Problem z uchwytem wiertarskim

Witam,
Napisałem post w temacie, który otworzyłem kila tygodni temu, ale ponieważ nie było odzewu, więc otwieram nowy temat.
Zacząłem już swoją przygodę z tokarką JET BD-7. Chciałem nią wiercić otwory centralnie i tego będzie dotyczył ten temat. Przeczytałem w instrukcji obsługi że do wiercenie trzeba mieć "samocentrujący uchwyt wiertarski z czopem nasadzanym MK-2" (w instrukcji ang. drill chuck with MT-2 short arbor). Zanim więc w ogóle zajrzałem do budowy konika, dokonałem zakupu uchwytu wiertarskiego z trzpieniem B-16 i MK-2 z płetwą (stożek Morse'a). Niestety jak wymontowałem kieł stały z konika okazało się że jest to walec a nie stożek, na dodatek zakończony gwintowanym otworem w który wchodzi śruba pokrętła. Kieł ma średnicę większą niż największa średnica stożka MK-2 czyli żadnym rozmiarem nie przypomina Mk-2. Nie rozumiem więc dlaczego opisują w instrukcji uchwyt jako MK-2 (po ang. krótki MT-2). A może (krótki) MK-2 to nie zawsze stożek Morse'a? Czy ktoś wie gdzie można taki uchwyt kupić lub ew. ktoś mógłby mi dorobić taki walcowy uchwyt z jednej strony zakończony B16 dla zamocowania wrzeciona wiertarki a z drugiej z otworem o odpowiednim gwincie (dane w razie czego podam)?

Pi razy oko - zamiast wyjac kiel "wykreciles" cala pinole z konika ("wyjmowales" krecoc korba az wyszedla caly "walec"?). Wkrec go z porotem az do oporu, potem, delikatnie, sprobuj jeszcze kawalek - sruba napedowa powinna wybic kiel z obudowy. Jesli sie nie uda - wykrec pinole z powrotem, ustaw tylna czescia do gory na desce z otworem o srednicy troche wiekszej od zakupionego trzpienia (kiel ma przchodzi przez otwor w desce), popros kogos zeby przytrzymal od spodu kiel, w otwor z tylu pinoli wloz kawalek preta i delikatnie puknij mlotkiem w pret.
Pozdrawiam
Grzesiek

Wow Bardzo Ci dziękuję - zadziałało. Ten walec wyglądał jak jedna całość. Tak to jest jak człowiek nie miał takich rzeczy w szkole... Oczywiście punkt za pomoc dla Ciebie.

To tak dla jasności

Konikiem nazywa się zespół tokarki (lub szlifierki) służący do podpierania obrabianych wałków ustalanych jednym końcem we wrzecionie. Przedstawiony na rysunku konik spoczywa podstawą 1 na powierzchniach łoża po przeciwnej stronie wrzeciennika. W żeliwnym korpusie 2 konika są umieszczone inne części tego urządzenia. Śruba 3 obracana kółkiem ręcznym 4 umocowanym na śrubie nakrętka 5, wkręca się w gwint tulei 7, w wyniku, czego następuje przesuwanie się jej wzdłuż osi konika.
Tuleja jest zabezpieczona przed obrotem za pomocą śruby 6 zagłębionej w kanale tulei, wykonanym równolegle do jej osi. Ruch wzdłużny tulei pod wpływem obrotu śruby jest możliwy tylko wtedy, gdy śruba zaciskowa 8 jest zwolniona. W przeciwnym przypadku sprężynujący korpus konika pod wpływem nacisku śruby zaciskającej, unieruchamia tuleję w dowolnym położeniu. W stożkowatym otworze tulei jest umocowany kieł, zwykle ustawiony w osi wrzeciona tokarki.

W moim koniku nie ma wszystkich elementów pokazanych na rysunku (np skali) ale ogólnie jest bardzo podobnie zbudowany. Dziękuję - punkt za pomoc oczywiście

RomanJ4, RomanJ4, witam ma do pana pytanie

Jeśli będę mógł pomóc, to z miłą chęcią. Jaki jest problem?