Łożyskowanie wału z łożyskiem dwurzędowym - ugięcie

Witam,
Studiuję Mechanikę i Budowę Maszyn, projekt reduktora i łożyskowania wału mam już za sobą, jednak pewne zagadnienia nie dają mi spokoju, a nikt na uczelni nie jest mi w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi.

W przypadku łożyskowania wału za pomocą łożysk kulkowych zwykłych obliczenie momentów zginających i ugięcia wału nie nastręcza większych trudności. Obserwując różne rozwiązania konstrukcyjne, często widziałem wały ułożyskowane za pomocą łożysk dwurzędowych w układzie "X" lub "O". Przykładowy wał ułożyskowany w ten sposób naszkicowałem na załączonym obrazku. Łożysko dwurzędowe w układzie "O" zainstalowane jest w celu zwiększenia sztywności wału ze względu na zamocowane wysięgowo koło pasowe. Rozumiem, że reakcje podporowe i momenty zginające obliczamy w tym przypadku standardowo, przyjmując model belki dwu-podporowej jak na rysunku, czy może należy podejść do tego inaczej?

Moje główne pytanie dotyczy obliczania ugięcia tak ułożyskowanego wału. Jaki model obliczeniowy przyjąć, aby uwzględnić większą sztywność podpory, którą jest łożysko dwurzędowe? Czy traktując taki wał jako belkę podporami przegubowymi i obliczając jego ugięcie metodami znanymi z wytrzymałości materiałów popełniamy duży błąd? Ze względu na dużą sztywność takiego łożyskowania, ugięcie powinno być mniejsze niż w przypadku gdy na miejscu łożyska dwurzędowego znalazłoby się zwykłe łożysko kulkowe. Jak uwzględnić to w obliczeniach? Czy jest jakaś tajemnicza wiedza nie ujęta w żadnym spotkanym przeze mnie podręczniku PKM? Czy w praktyce oblicza się ugięcie traktując tą podporę jako przegubową nieprzesuwną? Czy ugięcia w takim przypadku się nie liczy?

Z góry dziękuję za odpowiedź, mam nadzieję, że rozwiejecie moje wątpliwośći

Z tego co pamiętam przyjmowało się to jako podporę stałą i przesuwną, wał musi być utwierdzony wzdłuż jego osi przynajmniej w jednym miejscu, nie może sobie chodzić przód tył.

Mnie na PKMach uczyli, że podwójne łożyska dodaje się kiedy pojedyncze nie wytrzyma i nikt nie wspominał o liczeniu reakcji od nowa. Czyli ja bym osobiście zostawił tak jak masz, ale ciekawi mnie co na to konstruktorzy z doświadczeniem.

Zaryzykowałby twierdzenie że sztywność wału jako odporność na zginanie w podporach jest czym innym ni sztywność łożyskowania. I z pewności wał nie będzie się mniej wyginał w zespole łożysk dwurzędowych zamiast jednego łożyska zwykłego.
Natomiast luzy wrzeciona podczas obrotu bedą już rózne.
O wpływie łożyskowania na zwiększenie sztywności prowadzonego wrzeciona mona mówić dopiero przy stosowaniu zespołu wielołożyskowego jednej podporze ale z pewnością nie jest to zagadnienie dla zwykłego opracowania szkolnego projektu w którym pomija się istotny wpływ ciepła na warunki pracy projektowanego łożyskowania