Wały maszynowe, Zbigniew Dąbrowski, PWN, str. 85.
===================

Dziękuję Wszystkim za pomoc.
Myślę, że już sobie poradzę

Już wiem jaką metodą to można zrobić, ale znów utknąłem.

• wyznaczyć wykres momentów zginających w belce rzeczywistej (przyjmując spody na dole belki),
• wyznaczyć belkę fikcyjną/wtórną (zgodnie z tabelą poniżej),
• obciążyć belkę fikcyjną/wtórną wykresem momentów zginających z belki rzeczywistej podzielonemu przez jej sztywność na zginanie EI.

Nie wiem skąd autor wziął wartości ugięć przedstawione na ostatnim wykresie (zaznaczyłem na czerwono). Nie mogę uzyskać przedstawionych tam wartości.
Może ktoś pomoże?

Dodane 2 minuty 27 sekundy:
Jest tam fmax=14,55mm.

Dodane 3 minuty 12 sekundy:
Jeszcze rysunek do poprzedniego wpisu.

Dodane 7 minuty 4 sekundy:
Bardzo dziękuję.
W tym przypadku mamy jednak różne średnice w miejscu działania sił (co nie uwzględnia ta formuła), a więc różną przekrojową sztywność giętną EJ tak jak pokazałem na rysunku w poprzednim poście.

Wzór, który wcześniej napisałem dotyczy belki o równym przekroju, a wał przekładni jest stopniowany (posiada różne średnice w miejscu działania sił (kół zębatych) między kołami, w miejscu osadzenia łożysk itd). Stąd moje pytanie czy można ten wzór zastosować. Jeżeli tak to jak uwzględnić różne średnice.

Chcę obliczyć strzałkę ugięcia wału pośredniego przekładni z dwoma kołami. Znalazłem taki wzór f= (F_1∙a^2∙e^2+F_2∙b^2∙d^2)/(3EJ∙l). Obliczę to jednym wzorem?
Którą średnicę mam podać dla moment bezwładności poprzecznej przekroju wału J_ =(πd^4)/64 - najmniejszą?

Pozdrawiam