej, gornej plyty taka mate o ktorej koledzy pisali wczesniej w tym temacie albo nic nie klasc i uzywac stol taki jaki jest.

Jesli idzie o pompe o ktora pytasz to wszystko zalezy od wielkosci obrabianych detali. Na mojej maszynie klade czesto obok siebie trzy blachy aluminiowe o wielkosci 2000 x 1000 mm i wycinam z nich litery o wielkosci okolo 200 mm. Powierzchnia gotowych liter nie jest wcale duza a jednak leza spokojnie do konca mimo ze wartosc prozni podczas wycinania ostatnich liter wynosi wlasnie okolo 150 g/cm2 albo mniej. Bardzo duzo zalezy od ulozenia detali na stole, od miejsca w ktorym frez wchodzi w material, od tego czy zostawiamy nieprzefrezowane mostki czy tez uzywamy dwu przejsc (to pierwsze szybko i gleboko a to drugie 0,2 i wolniej) itd.

Pozdrawiam

AndrzejJS

Witam, w ktoryms z moich poprzednich opisow opowiedzialem dokladnie budowe stolu prozniowego do mojej pierwszej maszyny. Aluminiowy, z otworkami w gornej plycie (okolo 2900 otworkow). Zrobilem go uzywajac pily tarczowej do drewna, wiertarki recznej, gwintownikow i zywicy epoksydowej. Stol dziala do dzisiaj.

Bardzo prostym, bardzo tanim i dobrze dzialajacym rozwiazaniem jest stol z plyt MDF. W takie stoly byly wyposazane kanadyjskie maszyny AXYZ przez wiele lat.

Wyglada to tak:

Plyte MDF o grubosci 25 do 30 mm i wielkosci nieco wiekszej (15 do 20 mm na strone) niz zasieg osi X i Y kladziemy na naszej maszynie i po prowizorycznym umocowaniu frezujemy w niej rowki wzdluz osi X i Y. Do frezowania uzywamy freza o kacie calkowitym 45 do 60 stopni i stopce o szerokosci okolo 10 mm. Po frezowaniu powierzchnia plyty przypomina powierzchnie tabliczki czekolady z tym ze zlobki sa szersze. Gorna powierzchnia powstalych ostroslupow jest scieta i ma wielkosc okolo 12 x 12 mm. Jesli nie mamy takego freza to najpierw robimy rowki frezem palcowym prostym a nastepnie obrabiamy boki tych piramidek jakims frezem stozkowym. Zadne wymiary nie sa tu krytyczne, chodzi o to zeby pokryc powierzchnie plyty siecia kanalkow o stosunkowo duzym przekroju a jednoczesnie pozostawic jak najwieksza ilosc slupkow o duzej powierzchni na ktorych bedzie lezala gorna plyta MDF. Pochyle boki slupkow ulatwiaja sprzatanie tego rastra. Dookola zewnetrznych krawedzi plyty zostawiamy plaska powierzchnie o szerokosci 15 do 20 mm nie pokryta tymi rowkami, tam nie bedzie proznia dzialac ale te powierzchnie znajda sie poza zasiegiem frezarki. Frezujac te rowki mozna podzielic stol na strefy zostawiajac miedzy nimi grzbiet o szerokosci i profilu jednego slupka. W ten sposob mozna podzielic stol na kilka stref ktore uruchamia sie otwierajac zawory (najlepsze sa do tego celu zwykle kulowe uzywane do wody, o srednicy otworu 12, 25, albo 50 mm w zaleznosci od wielkosci stolu). Kiedy plyta jest gotowa impregnujemy ja z obu stron, osobiscie uzywalem do tego celu zywicy poliestrowej z utwardzaczem. Po impregnacji mocujemy na stale plyte rastrowa do konstrukcji stolu maszyny. Czestym bledem jest zbyt slaba konstrukcja podtrzymujaca plyte. W maszynach AXYZ byly to rachityczne ceowniki, profile aluminiowe na ktorych lezaly z kolei profile o przekroju zamknietym i wreszcie na tym ta plyta rastrowa z MDFu. Wlaczanie prozni w poszczegolnych strefach powodowalo deformacje stolu trudne do przewidzenia, czasem srodek sie zapadal a czasem wybrzuszal. No wiec jesli mamy odpowiednio sztywna konstrukcje pod plyte rastrowa to mocujemy te plyte przy pomocy srub blachowkretow (albo metrycznych) wkrecajac je w dna wyfrezowanych rowkow. Zeby polaczenie plyty z konstrukcja stolu bylo pewne pokrywa sie obie przylegajace powierzchnie klejem epoksydowym albo zywica poliestrowa z jakims wypelniaczem zeby nie wyciekala z pomiedzy laczonych powierzchni. Sruby mocujace powinny byc umiesczczone w niewielkiej odleglosci od siebie najlepiej 100, 120 a w ostatecznosci 150 - 200 mm zarowno wzdloz osi X jak i Y. Zbyt wielka odleglosc miedzy punktami mocowania rastra do podloza moze spowodowac ruchy pionowe pow. stolu podczas pracy. Plyta MDF po wyfrezowaniu wszystkich rowkow a przed przymocowaniem do maszyny jest bardzo elastyczna i dopiero wlasciwe mocowanie ja usztywni. Nastepnie robimy doprowadzenia prozni do poszczegolnych stref albo jedno jesli stref brak. W maszynach AXYZ poswiecano kilka slupkow i robiono duzy prostokatny otwor w plycie rastra dla kazdej strefy. Rezultatem bylo miejscowe zapadanie sie powierzchni stolu podczas obrobki cienkich plyt z tworzyw sztucznych albo blachy aluminiowej. Zeby tego uniknac mozna zrobic w kilku miejscach kazdej strefy otwory o srednicy nie wiekszej niz odlelosc miedzy gornymi, plaskimi powierzchniami slupkow. W tych otworach wklejamy kawalki rurki aluminiowej albo miedzianej o srednicy okolo 15 mm ktore wystaja kilka cm pod stolem. Konce tych rurek laczymy ze soba przy pomocy trojnikow odpowiednio sztywnymi wezami w system razem z zaworami i w koncu zawory przy pomocy kolektora z pompa prozniowa. Teoretycznie wydaje sie ze mozna, wychodzac od powierzchni przekroju otworu wlotowego pompy, zadbac o to zeby suma przekrojow odgalezien prowadzacych do poszczegolnych stref a nastepnie odgalezien w kazdej stefie byla w przyblizeniu taka sama na calej drodze miedzy pompa a powierzchnia stolu. Praktyka pokazuje jednak ze czasem pracujemy na jednej strefie ktorej powierzchnia jest tyko np. 1/8 czescia stolu a chcemy wykorzystac cala wydajnosc pompy z powodu porowatosci materialu albo duzych strat prozni podczas przefrezowania materialu. Z tego wzgledu jesli otwor ssacy naszej pompy ma srednice 50 mm a nasz stol podzielony jest na 8 stref to warto uzyc zaworow odcinajacych dla kazdej strefy o srednicy wewnetrznej co najmniej 32 mm a kazda strefa powinna byc wyposazona w kilka kroccow o sr. np 15 mm laczacych sie razem w przewod idacy do zaworu. Po zmontowaniu plyty rastra z konsrukcja maszyny i ukladu doprowadzajacego proznie do stolu czas na planowanie (przefrezowanie) powierzchni stolu. Najlepiej zrobic to mala glowica o kilku ostrzach a w ostatecznosci jakims innym frezem. Planujemy szczyty slupkow i plaszcyzne dzielaca strefy oraz te dookola stolu. Tej przefrezowanej powierzchni nie trzeba impregnowac bo dolna powierzchnia plyty jest juz impregnowana. Na tak przygotowanym rastrze kladziemy cienka plyte MDF np. 2,5 mm, uszczelniamy jej krawedzie tasma w ten sposob ze polowa przylepca lezy na gornej powierzchni plyty a polowa na bocznej powierzchni plyty rastrowej. Ma to zapobiegac dostaniu sie wiorow pomiedzy obie plyty podczas sprzatania stolu. Te gorna plyte wymieniamy w razie potrzeby albo planujemy od czasu do czasu ale wtedy musimy uzyc plyty nieco grubszej, 10 - 12 mm. Sposoby uzywania takiego stolu opisalem wczesniej w innych postach.

To jest, wg mnie, najprostsza i najlatwiejsza do zbudowania konstrukcja stolu prozniowego.

Pozdrawiam

AndrzejJS

Witam, pompa z Allegro wyglada dobrze i cena calkiem przystepna.

Uszczelki najlepiej kupic zamiast robic samemu, nie sa drogie, np. tu: http://www.mikroguma.pl/categories/view/113?page=2 W praktyce wystarcza takie o srednicach miedzy 6 a 12 mm.
Przepuszczalnosc MDFu jest zadziwiajaca, od czasu do czasu robie model odlewniczy tablicy 750 x 750 mm, za kazdym razem z innymi napisami. Tablica ta ma ksztalt wycinka cylindra o promieniu okolo 1,4 m a grubosc 8 mm i zeby nie ulegla znieksztalceniu na stole prozniowym musze uzywac kopyta/podkladki z MDFu o grubosci 60 mm o odpowiednio zakrzywionej powierzchni. Pomimo tych 60 mm grubosci tablica lezy jak przyklejona do kopyta podczas kilkunastu godzin frezowania.

Sposobow uzywania prozni w celu mocowania obrabianych detali na stole maszyny jest wiele, kilka przykladow podalem w paru miejscach tu na forum. Czasem stol prozniowy, wykonany calkowicie z metalu, z setkami albo tysiacami otworkow wyposazony w mala lamelkowa pompe prozniowa uzywa sie podobnie do stolu magnetycznego (trzeba wtedy dokladnie uszczelnic powierzchnie na ktorej nie leza detale), czasem plyta rastrowa stolu zrobiona jest z MDFu, podzielona na strefy, impregnowana i pokryta cienka plyta z MDFu ktora sie wymienia co jakis czas. Do takiego stolu potrzebna jest pompa o wiekszej wydajnosci i nie koniecznie kosmicznej prozni. Itd.

Pozdrawiam

Andrzej

Witam.
To tworzywo sztuczne z ktorego jest zrobiona rastrowa plyta stolu to najprawdopodobniej bakielit (zywica fenlowa zbrojona papierem).
Twarde PCV albo inne tworzywa sztuczne nadaja sie tez.
Wyzszosc bakielitu to jego odpornosc na wysokie temperatury (do 120 C), twardosc i odpornosc na chemikalia.
Ten wezyk to uszczelka o przekroju okraglym z porowatej gumy, ukladajac ja w rowkach plyty stolu budujemy strefe przysysania dopasowana do wielkosci obrabianego przedmiotu.
Plyta MDF jest naprawde bardzo przepuszczalna i wyjatkowo dobra jako ,,zuzywalna" nakladka na stoly prozniowe. Ma jeszcze jedna zalete jest twarda i sztywna co pozwala uniknac wibracji i schodkowatosci powierzchni wybieranych podczas grawerowania.

Temat stolow prozniowych byl juz kilka razy poruszany na tym forum:

https://www.cnc.info.pl/topics73/stol-p ... t16899.htm

https://www.cnc.info.pl/topics59/mocowa ... t11623.htm

Pozdrawiam

Andrzej