tristar0 pisze:wydaje mi się że to kwestia dogadania się z odbiorca towaru ale na piśmie ,żeby nie było potem jakiś pyskówek typu bo on myślał że będzie inaczej .

Zgadzam się, pomysł w stylu "wykonanie dwóch próbek" i zatwierdzenie a potem produkcja 1000 sztuk które jednak nie były zgodne z tymi dwiema to tak sobie można to robić ze znajomym warsztatem po przeciwnej stronie drogi. Jednak co papier to papier. Szukam rozwiązań jednoznacznych które jasno określają z czyjego portfela narobiono tyle złomu.

WZÓR pisze:Wykonując zlecenie zgodnie z rysunkiem spełniam wymagania zleceniodawcy ...... , a zapytań z Jego strony dotyczących sprawności moich maszyn uważam za dziwne.

Takiej odpowiedzi się nie spodziewałem.
Jeśli taki jest zwyczaj (a nie pytanie się o tolerancję szerokości wycinanego pasa metalu) to wydaje się wszelkie zlecenia w których to klient dostarcza rysunek całego wykonawczego panelu z detalami nie ma racji bytu. Powiedzmy mam wygenerowany skryptem zoptymalizowany arkusz 2000x2000 z miliardonem nieregularnych przystających bokami wieloboków, rozsunięcie jest parametrem generatora. Nie znając tolerancji szerokości cięcia wysyłam do operatora ryzę indywidualnych rysunków i operator lasera sobie piętnaście godzin tetris układa? Porozsuwa je, skasuje za cięcie 2x a zmarnowana blacha leci na złom?

qqaz pisze:Im więcej uzgodnisz warunków tym szybciej będzie awantura "a bo przecież mówiłem"

Podstawowa sprawa to nie mówić. Pisać!

WZÓR pisze:Zasady są tam proste , akceptowalne przez wszystkich.

Nie widzę jednak związku odpowiedzi z celem do którego dążę, czyli w jaki sposób mam otrzymać produkt zgodny z oczekiwaniami (szerokość pozostawionego materiału ma się mieścić w tolerancji, to jest cel).

Jeśli nie udokumentuję tolerancji to do kosza poleci arkusz i trudno tu mieć pretensje do wykonawcy.
Bez udokumentowanej tolerancji nie ma żadnego AQL i kontroli jakości bo nie ma nawet czego z czym porównać.

Się zarejestrowałem, dzień dobry.
Mam pytanie, przestawię przykład:

Zlecam detal A:

• cięcie laserem
• w arkuszu blachy aluminiowej EN AW-1050A (miękka)
• grubości 1.5mm
• detalu z dwoma okrągłymi otworami o średnicach nominalnych 20mm
• gdzie nominalna odległość środków otworów to 25mm

Tolerancja średnicy otworów nie jest krytyczna (może być i +-0.5mm) ale pozostawiony materiał pomiędzy wyciętymi otworami oraz między otworami a krawędzią detalu ma się mieścić w ciasnych granicach +-0.3mm (czyli dla nominalnych 5mm ma tu pozostać od 4.7 do 5.3 mięsa).

Jak to udokumentować wykonawcy?
Od razu uprzedzę, że kontakt telefoniczny i gadanie o każdym otworze, przerabianie przez operatora CNC rysunku, przesuwanie przez niego otworów, pisanie uwag czy wymiarów na rysunku nie wchodzi w grę bo tych otworów jest pierdyliard, każdy inny, sąsiaduje z kilkoma otworami, każdy w innym miejscu. Jedynie pozostawiony materiał ma ciasną tolerancję.

Wydaje mi się że rozwiązaniem byłoby uzyskanie od wykonawcy informacji:
1. jaką gwarantuje dokładność pozycjonowania narzędzia (od - do)
2. ile materiału usuwa głowica tnąca (od - do).

Jeśli pozycjonowanie XY ma +-0.1mm od danych z rysunku a materiału usuwa od 0.2 do 0.3mm od osi głowicy (usuwa pas od 0.4mm do 0.6mm materiału) to na rysunku tak umieszczam otwory by operator nic już na rysunku nie korygował a tylko wrzucił na maszynę i poruszał się po liniach z rysunku. Przy tych danych nie da się tego spieprzyć i pozostawiony materiał zawsze będzie miał szerokość w tolerancji +-0.3mm. Jeśli operator gdzieś usunie węższy pas, 0.3mm (-0.15 +0.15 od osi narzędzia) to arkusz leci do kosza bo się w tolerancji nie zmieści.

Czy to rozsądne rozwiązanie czy może ktoś ma lepszy pomysł?

--
Aleksander, Bielsko-Biała.